خوابیدن کودک در اتاق خودش، روش کارساز
کودکان تمایل دارند شب‌ها کنار پدر و مادر خود بخوابند. اضطراب، عدم امنیت و عواملی که حواس کودک را پرت می‌کنند او را از اتاق خواب خود به سوی شما می‌کشاند.
کودکان تمایل دارند شب‌ها کنار پدر و مادر خود بخوابند. اضطراب، عدم امنیت و عواملی که حواس کودک را پرت می‌کنند او را از اتاق خواب خود به سوی شما می‌کشاند. خوشبختانه، شما می‌توانید این عادت‌ها را تغییر دهید. در اینجا روش‌هایی ذکر شده که به کودک کمک می‌کنند تا در اتاق خواب خود بخوابد.
عوامل جلب توجه کننده را دور کنید
تلویزیون، کامپیوتر، تلفن و سایر وسایل الکترونیکی را از اتاق خواب کودک خود دور کنید تا محیطی آرام برای خواب او ایجاد شود. تماشای تلویزیون، انجام بازی‌های کامپیوتری، صدای تلفن و موبایل در خواب کودک اختلال ایجاد می‌کند. اما قطعا چراغ خواب برای اتاق خواب کودک مفید است.
زمان خواب کودک را تنظیم کنید
حمام گرم، پوشیدن لباس خواب، مسواک زدن و گوش دادن به قصه‌های شبانه کمک می‌کند کودک در زمان خواب احساس امنیت بیشتری داشته باشد. این کار کودکان را از نظر ذهنی آماده خواب ساخته و اضطراب آنها را کاهش می‌دهد. همچنین موجب می‌شود استرس آنها کاهش یافته و مسیری را برای آنها ترسیم می‌کند که به خوابیدن منتهی می‌گردد.
حضور خود را در اتاق خواب کودک کم کنید
قبل از خوابیدن کودک، اتاق خواب او را ترک کنید؛ به این صورت او به حضور شما وابسته نخواهد بود. اگر در اتاق خواب او می‌مانید کنار او دراز نکشید. به تدریج در شب‌های بعدی حضور خود را کمتر کنید تا وابستگی او به شما در زمان خواب کاهش یابد.
در کودک احساس امنیت ایجاد کنید
نبودن شما احساس امنیت کودک را از بین می‌برد و خواب را از چشمان او می‌رباید! کودک فکر می‌کند هر لحظه ممکن است کسی به سراغ او بیاید. سعی کنید ترس او را با استفاده از وسایل آرامش‌بخش مثل عروسک‌هایش و در کل چیزهایی که دوست دارد و بغل می‌کند، کاهش دهید.
به بچه سر بزنید
بچه را در تختخواب قرار دهید اما بگویید دوباره بر می‌گردید تا او را ببینید. بهتر است کار خود را با یک وقفه 5 تا 10 دقیقه‌ای آغاز کنید. اگر زودتر از 5 دقیقه برگردید او بیدار خواهد شد. اگر برگشتن شما بیش از 10 دقیقه طول بکشد کودک احساس اضطراب خواهد کرد. دفعات بعدی می‌توانید به مرور مدت زمان بازگشت خود را افزایش دهید.
روی حرف خود بمانید
اگر کودک در اواسط شب کنار شما آمد مستقیما او را به رختخواب خود برگردانید. به او بگویید: «عزیزم باید در رختخواب خودت بخوابی». مهم است که محکم باشید و حرف خود را تغییر ندهید. در غیر این صورت، به کودک این پیام را منتقل می‌کنید که با پافشاری خود می‌تواند نظر شما را عوض کرده و به اهداف خود دست یابد.
او را تشویق نمایید
از کودک به خاطر کارهای خوبش تقدیر نموده و کار بد او مثل گریه‌کردن در شب گذشته را نادیده بگیرید. مثلا اجازه دهید کودک از بین چند گزینه، صبحانه خود یا لباس مورد علاقه‌اش را انتخاب کند. با این کار، کودک متوجه می‌شود بین کار خوب او و پاداش دریافتی نوعی وابستگی وجود دارد.
عوامل جلب توجه کننده را دور کنید
تلویزیون، کامپیوتر، تلفن و سایر وسایل الکترونیکی را از اتاق خواب کودک خود دور کنید تا محیطی آرام برای خواب او ایجاد شود. تماشای تلویزیون، انجام بازی‌های کامپیوتری، صدای تلفن و موبایل در خواب کودک اختلال ایجاد می‌کند. اما قطعا چراغ خواب برای اتاق خواب کودک مفید است.
زمان خواب کودک را تنظیم کنید
حمام گرم، پوشیدن لباس خواب، مسواک زدن و گوش دادن به قصه‌های شبانه کمک می‌کند کودک در زمان خواب احساس امنیت بیشتری داشته باشد. این کار کودکان را از نظر ذهنی آماده خواب ساخته و اضطراب آنها را کاهش می‌دهد. همچنین موجب می‌شود استرس آنها کاهش یافته و مسیری را برای آنها ترسیم می‌کند که به خوابیدن منتهی می‌گردد.
حضور خود را در اتاق خواب کودک کم کنید
قبل از خوابیدن کودک، اتاق خواب او را ترک کنید؛ به این صورت او به حضور شما وابسته نخواهد بود. اگر در اتاق خواب او می‌مانید کنار او دراز نکشید. به تدریج در شب‌های بعدی حضور خود را کمتر کنید تا وابستگی او به شما در زمان خواب کاهش یابد.
در کودک احساس امنیت ایجاد کنید
نبودن شما احساس امنیت کودک را از بین می‌برد و خواب را از چشمان او می‌رباید! کودک فکر می‌کند هر لحظه ممکن است کسی به سراغ او بیاید. سعی کنید ترس او را با استفاده از وسایل آرامش‌بخش مثل عروسک‌هایش و در کل چیزهایی که دوست دارد و بغل می‌کند، کاهش دهید.
به بچه سر بزنید
بچه را در تختخواب قرار دهید اما بگویید دوباره بر می‌گردید تا او را ببینید. بهتر است کار خود را با یک وقفه 5 تا 10 دقیقه‌ای آغاز کنید. اگر زودتر از 5 دقیقه برگردید او بیدار خواهد شد. اگر برگشتن شما بیش از 10 دقیقه طول بکشد کودک احساس اضطراب خواهد کرد. دفعات بعدی می‌توانید به مرور مدت زمان بازگشت خود را افزایش دهید.
روی حرف خود بمانید
اگر کودک در اواسط شب کنار شما آمد مستقیما او را به رختخواب خود برگردانید. به او بگویید: «عزیزم باید در رختخواب خودت بخوابی». مهم است که محکم باشید و حرف خود را تغییر ندهید. در غیر این صورت، به کودک این پیام را منتقل می‌کنید که با پافشاری خود می‌تواند نظر شما را عوض کرده و به اهداف خود دست یابد.
او را تشویق نمایید
از کودک به خاطر کارهای خوبش تقدیر نموده و کار بد او مثل گریه‌کردن در شب گذشته را نادیده بگیرید. مثلا اجازه دهید کودک از بین چند گزینه، صبحانه خود یا لباس مورد علاقه‌اش را انتخاب کند. با این کار، کودک متوجه می‌شود بین کار خوب او و پاداش دریافتی نوعی وابستگی وجود دارد.
منبع:
نی نی تالار
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼