حق انتخاب در کودکان، از شور به درش نکنید!

وظیفه والدین این است که کودک را در محیط غنی مانند خانه پارک، طبیعت، خانه اسباب بازی و… قرار دهند و اجازه دهند کودک خودش محرک ها را انتخاب کند.

وظیفه والدین این است که کودک را در محیط غنی مانند خانه پارک، طبیعت، خانه اسباب بازی و… قرار دهند و اجازه دهند کودک خودش محرک ها را انتخاب کند و به او حق انتخاب بدهند. شما به او چیزی را تزریق نکنید.

انتخاب کردن بخشی از زندگی است. انتخاب های درست، کسانی را که موفق می شوند، از افرادی که بعدها در زندگی به مشکل دچار خواهند شد، جدا می کند. اما مهارت در انتخاب به سادگی کسب نمی شود. فرزندتان از دوران نوزادی به سال ها و سال ها تمرین نیاز دارد.

با شرایطی که اکنون زیر نظر خودتان برای فرزندتان ایجاد می کنید، به او فرصت می دهید وقتی هنوز در فضای امن خانه و خانواده است انتخاب های ساده را شاید با تردید انجام بدهد. فرزندتان تمام مدت یک اسباب بازی را در مقابل اسباب بازی دیگر انتخاب می کند.

حالا نوبت شماست تا موضوعات مهم مورد انتخاب فرزند نوپا یا پیش دبستانی تان را گسترش دهید. هر بار امکان دارد اجازه دهید فرزند نوپای شما یک انتخاب انجام دهد. به او اجازه دهید لباس، غذا و این که می خواهد چه نوع فعالیتی انجام دهد را انتخاب کند. او خود را بزرگ، مهم و مورد احترام حس می کند.

مهم ترین نکته در این سن این است که به فرزندتان اجازه انجام کارهایی را بدهید که به شکلی حساسیت های بزرگسالانه شما را نیاز دارد. برای این کار بگذارید فرزندتان بین دو چیز انتخاب کند که شما ترجیح می دهید و در عین حال برای او جالب است.

با حق انتخاب دادن بدون زیر پا گذاشتن مسئولیت های تان در مقام پدر یا مادر، نشان می دهید برای عقاید فرزندتان احترام قائل هستید. به عنوان پدر یا مادری باهوش، اجازه می دهید تصمیم گیری های کوچک انجام شود در حالی که در مورد تصمیمات بزرگ که می تواند سلامت و امنیت فرزندتان را به خطر بیندازد خودتان عمل می کنید. فرزند پیش دبستانی تان با تمرین انتخاب های کوچک و ساده احساس می کند خودش برای زندگی اش تصمیم می گیرد. اگر امروز به فرزندتان حق انتخاب ندهید شاید وقتی انتخاب ها حساس تر می شود قادر به تصمیم گیری نباشد.

به دو منظور والدین باید به کودکان حق انتخاب بدهند:

۱- جلوگیری از نه گفتن های اضافی و قشقرق

۲- افزایش اعتماد به نفس

اگر به کودک بیش از ظرفیتش، حق انتخاب بدهید، انگار که به آن ها اعلام جنگ داده اید. کودک توانایی انتخاب بین تعداد زیادی اشیاء را ندارد و قادر به انتخاب از بین تعداد زیادی وسیله نیست. به دلیل گیجی حاصل از عدم توانایی در انتخاب، به رفتارهایی رو می آورد که ما آن ها را به اشتباه لجبازی تعبیر می کنیم.

مادر: عزیزم بیا ببینم برای رفتن به میهمانی، کدام یک از این لباس ها را انتخاب می کنی و کودک که توان انتخاب از بین لباس های متعدد را در خود نمی بیند، گیج شده و دست به رفتارهای عجیب و غریب می زند.

حق انتخاب به کودک به این مفهوم است که ابتدا کودک را بین دو انتخاب (این یا آن) قرار می دهیم. مثلاً برای لباس پوشیدن دو لباس را انتخاب می کنیم، سپس از او می خواهیم یکی از آن دو را انتخاب کند. در هنگام خرید نیز می توان برای کودک دو چیز را انتخاب کرد سپس از او خواست که بین آن دو یکی را انتخاب کند.

مدتی که بگذرد و کودک توانایی انتخاب بین دو چیز را به دست آورد، می توان بین سه چیز برای او حق انتخاب قائل شد و بدین گونه حق انتخاب ها کم کم و متناسب با بالا رفتن ظرفیت ادراکش افزایش می یابد تا جایی که درک مدیریت زمان در او به وجود آید. بنابراین حق انتخاب نه تنها از قشقرق های کودک جلوگیری می کند بلکه این تکنیک می تواند در ذهن کودک این گونه تعبیر شود که خودش انتخاب کرده و این حس خوشایند، اعتماد به نفس کودک را افزایش می دهد.

منبع: سرسره