آفتاب سوختگی کودک، توصیه های مراقبتی لازم

در گذشته تصور می شد که نور خورشید درمانگر و سلامت بخش است. ولی اطلاعات جدید علمی ثابت کرده است که تماس با نور خورشید دارای نتایج ناخوشایند و بسیار زیان بخش است. ممکن است فکر کنید فرزند شما با گونه های قرمز برافروخته ناشی از تابش آفتاب با نمک تر و با مزه تر به نظر می رسد ولی درحقیقت این قرمزی صورت نشانه صدمات آفتابی می باشد. بعضی از آسیب های پوستی ناشی از عوارض زودرس می باشند، از قبیل: برنزه شدن، آفتاب سوختگی و کک و مک . اما بعضی صدمات دیررس هستند وسال ها طول می کشد تا بروز کنند، از قبیل: چین و چروک، لکه های تیره روی صورت و دست ها که در افراد پیر دیده می شود، شل شدن پوست و از همه مهمتر، سرطان های پوستی که بعضا ممکن است کشنده نیز باشند. پوست آسیب های خورشیدی را در طول زمان ذخیره و ثبت می کند و تغییرات آن بالاخره با چشم قابل رؤیت می گردد. اکثر افراد، ۸۰-۵۰ درصد آفتابی را که در طول عمر دریافت می کنند به سنین قبل از ۱۸ سالگی مربوط می شود. مصرف منظم ضد آفتاب با عیار حفاظتی حداقل ۱۵ به صورت طولانی مدت، می تواند شانس و خطر بروز سرطان را تا ۸۰ درصد کاهش دهد. حداقل ۹۰ درصد سرطان های پوستی ناشی از تماس با نور خورشید می باشد. بعضی معتقدند که حتی یک بار آفتاب سوختگی شدید که منجر به تاول پوستی شده باشد، خطر بروز دیررس ملانوما (خطرناکترین نوع سرطان پوستی) را دو برابر می کند. در هر حال حتی اگر بروز دیررس ملانوما(خطرناکترین نوع سرطان پوستی) را دو برابر می کند. در هر حال حتی اگر آفتاب سوختگی هم رخ ندهد، تماس روزانه با نور خورشید می تواند به پوست کودکان صدمه بزند. پوست بچه ها نرم، خوش بو، حساس و آسیب پذیر است. پوست های جوان زودتر از پوست های پیر ترمیم می شوند ولی برعکس، قدرت محافظت کمتری در مقابل عوامل محیطی از جمله اشعه زیان بار آفتاب دارند. رنگدانه های موجود در پوست (ملانین) تا حدود کمی پوست را در مقابل آفتاب محافظت می کنند. در هنگام تولد هنوز این قدرت محافظتی ناچیز هم شکل نگرفته است. به همین خاطر است که پوست کودکان مستعد به آفتاب سوختگی و سایر صدمات آفتابی می باشد. گرچه تیره پوستان و سیاهان کمتر از دیگر نژادها مستعد آفتاب سوختگی هستند، ولی آفتاب برای هر کس می تواند زیان بار باشد. آفتاب سوختگی شدید می تواند باعث تب، از دست دادن آب بدن، بیهوش شدن، هذیان، شوک و افت شدید فشار خون و نامنظمی ضربان قلب در کودکان شود.

توصیه های لازم در آفتاب سوختگی کودکان:

-در بچه های زیر یک سال، آفتاب سوختگی به عنوان یک اورژانس تلقی می شود و باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

-در کودکان یک ساله یا بزرگتر، زمانی که درد شدید پوست، تاول، خواب آلودگی و یا تب ۳۸ درجه و بالاتر دارند، به پزشک مراجعه کنید.

-به منظور جبران آب از دست رفته بدن، خصوصا اگر ادرار کودک کمتر از روال طبیعی گذشته می باشد، از آب و یا میوه استفاده کنید.

-اگر تب بالای ۳۸ درجه وجود دارد، تب بر (استامینوفن) بدهید.

- غوطه ور کردن کودک در آب ولرم می تواند پوست را خنک کند.

- مالیدن مرطوب کننده ملایم باعث تسکین ناراحتی و درد پوست می شود ولی از مالش شدید و محکم پوست خودداری کنید. اگر لمس پوست دردناک است از مالیدن مرطوب کننده صرف نظر کنید.

- مالش ملایم محلول کالامین می تواند مفید باشد ولی بهتر است از انواعی که آنتی هیستامین به محلول اضافه شده است (کالامین- دی) استفاده نگردد.

- از الکل استفاده نکنید، مالیدن الکل ممکن است پوست را بیش از حد خنک کند.

- از هیچ گونه کرم یا پماد طبی و داروئی استفاده نکنید (مثل هیدروکوتیزون، بنزوکائین و …) مگر اینکه پزشک تجویز نموده باشد.

- کودکان را تا خوب شدن کامل آفتاب سوختگی از آفتاب دور نگه دارید.

- در مورد روش های محافظت کودکتان در مقابل آفتاب تجدید نظر کنید تا مجددا مشکل آفتاب سوختگی تکرار نشود.

آموزش کودکان:

کودکان بهترین تعلیم گیرنده های دنیا هستند. دائما هوشیار و همه چیز را در اطراف خود می بینند و یاد می گیرند. عادت ها و رفتارها در اوان کودکی شکل می گیرند. وظیفه شما به عنوان یک پدر و مادر این است که مطمئن شوید کودکتان عادات و رفتار خوب را کسب می کند. یکی از مهمترین آموزش ها، فراگیری راه های مقابله با اشعه زیان بار آفتاب می باشد. همان طور که کودکان را در مقابل سرما با لباس های مناسب محافظت می کنید و حضور وی را در فضای باز محدود می کنید، در مورد آفتاب هم باید از کودک مواظبت کنید. همانطور که به کودک در مورد شستن دست ها و مسواک زدن آموزش می دهید، در مورد استفاده از ضد آفتاب هم باید به او آموزش دهید. همانطور که به بچه ها در مورد خطرات بازی کردن با کبریت هشدار می هید، با آن ها در مورد خطرات توقف طولانی مدت در آفتاب بدون محافظت کافی نیز صحبت کنید. همیشه از یک ضد آفتاب با عیار حفاظتی ۱۵یا بالاتر استفاده کنید. ضد آفتاب هایی که به شکل کرم یا محلول هستند مناسب تر می باشند چون انواعی که به شکل ژل یا فرآورده های الکلی هستند باعث خشکی پوست کودک می شوند. ضد آفتاب های مومی و روغنی خیلی خوب روی پوست می مانند و باعث سوزش نمی شوند و مزه بد ندارند. اگر فرآورده های معطر باعث جذب حشرات و گزیدگی می شوند از انواع بدون عطر و بو استفاده شود. یک روز قبل از شروع استفاده از کرم جدید، مقداری از کرم را روی سطح داخلی مچ کودک بمالید تا از حساس نبودن پوست کودک مطمئن شوید. هر زمانی که تحریک یا حساسیت پوستی ظاهر شد، یک محصول دیگر را امتحان کنید. از متخصص پوست خود بخواهید محصول را معرفی کند که تحریک پوستی نمی دهد. ضد آفتاب در کودکان زیر ۶ماه نباید استفاده شود. اطفال زیر ۶ماه را باید از تابش مستقیم نور خورشید دور نگه داشت. ضد آفتاب را به طور یکنواخت و ملایم روی پوست کودک بمالید. دست ها، گوش ها، بینی، لب ها و اطراف چشم را فراموش نکنید ولی از تماس ضد آفتاب با چشم و پلکهای کودک بر حذر باشید. محصولات ضد آفتاب سفید یا رنگی مانع از ورود هر گونه نوری به پوست می شوند. این ضد آفتاب ها اغلب حاوی اکسید روی یا تیانیوم هستند (ضد آفتاب های غیر شیمیایی) که این ضد آفتاب ها به خصوص برای حفاظت از نقاط خیلی حساس بدن از قبیل بینی و لب ها مناسب است. اگر کودکتان ناآرام است و مرتب حرکت می کند و اجازه نمی دهد کرم ضد آفتاب را به پوستش بمالید، می توانید اول ضد آفتاب را روی دست خود بگذارید و بعد با دست آغشته به آن روی پوست کودک بمالد.

۲۰ دقیقه قبل از بیرون رفتن و به فاصله هر ۲ ساعت ضد آفتاب را مصرف کنید و اگر کودک آب بازی می کند یا عرق فراوان می کند، در فواصل زمانی کوتاه تر آن را تجدید نمایید. استفاده از پماد اکسید روی، روی بینی و لب ها محافظت بیشتری را فراهم می کند. البته کودک باید قوه تمیز داشته باشد که پماد را به جاهای دیگر نمالد. هرگز روغن بچه و روغن حمام را قبل از بیرون رفتن روی پوست کودک نمالید. چون پوست بچه ها را در مقابل اشعه خورشید نفوذ پذیر می کند. به طور منظم پوست کودکان را معاینه کنید. زمان استحمام و تعویض لباس بهترین موقعیت روی پوست کودک شدید، آن را به پزشک اطفال و یا متخصص پوست نشان دهید. پیدا شدن خال های جدید طبیعی است ولی آن ها که تغییری شکل پیدا می کنند باید توسط پزشک معاینه شوند. برای کودک یک الگوی مناسب باشید تا از شما نکات ایمنی در مقابل آفتاب را یاد بگیرد.

بایدها و نبایدها:

-کودکان را از آفتاب محفوظ نگه دارید و از وجود سایه کامل مطمئن باشید.(چتر، سایه بان، کالسکه های سایه بان دار)

- از بیرون بردن کودکان در ساعت های بین ۱۰ صبح الی ۴ بعدازظهر که آفتاب حداکثر شدت را دارد، پرهیز کنید.

- فعالیت های کودک در آفتاب را صرف نظر از ساعت و فصل محدود کنید.

- بدن کودک را با کلاه و لباس مناسب بپوشانید. لباس های زیر بافت مناسب تر هستند. کلاه لبه دار پهن می تواند گوش ها، بینی و لب ها را محافظت کند. استفاده از عینک آفتابی خطر آب مروارید چشم ها را که در سنین بالا به وجود می آید، کاهش می دهد. نور خورشید از بعضی از الیاف پارچه عبور می کند، لذا تنها به پوشش لباس متکی نباشید.

- ضد آفتاب با عیار حفاظتی ۱۵ یا بالاتر را حداقل ۲۰ دقیقه قبل از تماس با آفتاب به همه بدون کودک بمالید.

- هر ۲ ساعت یکبار، مجددا کرم ضد آفتاب را به بدن کودک بمالید. اگر بچه با آب بازی می کند یا زیاد عرق می کند، فواصل تجدید آن را کوتاه تر کنید.

- بعضی داروها پوست را به آفتاب حساس می کنند. وقتی پزشکی برای کودکتان دارویی تجویز می کند راجع به حساسیت آفتاب و نیاز به پرهیز از نور خورشید سؤال کنید.

- فریب روزهای ابری را نخورید. اشعه های زیان بار خورشید می توانند از ابر و مه عبور کنند.

- نسبت به انعکاس نور آگاه باشید. شن بیابان، برف، سنگ های ساختمانی و سطح آب باعث برگشت نور به اطراف می شوند. بنابراین حتی در سایه هم امنیت کامل در مقابل اشعه زیان بار خورشید وجود ندارد.

- وقتی نگهداری از کودک را به شخص دیگری محول کرده اید، از رعایت مسایل ایمنی مربوط به آفتاب توسط وی اطمینان حاصل کنید.