افسردگی پس از زایمان، چه تاثیری بر نوزاد دارد؟

افسردگی پس از زایمان می‌تواند تاثیر بدی روی یک مادر داشته باشد، اما تاثیر افسردگی پس از زایمان بر نوزاد چه می باشد؟ شواهد جدید حاکی از آن است که مادر تنها کسی نیست که به خاطر بیماری اش رنج می‌برد.
اگرچه از طرف دیگر، یک پدر نیز از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، اما در این مقاله، در مورد اثرات افسردگی پس از زایمان در کودکان صحبت می‌کنیم.
رابطه بین مادر و کودک
یکی از مهم‌ترین نشانه‌های افسردگی پس از زایمان که روی کودک تاثیر می‌گذارد، ناتوانی مادر در مراقبت از کودک است. درواقع ضربه مستقیم به رابطه ای که مادر با فرزندش دارد، وارد می شود. او ممکن است از برداشتن کودک خودداری کند مگر در مواقع ضروری. مثلا جابجا کردن کودک به یک اتاق دیگر.
اگر مادر از افسردگی پس از زایمان رنج ببرد، پیام‌هایی را از این قبیل که او ناراحت، متفکر و مضطرب است به فرزندش منتقل خواهد کرد. و در پاسخ، نوزاد با ترس به مادرش می نگرد. این واکنش طبیعی کودک به هر چیزی است که در ابتدای زندگی رخ می دهد. برای ایمن ماندن، کودک از هر چیزی می ترسد.
این ترس همراه نوزاد است تا زمانیکه مادر به نوزاد خود نشان دهد دنیا تا چه حد امن است. همه چیز کاملا برای کودک جدید است. کودک، زمانیکه مادرش به او افراد و وقایع جدید را معرفی کند، یاد می گیرد چگونه بر ترس خود غلبه کند.
اگر یک مادر فقط درگیر پایدار نگه داشتن زندگی خودش باشد، ناگزیر بعضی از نیازهای غیر قابل بیان کودکش را نادیده می گیرد. نیازهایی مثل اطمینان دادن و آموزش به کودک. او همچنین ممکن است نشانه هایی که کودکش می فرستد را نادیده بگیرد. نشانه هایی مثل نیاز به تسکین، تشویق و یا راهنمایی شدن، و در این بین پیوند مادر و کودک دچار مشکل می شود.

تاثیر افسردگی پس از زایمان بر نوزاد و رشد فیزیکی
اثر دیگر افسردگی پس از زایمان در کودک، رشد فیزیکی است. مشکلات رشد فیزیکی در صورتی بوجود می آیند که مادر نتواند با فرزند خود ارتباط خوبی داشته باشد، با او بازی کند و رشد کودک را تشویق کند. مطالعات اخیر نشان داده اند کودکانی که مادر آنها از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، بیشتر در معرض عقب ماندگی جسمی هستند. اگر یک مادر با توجه به بیماری خودش، با کودکش هماهنگ نباشد، پس نمی تواند نیازهای کودکش را به درستی برآورده کند.
اگر مادر در زمان مناسب کنار کودکش نباشد تا او را تشویق کند، جنبه های فیزیولوژیکی کودک مثل هماهنگی اعضای بدن و رشد ماهیچه ها، ممکن است متوقف شوند. مادری که از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، احتمال بیشتری دارد که در معرض نادیده گرفتن فعالیت های ساده و روزمره فرزندش قرار بگیرد. فعالیت هایی مثل نظارت بر نشستن طولانی مدت کودک، بازی های مادر و کودک، دادن اشیا دست نوزاد و تحریک کودک برای بلند شدن و یا سینه خیز و چهاردست و پا رفتن. همه ی این فعالیت ها برای رشد جسمانی کودک لازم و ضروری هستند.

اعتماد به نفس و مسائل جتماعی
همانطور که در بالا توضیح دادیم، بازی کردن با نوزاد و معرفی او به بقیه بچه ها و بزرگترها، علاوه بر آنکه به کودک کمک می کند بر ترسش غلبه کند، ابزار کلیدی برای تشویق و توسعه مهارت های اجتماعی مثبت می باشد. اگر او فاقد این گونه ارتباطات باشد، بیشتر در معرض خجالتی شدن قرار می گیرد.
علاوه برآن در موقعیت های اجتماعی نمی داند چگونه با همسالان خود بازی کند. کلمات و کارهای تشویق کننده، در سال اول تولد کودک، برای ایجاد اعتماد به نفس در او لازم و ضروری هستند. با رشد کودک اعتماد به نفس او هم رشد می کند اما پایه اصلی آن در سال اول زندگی کودک شکل می گیرد.
مطالعات نشان می دهد کودکی که مادرش مبتلا به افسردگی پس از زایمان است، بیشتر در معرض این است که در طول زندگی، سطح بالایی از اضطراب و استرس را داشته باشد.

بروز ندادن افسردگی به معنای خطر بیشتر
اگر افسردگی پس از زایمان درمان نشود، اثرات مخربی بر روی کودک خواهد داشت. هر چه کودک کمتر در معرض مشکلات پس از زایمان مادر قرار بگیرد، در آینده کمتر دچار مشکلات طولانی مدتی که در این مقاله گفته شد، قرار می گیرد. یک مادر برای اینکه فرزندش را به بهترین شکل ممکن تربیت کند باید در اسرع وقت به دنبال درمان افسردگی پس از زایمان خود باشد.