روابط زناشویی در دوران بارداری، نیاز به آموزش دارد؟
رضایت جنسی زوجین و شادی آن‌ها از روابط زناشویی در دوران بارداری، مسئله مهمی در بهداشت عمومی به‌حساب می‌آید.
آموزش، رکنی اساسی در همه ابعاد زندگی انسان است و توجه به آن، موجبات بهبود جنبه‌های مختلف زندگی را فراهم می‌آورد. محققین کشورمان در مطالعه‌ای پژوهشی، نقش آموزش را در بهبود روابط جنسی زوجین در طول دوران بارداری نشان داده‌اند.
رضایت جنسی زوجین و شادی آن‌ها از روابط زناشویی در دوران بارداری، مسئله مهمی در بهداشت عمومی به‌حساب می‌آید. در کنار تأثیرات اجتماع و فرهنگ بر این موضوع، شرایط متفاوت زندگی و همچنین تغییرات فیزیولوژیکی و آناتومیک در دوران بارداری نیز می‌توانند بر زندگی جنسی زوجین اثر بگذارند.
طبق نظر متخصصین، در بارداری‌های فیزیولوژیک، هیچ محدودیتی در فعالیت جنسی زوجین وجود ندارد، مگر این‌که بارداری بنا به دلایلی، پرخطر تشخیص داده شود. در این دوره، با توجه به افزایش نیاز به صمیمیت در خانم‌ها، همسران آن‌ها باید به ابعاد مختلف زندگی و همچنین وضعیت جنسی خود توجه بیشتری داشته باشند. اما معمولاً به دلیل کمبود آموزش جنسی برای زوجین، خانم‌ها معمولاً پاسخ مناسبی را در این رابطه دریافت نمی‌کنند و این موضوع، خود، سختی و سردی را به دنبال داشته و باعث دوری زوجین از یکدیگر می‌شود.
در کنار تأثیرات اجتماع و فرهنگ بر این موضوع، شرایط متفاوت زندگی و همچنین تغییرات فیزیولوژیکی و آناتومیک در دوران بارداری نیز می‌توانند بر زندگی جنسی زوجین اثر بگذارند.
در همین رابطه، محققین ایرانی، مطالعه‌ای را انجام داده‌اند که در آن، تأثیرات آموزش جنسی با حضور همسران بر عملکرد جنسی آن‌ها در سه‌ماهه سوم بارداری مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه که توسط محققینی از دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه شاهد، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی و جهاد دانشگاهی انجام شده است، درمجموع ۱۲۸ خانم باردار با همسرانشان مشارکت داشته‌اند.
شرکت‌کنندگان در سه گروه A و B و C قرار گرفتند و سپس هرکدام، یک پرسشنامه پیش‌تست را تکمیل کردند. در گروه مداخله A، زوجین با یکدیگر و در یک اتاق خصوصی آموزش دیدند. گروه مداخله B فقط شامل زنان باردار بود که آموزش جنسی دریافت می‌کردند و گروه کنترل C تنها آموزش‌های مربوط به مراقبت‌های قبل از زایمان را دریافت کرده و هیچ آموزش جنسی دریافت نکردند.
چهار هفته پس از آخرین جلسه آموزشی، در پایان سه‌ماهه دوم (هفته ۲۶ تا ۲۸ بارداری) و در پایان سه‌ماهه سوم (هفته ۳۴ تا ۳۶ بارداری)، با همه شرکت‌کنندگان تماس گرفته شد و از آن‌ها خواسته شد تا پرسشنامه پس از آزمایش را در مرکز بهداشت پر کنند. سپس داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌های آماری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که آموزش‌های ارائه‌شده به زوجین، به‌طور قابل‌توجهی موجب پیشرفت در عملکرد جنسی آن‌ها و رضایت بیشتر آن‌ها از روابطشان می‌شود.
دکتر فرخنده امین شکروی، عضو هیئت‌علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس و همکارانشان، در این رابطه می‌گویند: «نتایج حاصل از پژوهش ما نشان می‌دهد که عملکرد جنسی در زوجین در هر دو گروه مداخله، به یک صورت بهبود داشته است. یعنی آموزش زوجین باهم و آموزش زنان باردار به‌تنهایی، هر دو می‌توانند به بهبود عملکرد جنسی زوجین منجر شوند».
این محققین می‌افزایند: «با توجه به چنین نتایجی، می‌توان آموزش را تنها به خانم‌های باردار ارائه داد و حتی می‌توان موارد آموزشی را به آن‌ها داده تا به منزل ببرند و با همسرانشان مطالعه کنند. این شیوه که به آموزش غیرمستقیم شناخته می‌شود، در موقعیت‌هایی که ارتباط و صمیمیت خوبی بین زوجین برقرار است، توصیه می‌شود. بااین‌حال، روش آموزش مستقیم، می‌تواند منجر به زمان کمتر و تخصیص بهتر منابع شود».
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼