علل خشکی واژن، تشخیص و درمان
در حالت نرمال، دیوارههای واژن با پوششی از لایۀ نازکی از مایع به رنگ شفاف به حالت لیز و روغنی باقی میمانند.
در حالت نرمال، دیوارههای واژن با پوششی از لایۀ نازکی از مایع به رنگ شفاف به حالت لیز و روغنی باقی میمانند. هورمون استروژن به حفظ مایع مورد اشاره کمک میکند و جدار واژن را سالم، زبر و انعطافپذیر نگه میدارد.
اُفت میزان استروژن مقدار مرطوب کننده در دسترس را کاهش میدهد. این اختلال ممکن است در هر سنی برای زنان رخ دهد و علل مختلفی میتواند داشته باشد.
وضعیت مزبور ممکن است به شکل تحریکی خفیف جلوه کند. اما فقدان رطوبت واژن میتواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی جنسی زنان بر جای بگذارد. خوشبختانه درمان‌های مختلفی برای تسکین و کاهش خشکی واژن در دسترس است.
علل خشکی واژن
خشکی واژن یک علامت شایع در دورۀ یائسگی است - و نزدیک به یک زن از هر سه زن در هنگام پشت سر گذاشتن تغییرات مربوط به یائسگی با آن مواجه می‌شوند.
سطح هورمون استروژن در عین حال ممکن است به دلایل زیر دچار افت شود:
- زایمان
- شیردهی از پستان
- اشعه درمانی برای سرطان
- شیمی درمانی برای سرطان
- خارج کردن تخمدانها با عمل جراحی
- داروهای ضد استروژن معمول در درمان فیبروئید رحم یا اندومتریوز
دیگر علل خشکی واژن شامل موارد زیر است:
- سندرم سیوگرن (نوعی اختلال خودایمنی که در آن بیماری به سلولهای تولید کنندۀ رطوبت در بدن حمله میکند)
- داروهای آلرژی و سرماخوردگی
- برخی از داروهای مورد استفاده در درمان افسردگی
- دوش واژینال
- عدم ناز و نوازش و آمادهسازی کافی پیش از نزدیکی
فارغ از علت بروز آن، خشکی واژن میتواند مشکلی بسیار ناراحت کننده باشد. خشکی واژن به بروز خارش، سوزش، و دردناک شدن مقاربت جنسی منجر میشود.
تشخیص خشکی واژن
بروز هر نوع سوزش، خارش یا احساس ناراحتی در ناحیۀ واژن ارزش آن را دارد که زنان به پزشک یا متخصص بیماریهای زنان مراجعه کنند. پزشک پرسش‌هایی در مورد پیشینۀ سلامت زن، مدت زمان ابتلاء وی به علایم خشکی واژن، و شرایط تشدید این اختلال مطرح میکند.
دکتر سپس ناحیۀ لگن را مورد معاینه قرار داده و واژن را برای مشاهدۀ علایم و نشانههای مربوط به باریک شدن یا سرخی بررسی میکند. معاینۀ مزبور به پزشک این امکان را میدهد که دیگر عوامل منجر به بروز ناراحتی در زنان نظیر عفونت واژن یا عفونت دستگاه ادراری را از تشخیص خارج کند. در عین حال این احتمال وجود دارد که برای بررسی دیوارۀ واژن یا گردن واژن (سرویکس) و انجام تست پاپ اسمیر پزشک به نمونهگیری از واژن اقدام کند.
درمان‌های خشکی واژن
رایجترین درمان برای خشکی واژن بر اثر کمبود میزان استروژن استفاده از درمان با استروژن موضعی است. این درمان به جایگزینی مقداری از هورمونی که دیگر در بدن تولید نمیشود اقدام میکند. درمان مورد بحث کمک میکند تا علایم واژینال تخفیف پیدا کنند اما میزان استروژن وارد شده به جریان خون از طریق درمان مزبور هماندازۀ میزانی که از طریق مصرف قرص به بدن میرسد، نیست.
اغلب زنان یکی از سه طرق زیر را برای دریافت استروژن واژینال مورد استفاده قرار میدهند:
- حلقه (استرینگ): خود زن یا پزشک وی این حلقۀ نرم و انعطاق‌پذیر را به درون واژن فرو میبرد تا جریان ملایم و مداومی از استروژن به طور مستقیم به بافتهای واژن برسد. حلقۀ مورد اشاره هر سه ماه یک بار تعویض میشود.
- قرص (واژیفم): زنان از یک اپلیکاتور یک بار مصرف برای گذاشتن یک قرص به داخل واژن در هر روز برای دو هفتۀ اول درمان استفاده میکنند. سپس همین کار به میزان دو بار در هفته انجام میشود تا زمانی که دیگر نیازی به استفاده از درمان وجود نداشته باشد.
- کرم (استریس، پریمارین): زنان میتوانند با استفاده از یک اپلیکاتور کرم را به درون واژن انتقال دهند. این کار به طور معمول یک تا دو بار در طول هفته انجام میشود، سپس بر مبنای دستورالعمل پزشک این روند برای مدت یک تا سه هفته قطع میگردد.
تمامی فرآوردههای استروژن میتوانند عوارض جانبی نظیر خونریزی واژن و درد پستان به همراه داشته باشند. استروژن موضعی ممکن است در صورت مواجهه زنان با موارد زیر برای آنان تجویز نشود:
- ابتلا به سرطان پستان به ویژه اگر زن مبتلا در حال گرفتن مهار کنندۀ اروماتاز باشد
- اگر زن دارای تاریخچۀ ابتلا به سرطان اندومتریوز باشد
- اگر زن دچار خونریزی واژن باشد که علت آن مشخص نیست
- اگر زن باردار بوده یا در کوران شیردهی از پستان قرار داشته باشد
تحقیقات کافی در مورد اثرات درازمدت استفاده از استروژن موضعی در دست نیست، اما پزشکان استفاده از آن را ایمن تلقی میکنند.
دیگر محصولات
زنان میتوانند مرطوب کنندههای واژن (نظیر ریپلینز) را از داروخانهها خریداری کنند.
زنان باید پیش از آغاز مقاربت وقت کافی برای اطمینان از ریلکس و برانگیخته شدن کامل خود کنار بگذارند. برای این کار استفاده از یک لوبریکانت یا لیز کنندۀ بر پایۀ آب برای کمک به لذت بردن بیشتر از مقاربت جنسی مفید خواهد بود.
زنان باید از گرفتن دوش واژینال، حمام حباب، صابونهای معطر و انواع لوسیون برای ناحیۀ حساس اطراف واژن خودداری کنند. این محصولات میتوانند در عمل به خشکی بیشتر واژن منجر شوند.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼