خطرناک ترین بیماری های مقاربتی، باعث ناباروری می شوند؟

برخی از بیماری های جنسی یا بیماری های مقاربتی غیر قابل درمان می توانند باروری را در هر دو جنس مرد و زن کاهش دهند.

برخی از بیماری های جنسی یا بیماری های مقاربتی غیر قابل درمان می توانند باروری را در هر دو جنس مرد و زن کاهش دهند. بیماری های مقاربتی از طریق تماس جنسی با یک شریک آلوده به آن بیماری و از راه های رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژنی گسترش می یابد. متاسفانه بیشترین شیوع بیماری های مقاربتی در نوجوانان و جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله است. در این مطلب به بررسی اینکه کدام بیماری های مقاربتی باعث ناباروری می شوند، خواهیم پرداخت.

بیماری های مقاربتی باعث ناباروری

عفونت کلامیدیا و گونوره یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی باکتریایی هستند. اغلب پزشکان این بیماری ها را "عفونت خاموش" توصیف می کنند؛ زیرا اکثر افراد مبتلا به کلامیدیا یا گونوره هیچ علائمی ندارند. به همین دلیل، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه های سالانه تست کلامیدیا و غربالگری گنوره را برای همه مردان و زنان فعال جسنی در سنین ۲۵ سال و کمتر توصیه می کنند. عفونت کلامیدیا درمان نشده و گونوره می تواند بر باروری زنان و مردان تاثیر بگذارد.

در زنان، گنوره و کلامیدیا ممکن است سبب بروز سرویکیت (التهاب گردن رحم)، یا اورتریت (التهاب مجرای ادراری) شود. مجرای ادراری مایع را از مثانه تخلیه می کند. اگر علائمی شامل تخلیه غیر طبیعی واژن، لکه واژن و دیسوری (احساس سوزش در هنگام ادرار کردن) دارید، بهتر است برای بررسی دقیق تر به پزشک مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، ۱۰ تا ۱۵ درصد از عفونت های کلامیدیا باعث عفونت دستگاه تناسلی فوقانی در رحم و یا لوله های فالوپ می شود.

یکی بیماری های مقاربتی باعث ناباروری بیماری های ناشی از عفونت دستگاه تناسلی فوقانی است که بیماری التهابی لگن یا PID نامیده می شود. PID می تواند بدون علامت باشد؛ اما وقتی علائم رخ می دهد، می توانند شامل درد لگن، تخلیه غیر طبیعی واژن، خونریزی واژینال، تهوع و تب باشد. PID یک وضعیت بسیار جدی و خطرناک است؛ زیرا می تواند به طور دائم به رحم و لوله های فالوپ آسیب برساند.

هنگامی که تخمک ها از تخمدان ها آزاد می شوند؛ قبل از اینکه توسط اسپرم ها باردار شده و در رحم وارد شوند، از طریق لوله های فالوپ عبور می کنند. زخم لوله فالوپ ناشی از بیماری های مقاربتی می تواند از رسیدن تخمک و اسپرم به یکدیگر جلوگیری کند و بنابراین مانع از باروری می شود. این زخم همچنین خطر ابتلا به بارداری خارج رحمی و بارداری داخل لوله های فالوپ را افزایش می دهد.

حاملگی خارج رحمی می تواند در صورتی اتفاق بیفتد که زخم لوله فالوپ از وارد شدن تخمک ها به رحم، جلوگیری کند. حاملگی خارج از رحم به طور بالقوه خطرناک است؛ زیرا می تواند لوله فالوپ را پاره کند. و در صورت عدم انجام جراحی اضطراری، فرد باردار به سرعت به دلیل خونریزی داخلی می میرد.

گونوره و کلامیدیا همچنین باعث ابتلا به سرطان در مردان می شود؛ که اکثر مواقع هم علائمی ندارد. البته هنگامی که علائمی رخ می دهد، ممکن است شامل دیسوری، درد یا قرمزی در اطراف دهانه آلت تناسلی یا ترشح خود به خودی آلت تناسلی باشد. عدم درمان این عفونت می تواند آن را در دستگاه تناسلی گسترش دهد و باعث اپیدیدیمیت شود؛ که التهاب اپیدیدیم است. اپیدیدیم یک ساختار است که از طریق مجاری به بیضه متصل می شود. اسپرم های ساخته شده در بیضه ها به اپیدیدیمی که در آن بالغ شده اند می روند.

اپیدیدیم حاد باعث ایجاد قرمزی، گرما و تورم اسکروتوم و یکی از بیضه ها (معمولا) می شود. عفونت های مکرر یا غیرطبیعی می توانند سبب اپیدیدیمیت مزمن شود که می تواند به علت تحرک اسپرم، عملکرد و تعداد اسپرم ها را کاهش دهد.