اختلال بیش فعالی در کودکان، ناشی از چه چیزیست؟
نوزادان زودرس معمولا قبل از هفته ۳۶ بارداری متولد می‌شوند و وقت کافی در رحم ندارند تا روندهای تکاملی بدن و مغزشان به‌طور کامل طی شود.
نوزادان زودرس معمولا قبل از هفته ۳۶ بارداری متولد می‌شوند و وقت کافی در رحم ندارند تا روندهای تکاملی بدن و مغزشان به‌طور کامل طی شود. این اتفاق می‌تواند هم به مشکلات کوتاه‌مدت و هم به مشکلات درازمدت منجر گردد. درحالی که بعضی از نوزادان زودرس درنهایت از این مشکلات به سلامت عبور می‌کنند اما بعضی از آنان نیز به اختلالات و مشکلات رفتاری خفیف تا شدید مبتلا می‌شوند. این اختلالات رفتاری قابل درمان و مدیریت هستند، اما تشخیص زودهنگام آن‌ها نیز ضرورت دارد.
مشکل ADHD
ADHD یا همان اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه، نوعی اختلال است که فرد بیمار در آن گاهی اوقات بیش‌فعال می‌شود و نمی‌تواند روی انجام دادن یک کار مشخص در زمان مشخص تمرکز کند. محققان می‌گویند نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، معمولا به ADHD یا ADD مبتلا می‌گردند. در ADD، جنبه بیش‌فعالی در دوران کودکی نمایان نمی‌شود.
گاهی اوقات، کودکان زودتر متولدشده به‌راحتی در مدرسه دچار حواس‌پرتی می‌شوند و درنتیجه اوقات سختی را در دوران مدرسه می‌گذرانند. در میان گذاشتن این مساله با متخصصان این حوزه می‌تواند به والدین و کودک در مدیریت این مشکلات واقعا کمک کند.
ADHD یا همان اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه، نوعی اختلال است که فرد بیمار در آن گاهی اوقات بیش‌فعال می‌شود و نمی‌تواند روی انجام دادن یک کار مشخص در زمان مشخص تمرکز کند. محققان می‌گویند نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، معمولا به ADHD یا ADD مبتلا می‌گردند. در ADD، جنبه بیش‌فعالی در دوران کودکی نمایان نمی‌شود.
گاهی اوقات، کودکان زودتر متولدشده به‌راحتی در مدرسه دچار حواس‌پرتی می‌شوند و درنتیجه اوقات سختی را در دوران مدرسه می‌گذرانند. در میان گذاشتن این مساله با متخصصان این حوزه می‌تواند به والدین و کودک در مدیریت این مشکلات واقعا کمک کند.
اوتیسم
نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، بیشتر از نوزادان دیگر با خطر ابتلا به اوتیسم مواجه هستند. اوتیسم، نوعی اختلال تکاملی پیچیده است که توانایی کودک برای برقراری ارتباط با دیگران را تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا بسیار کم صحبت می‌کنند و گاهی اوقات هم وقت زیادی را برای پذیرش تغییرات صرف می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهند که تکامل مغزی نوزادان زودرس، حتی پس از تولد، آهسته‌تر از نوزادان عادی پیش می‌رود و همین مساله می‌تواند این کودکان را در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار بدهد.
نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، بیشتر از نوزادان دیگر با خطر ابتلا به اوتیسم مواجه هستند. اوتیسم، نوعی اختلال تکاملی پیچیده است که توانایی کودک برای برقراری ارتباط با دیگران را تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا بسیار کم صحبت می‌کنند و گاهی اوقات هم وقت زیادی را برای پذیرش تغییرات صرف می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهند که تکامل مغزی نوزادان زودرس، حتی پس از تولد، آهسته‌تر از نوزادان عادی پیش می‌رود و همین مساله می‌تواند این کودکان را در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار بدهد.
پرخاشگری
با این‌که از منظر تخصصی نمی‌توان پرخاشگری را نوعی اختلال تلقی کرد، اما این حالت یکی از علائم اختلالات رفتاری است که در نوزادان زودرس بیشتر از کودکان دیگر مشاهده می‌شود. محققان می‌گویند که نوزادان زودرس معمولا رفتار تهاجمی و پرخاشگرانه‌ای نسبت به دیگر کودکان دارند و این حالت می‌تواند در چنین قالب‌هایی بروز پیدا کند: دعوا کردن، زدن کودکان دیگر و اصرار بر استفاده نکردن کودکان دیگر از اسباب‌بازی‌های شخصی. با این حال، گرایش‌های تهاجمی در این کودکان با کمک رویکردهای انضباطی صحیح و کمک گرفتن از متخصصان قابل اصلاح است.
با این‌که از منظر تخصصی نمی‌توان پرخاشگری را نوعی اختلال تلقی کرد، اما این حالت یکی از علائم اختلالات رفتاری است که در نوزادان زودرس بیشتر از کودکان دیگر مشاهده می‌شود. محققان می‌گویند که نوزادان زودرس معمولا رفتار تهاجمی و پرخاشگرانه‌ای نسبت به دیگر کودکان دارند و این حالت می‌تواند در چنین قالب‌هایی بروز پیدا کند: دعوا کردن، زدن کودکان دیگر و اصرار بر استفاده نکردن کودکان دیگر از اسباب‌بازی‌های شخصی. با این حال، گرایش‌های تهاجمی در این کودکان با کمک رویکردهای انضباطی صحیح و کمک گرفتن از متخصصان قابل اصلاح است.
انزوای اجتماعی
اختلال رفتاری دیگری که در نوزادان زودرس نمایان می‌شود، انزوای اجتماعی است. محققان می‌گویند نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، روندهای اجتماعی شدن را سخت‌تر از کودکان دیگر طی می‌کنند و در برقراری ارتباط اجتماعی با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند. درواقع، آنان اساسا ترجیح می‌دهند که تنها بمانند. با این‌که این مشکل در همه نوزادان زودرس نمایان نیست، اما خود مساله اختلال در تکامل مغز نیز می‌تواند این کودکان را از برقراری ارتباط با دوستان دور کند.
اختلال رفتاری دیگری که در نوزادان زودرس نمایان می‌شود، انزوای اجتماعی است. محققان می‌گویند نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، روندهای اجتماعی شدن را سخت‌تر از کودکان دیگر طی می‌کنند و در برقراری ارتباط اجتماعی با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند. درواقع، آنان اساسا ترجیح می‌دهند که تنها بمانند. با این‌که این مشکل در همه نوزادان زودرس نمایان نیست، اما خود مساله اختلال در تکامل مغز نیز می‌تواند این کودکان را از برقراری ارتباط با دوستان دور کند.
منبع:
سلامتیسم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼