سقط جنین در اوایل بارداری، دلایل احتمالی

سقط‌جنین به از دست دادن بارداری قبل از هفته بیستم گفته می‌شود که اغلب با خونریزی شدید و دل‌درد همراه است.

سقط‌جنین به از دست دادن بارداری قبل از هفته بیستم گفته می‌شود که اغلب با خونریزی شدید و دل‌درد همراه است. طبق تحقیقات دانشکده متخصصین زنان و زایمان آمریکا، از هر ۵ بارداری، یک بارداری منجر به سقط‌جنین می‌شود.

بیش از ۸۰ درصد از سقط‌های جنین در سه ماه اول بارداری رخ می‌دهد. تعداد واقعی آن ممکن است بیشتر باشد. علاوه بر این، بسیاری از آن‌ها در چند هفتۀ اول بارداری اتفاق می‌افتند قبل از آنکه خانم متوجه بارداری خود شود یا قبل از اینکه بارداری تشخیص داده شود.

موضوع این نیست که چقدر زود سقط‌جنین رخ می‌دهد. ممکن است احساس شوکه شدن، اندوه شدید و عصبانیت داشته باشید. کاهش شدید میزان استروژن بعد از سقط‌جنین می‌تواند موجب گریه کردن شود.

اما بیشتر خانم‌ها تااندازه‌ای اندوه شدیدتری احساس می‌کنند. این اندوه با این واقعیت که سقط‌جنین فراموش می‌شود به‌عنوان دوره بد یا بارداری که اهمیت نداشته از طرف دوستان و اعضای خوش‌قلب خانواده، احساس شما را بدتر می‌کند.

بسیاری از خانم‌ها بعد از سقط‌جنین احساس گناه می‌کنند و باور دارند که آن‌ها کاری انجام داده‌اند که موجب این اتفاق شده است. آیا در سالن ورزش وزنه‌های سنگین بلند کرده‌اید؟ در محل کار خود بی‌احتیاطی کرده‌اید؟ خیر.

به یاد داشته باشید که بیشترین میزان سقط‌جنین به اختلالات کروموزومی مربوط می‌شود. حدود ۴ درصد از خانم‌ها که بیش از یک سقط‌جنین داشته‌اند، ممکن است علت پزشکی داشته باشد و اغلب با تشخیص قابل‌درمان است.

حمایت احساسی بعد از سقط‌جنین بسیار اهمیت دارد. به خودتان زمان بدهید تا قبل از اینکه تصمیم به بارداری مجدد بگیرید، ۴ مرحلۀ اندوه، انکار، خشم، افسردگی و پذیرش را سپری کنید. قبول کنید که این موضوع بسیار دردناک است و در مورد آن با کسی که به او اعتماد دارید، صحبت کنید.

قبول کنید که همسرتان به‌اندازۀ شما از این اتفاق ناراحت است و از نیازهای او مطلع باشید. به خاطر داشته باشید در بیشتر موارد حتی خانم‌هایی که چند سقط‌جنین داشته‌اند، می‌توانند نوزادانی سالم داشته باشند. حال بهتر است دلایل احتمالی سقط‌جنین را بدانید.

مشکلات کروموزومی

هنگام باروری، اسپرم و تخمک هر یک 23 عدد کروموزوم می‌آورند که درمجموع 23 جفت کروموزوم کاملاً هماهنگ ایجاد می‌کنند. این فرآیند دشواری است که یک اشتباه کوچک می‌تواند به اختلالات ژنتیکی منجر شود که مانع رشد جنین می‌شود. محققان، ژن‌ها را بیشترین عامل سقط‌های جنین می‌دانند. همان‌گونه که سن شما بالا می‌رود احتمال بیشتری برای اشتباه به وجود می‌آید.

عدم توازن هورمونی

در حدود ۱۵ درصد از سقط‌های جنین به عدم توازن هورمون‌ها نسبت داده می‌شوند. مثلاً، کافی نبودن مقدار پروژسترون می‌تواند مانع جایگیری تخمک بارورشده در رحم شود. پزشک می‌تواند با نمونه‌برداری از بافت رحم، ناهماهنگی هورمونی را تشخیص دهد.

این روش معمولاً در پایان دورۀ قاعدگی انجام می‌شود تا تخمک‌گذاری و رشد دیوارۀ رحم را اندازه‌گیری کند. درمان ممکن است شامل داروهای باروری باشد که می‌تواند کیفیت رشد تخمک و تولید هورمون را بهبود بخشد.

مشکلات رحمی

فیبروم های رحمی ممکن است عامل تعدادی از سقط‌های جنین باشند. فیبروم ها در دیوارۀ بیرونی رحم رشد می‌کنند و بی‌ضرر هستند اما اگر درون رحم رشد کنند گاهی می‌توانند در جایگیری یا خون‌رسانی به جنین مزاحمت ایجاد کنند. برخی خانم‌ها با نقص رحمی غیر شایع متولد می‌شوند که با سقط‌جنین ارتباط دارد.

همچنین به‌طور غیر شایع، گروه‌های بافتی درون رحم وجود دارند که به دلیل جای زخم جراحی یا سقط‌های جنین میان‌دوره‌ای به وجود می‌آیند. این بافت می‌تواند تخمک را کاملاً از جایگیری بازدارد یا ممکن است مانع جریان خون به جفت شود. پزشک می‌تواند نقص‌های رحمی را از طریق اشعۀ ایکس تخصصی تعیین کند که اغلب قالب درمان هستند.

بیماری مزمن

بیماری‌های مزمن مانند اختلالات دستگاه ایمنی، بیماری قلبی، بیماری کلیوی و کبدی، علت ۶ درصد از سقط‌جنین‌های مکرر هستند. اگر بیماری مزمن دارید، یک متخصص زایمان باتجربه که از خانم‌های با شرایط شما اطلاع دارد، پیدا کنید.

تب بالا

موضوع این نیست که به‌طور طبیعی چقدر سلامت هستید. اگر در اوایل بارداری دمای بدن شما بیش از 39 درجۀ سانتی‌گراد باشد، ممکن است دچار سقط‌جنین شوید. دمای بالای بدن اغلب به جنین قبل از 6 هفتگی آسیب می‌رساند.