نکاتی در مورد تربیت فرزند، والدین بدانند
عوامل متعددی در تربیت فرزندان از تولد تا بزرگسالی نقش دارند. اما تأثیر خودِ والدین...
نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ در نشریه‌ی آکادمی روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا چاپ شد، به بررسی تأثیرات سن والدین بر ۱۵ هزار جفت دوقلو پرداخته بود. در این پژوهش الگوهای رشدِ مرتبط با رهبری، همکاری و مهارت‌های اجتماعی دوقلوها مورد توجه قرار گرفتند. علاوه بر سن والدین، عوامل ژنتیکی و محیطی نیز در این تحقیق بررسی شدند.
نتایج نشان می‌داد که سن پدران منجر به بروز تفاوت‌هایی در رشد اجتماعی فرزندان‌شان شده است. بچه‌هایی که پدران‌شان زیر ۲۵ سال یا بالای ۵۱ سال بودند، در سنین اولیه‌ی کودکی مهارت‌های اجتماعی بهتری از خود بروز می‌دادند. اما این مهارت‌ها در سنین نوجوانی نسبت به همتایان‌شان که پدرانی میان‌سال داشتند، افت پیدا می‌کرد.
دکتر مگدلنا جنکا (Magdalena Janecka) که نویسنده‌ی اصلی و سرپرست این پژوهش بود، عنوان می‌کند: «نتایج تحقیقات ما نشان داد که سن والدین می‌تواند تأثیراتی بر مهارت‌ها و توسعه‌ی فهم و ادراک فرزندان داشته باشد.» برای نمونه مشخص شد کودکانی که پدران خیلی جوان یا خیلی پیر دارند، موقعیت‌های اجتماعی مختلف را چالش‌برانگیزتر از سایر کودکان می‌دانند.
حتی اگر این کودکان مبتلا به اوتیسم نباشند، باز هم مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی و مسائل مختلف برای‌شان دشوارتر است. البته بررسی عوامل ژنتیکی مشخص کرد که علی‌رغم نتایج مشابه در هر دو طیف سنی پدران، دلایل شکل‌گیری نتایج در هر گروه کاملا با دیگری متفاوت است.
سخن پایانی
پس در چه سنی باید بچه‌دار شد؟ عوامل متعددی در تربیت فرزندان از تولد تا بزرگسالی نقش دارند. اما تأثیر خودِ والدین از تمام عوامل دیگر بیشتر است. بچه‌دار شدن در هر سن‌وسالی مزایا و معایب خاص خودش را دارد. فارغ از نکاتی که در این زمینه مطرح می‌شود، نمی‌توانیم از تفاوت‌های فردی و شخصی زوجین غافل بمانیم.
درهرحال مطالعات و تحقیقات مختلف حاکی از آن است که فرزند‌آوری در هر سنی، خواه اوایل ۲۰ سالگی باشد یا در دهه‌ی ۴۰ سالگی، تأثیراتی روانی و جسمانی بر والدین و فرزندان خواهد داشت. همان‌طور که گفته شد، والدین جوان انرژی و حوصله‌ی بیشتری در برخورد با فعالیت‌های فرزندان‌شان دارند و از سوی دیگر فرزندان آنها از مهارت‌های اجتماعی کمتری برخوردار می‌شوند و خودشان نیز بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند.
از طرف دیگر والدین مُسن‌تر نیز علی‌رغم داشتن تجربه و دانش بیشتر، لزوما در بهترین شرایط قرار ندارند و ممکن است فرزندان آنها با مشکلات احتمالی عصب‌شناختی روبه‌رو شوند. درهرحال تصمیم با شماست که در چه سنی بچه‌دار بشوید. در این میان آنچه مهم است، توانایی شما در مدیریت اوضاع و شرایط است.
در هر سنی که هستید، باید بتوانید با شناخت درست و دقیق وضعیت خود، نهایت استفاده را از مزایای موجود ببرید و سلامت خود و فرزندتان را تضمین کنید. اگر تصمیم دارید در سنین بالاتر بچه‌دار شوید، باید دانش و تجربه‌ی خود را به‌عنوان اهرم مهمی در تربیت و رشد کودک‌تان در نظر بگیرید و اگر می‌خواهید در سنین پایین‌تر بچه‌دار شوید، نهایت استفاده را از انرژی خود ببرید.
منبع:
چطور
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼