بیماری برونشیولیت در کودکان، والدین چه باید بکنند؟

بیماری برونشیولیت در کودکان یکی از انواع بیماری های شایع کودکان است که همواره والدین را نگران سلامت کودک خود کرده است. راه های درمان و همچنین پیشگیری از این بیماری بسیار ساده و امروزه با یک استفاده از اعمالی ساده می توان از ابتلای کودک به این بیماری جلوگیری کرد. این پست شما را با این راه ها آشنا کرده و شما را در حفظ سلامت کودکتان راهنمایی می کند.

بیماری برونشیولیت عبارت اند از عفونت دستگاه تنفسی تحتانی کودکان کوچک تر از دو سال، علت آن ویروسی است به نام آر اس وی. این ویروس موجب تورم لوله های باریک انتهایی ریه ( برونکیول ها ) می گردد. در این بیماری تمام یا قسمتی از لوله های باریک انتهائی ریه پر از ترشح عفونی می شود و در نتیجه موقعی که کودک، هوا را از ریه خود خارج می کند صدای سوتی ( خس خس ) به وجود می آید.

علایم بیماری برونشیولیت را بهتر بشناسیم

علایم بیماری معمولا ۲ تا ۳ روز بعد از ابتلا به سرماخوردگی به صورت احتقان و ترشح بینی، سرفه خفیف، کم شدن اشتها و تب ۳۸ درجه سانتیگراد شروع می شود. سپس علایم خس خس ریه ظاهر می شود. اولین علامت برونشیولیت در کودکان کوچک تر از ۲ ثانیه طول می کشد. با پیشرفت بیماری، تعداد تنفس در هر دقیقه به ۶۰ تا ۸۰ بار می رسد، سرفه ها دایمی می شود و کودک دچار مشکل تنفسی می گردد و بین دنده های کودک، فرورفتگی ایجاد می شود. مشکل تنفسی کودک ممکن است موجب کم شدن اکسیژن ریه و بدن او گردد و در نتیجه لب ها و صورت او تیره و دچار بی قراری گردد.

چگونه از ابتلا به برونشیولیت جلوگیری کنیم؟

تمام افراد در هر سنی ممکن است دچار ویروس آر اس گردند، ولی کودکان تا سنین دو سالگی برای ابتلا، آمادگی بیشتری دارند. تظاهرات بیماری با سن و وضعیت سلامت کودک ارتباط دارد. برای پیشگیری از ابتلا به برونکیولیت، پدر و مادر باید به توصیه های زیر عمل کنند:

- در اتاق کودک، نباید کسی سیگار بکشد، زیرا ریه کودک برای ابتلا به بیماری، آمادگی دارد.

- قبل از دست زدن به شیرخوار، پدر و مادر باید دست های خود را با صابون و مواد ضدعفونی کننده بشویند و هر دست را با کاغذ جداگانه خشک کنند.

- اگر آب در دسترس نیست ، پدر و مادر می توانند محلول های حاوی الکل را به دست و انگشتان خود بمالند.

- افرادی که دچار سرماخوردگی هستند، نباید شیرخوار را بغل کنند و حتی بالین او بیایند و با او حرف بزنند.

- اگر شیرخوار و کودک ، بیمار است، او را به مهد یا کودکستان نفرستید، زیرا باعث ابتلای سایر کودکان می شود.

- افرادی که با کودک شیرخوار تماس دارند، واکسن آنفولانزا تزریق نمایند.

به کودکانی که کمتر از ۲ سال دارند، مخصوصا شیرخوارانی که زودتر از ۲۹ هفتگی متولد شده اند و آن هایی که دچار بیماری های قلبی و ریوی هستند و برای ابتلا به ویروس آر اس آمادگی دارند، در فصل ابتلا به این ویروس، هر ماه مونوکلونال آنتی بادی تزریق شود.

پدر و مادر در منزل چه باید بکنند؟

پدر و مادر باید کودک را مانند هر کودک مبتلا به سرماخوردگی، تشویق کنند که مایعات زیاد بخورد و قطره یا اسپری آب نمک در بینی او بزنند و بینی کودک را با پوار تخلیه نمایند.تب کودک را با شیاف یا قطره استامینوفن کنترل کنند. بالا نگه داشتن سر و تنه کودک، به نفس کشیدن او کمک می کند. خوراندن شربت سرماخوردگی یا شربت سینه و آنتی بیوتیک، اثری ند ارد. پزشک ممکن است دستگاه استنشاق توصیه نماید. در صورتی که حال عمومی کودک بهتر نشود، پدر و مادر باید او را به اورژانس یا بیمارستان ببرند تا در آن جا با دستگاههای نوبولایزر، داروهایی را وارد ریه کودک نمایند و در صورت کم بودن آب بدن به او مایع تزریقی از راه ورید تزریق نمایند. پس از یکی دو هفته کودک بهبود می یابد.

نوبولایزر چیست؟

دستگاهی است که در بیمارستان ها یا کلینیک های کودکان استفاده می شود. داروهای گشاد کننده برونش ها مانند فنیل افرین، کورتیکواستروئید و سالبوتامول را در این دستگاه می ریزند. دستگاه این داروها را به صورت ذرات ریز درآورده و از راه ماسک که جلوی دهان کودک گذاشته می شود، به ریه کودک می فرستد. با این کار، تورم کم می شود و کودک می تواند بهتر نفس بکشد.

اینهیلر یا دستگاه استنشاق

دستگاه کوچکی است که مقدار معینی از دارو را به صورت اسپری در می آورد و کودک با نفس کشیدن، آن دارو را وارد دیه خود می کند. کودک باید قسمت دهانی دستگاه را به دهان خود بگذارد و قسمت بالای دستگاه را فشار دهد تا دارو وارد دهان او شود. در این هنگام، کودک باید به طور عمیق نفس بکشد تا دارو وارد ریه او شود و به مدت ۱۰ ثانیه نفس خود را نگه دارد تا دارو به دیواره آلوئول های ریه بنشینید. در کودکان کوچک، دارو را با اینهالر و به کمک دستگاه دیگری به نام دم یار اطفال وارد ریه کودک می کنند.