حس حسادت در کودکان، راهکارهایی برای والدین

حسادت نوعی خشم و واکنشی عاطفی است در برابر از دست دادن یا احتمال از دست دادن محبت یک دوست. تظاهرات ناشی از حسادت گاه شباهت زیادی با واکنش های خشم دارد. حسادت در بیشتر مواقع با ترس و خشم آمیخته است. شخص دچار حسادت، اطمینان خاطر را در روابط با شخص محبوبش از دست می دهد و از بی مهری دوستش بیمناک است. انگیزه های حسادت و تظاهرات عاطفی ناشی از آن هم به تربیت خود شخص و هم به طرز رفتار دیگران با او بستگی دارد. معمولا برای پیشگیری از حسادت کودک باید علل آن را بررسی کرد. گاه حسادت در برابر نوزاد تازه متولد شده است. گاهی تبعیض بین کودکان، گاهی برای به دست آوردن جلب توجه و برآوردن نیازها و گاهی مقایسه و سرزنش والدین. آنچه مهم است رفتار والدین است. هر چه والدین در توجه و علاقه به کودکان خود رفتاری متعادل و پخته داشته باشند بروز حسادت در میان کودکان کمتر خواهد بود.

حسادت به نوعی ریشه در مقایسه کردن دارد. اما مقایسه ای که در آن فرد به طور ناخودآگاه و بدون میل باطنی خود را کمتر از دیگران احساس می‌کند. او از این مقایسه که حاصل آن احساس کمبود و حقارت است رنج می‌برد.

علائم و نشانه های حسادت در کودکان عبارتند از:

-دبه کار بردن کلمات زشت و بدگویی از دیگران

- بازگشت به رفتارهای کودکانه که بسیار هم شایعه است

- مخالفت با دیگران

- نادیده گرفتن حضور بزرگترها

- زد و خورد زیاد با دیگران

- دروغگویی و تقلب

- سعی در جلب توجه دیگران

- شکایت کردن و احساس حقارت

- سرپیچی از دستورات والدین یا مربیان

- تنفر از دیگران و ناتوانی در بروز علاقه و محبت

- خودخواهی و میل به شنیدن تعریف و تمجید

- محبت دیگران را نوعی ظاهرسازی دانستن

از علل به وجود آورنده حسادت در کودکان می‌توان موارد زیر را نام برد:

- یک تبعیض قائل شدن بین کودکان در محیط منزل و مدرسه و عدم توجه و کمبود محبت

- دو تحقیر و سرزنش کودک و بدگویی کردن از او

- توقع زیاد و نابجا از کودک

- به رخ کشیدن دیگران برای

- عدم تامین به موقع نیازهای کودک

- پنج بی هدفی و نداشتن سرگرمی های مناسب برای کودک

- اعمال روش تربیتی غلط

راهکارهایی که والدین می‌توانند برای رفع حسادت کودکان شان انجام دهند عبارتند از:

- یک تقویت رفتارهای درست و مناسب کودک

- دو تمجید نکردن از سایر کودکان در حضور او

- توقع از کودک در حد توان

- چهار ایجاد سرگرمی و کار برای اوقات فراغت کودک

- پنج تقویت روحیه همکاری در او

- دادن تکالیف دسته جمعی به دانش آموزان یا کودکان

- ۷ به همکاری وا داشتن او از طریق بازی و تفریح و مسئولیت های مشترک

- ۸ توجه کافی به او خصوصاً در مواقعی که کودک دیگر پا به عرصه وجود می گذارد

هر چند نوزاد به مراقبت بیشتری نیاز دارد اما این به آن معنا نیست که کودک دیگر از مراقبت و عواطف پدر و مادری بی‌نیاز شده است