زرد زخم در نوزادان، چیست و چه علائمی دارد؟

زرد زخم یا Impetigo عفونت پوستی مسری است، که عمدتا نوزادان یا کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. زرد زخم معمولا به صورت زخم های قرمز بر صورت، مخصوصا اطراف بینی و دهان، دست ها و پاها مشخص می شود. این زخم ها شکافته شده و شکاف های عسلی رنگی ایجاد می شود. برای پیشگیری از شیوع زرد زخم به سایر نقاط معمولا از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. مهم است به هنگام بروز زخم، فرزند خود را معمولا تا ۲۴ ساعت بعد از شروع درمان با آنتی بیوتیک در خانه نگاه دارید زیرا زرد زخم مسری می باشد.

علائم زرد زخم
علائم بیماری زرد زخم شامل زخم های قرمزی می باشد که به سرعت پاره شده و به مدت چند روز ترشح چرکی دارد و سپس شکاف های زرد - قهوه ای ایجاد می کند. این زخم ها معمولا پیرامون بینی و دهان اتفاق می افتد اما توسط انگشتان، لباس و حوله به سایر بخش های بدن کشیده می شود. خارش و زخم ناشی از زرد زخم عموما خفیف خواهد بود. انواع زرد زخم عبارت است از:
-فرمی از زرد زخم که شیوع کمتری دارد به زرد زخم تاولی معروف است (bullous impetigo). زرد زخم تاولی شامل تاول های بزرگی می باشد که در تنه کودکان و نوزادان اتفاق می افتد.
-فرم شدیدتر، زرد زخم اکتیما (ecthyma) نام دارد، که به بخش های عمیق تر پوست نفوذ می کند و سبب زخم های چرکی و دردناک می شود که می تواند به زخم های عمیق تری تبدیل شود.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شما در خود یا فرزندتان متوجه زرد زخم شدید، یا به آن مشکوک شدید، فورا باید با پزشک خانواده، متخصص اطفال و یا متخصص پوست مشورت کنید.

-علت بیماری زرد زخم
زمانی که شما در تماس با فرد آلوده به زرد زخم و یا در تماس با وسایل او مانند لباس، کفش، حوله و یا حتی اسباب بازی باشید، در معرض ابتلا به بیماری زرد زخم قرار خواهید گرفت. بنابراین در پاسخ به این پرسش که آیا زرد زخم واگیر دارد باید گفت بله زرد زخم بیماری مسری است.
فاکتورهایی که ریسک زرد زخم را افزایش می دهند عبارت است از:
-سن: زرد زخم در بین کودکان ۲ تا ۵ سال بسیار شایع می باشد (زرد زخم در کودکان).
مکان های عمومی: زرد زخم در مدارس و در مراکز مراقبت از کودکان به آسانی منتقل می شود.
-آب و هوای گرم و مرطوب: عفونت های زرد زخم در تابستان بسیار شایع است.
-ورزش های خاص: مشارکت در ورزش هایی که در تماس پوست به پوست می باشد، مانند فوتبال یا کشتی ریسک ایجاد زرد زخم را افزایش می دهد.
-پوست آسیب دیده: باکتری که سبب زرد زخم می شود اغلب از طریق آسیب پوستی، نیش حشرات و یا راش می تواند وارد پوست شود.
-سیستم ایمنی ضعیف: بالغین و افراد مبتلا به دیابت و کسانی که دچار سیستم ایمنی ضعیف هستند بیشتر در خطر ابتلا به اکتیما قرار دارند (زرد زخم در بزرگسالان).

عوارض ناشی از بیماری زرد زخم:
زرد زخم معمولا خطرناک نیست. زخم ها به فرم خفیف عموما بدون این که اثری ایجاد کنند، بهبود می یابند. عوارض نادر زرد زخم عبارتند از:
-سلولیت: این عفونت جدی است، که بر بافت های پوست تاثیر می گذارد و نهایتا به غدد لنفاوی و جریان خون منتشر می شود. سلولیت درمان نشده می تواند کشنده باشد.
-مشکلات کلیوی: نوعی از باکتری که سبب زرد زخم می شود، می تواند سبب آسیب کلیوی نیز شود.
-اسکار: زخم های ناشی از نوع اکتیما زرد زخم می تواند اسکارهایی را بر جا بگذارد.

تشخیص بیماری زرد زخم
پزشکان معمولا زرد زخم را با معاینه زخم ها تشخیص می دهند. تست های آزمایشگاهی خاصی عموما برای تشخیص زرد زخم انجام نمی شود. اگر زخم ها حتی با درمان آنتی بیوتیکی از بین نرود پزشک می تواند نمونه ای از مایع ترشحی زخم ها بردارد و آن را آزمایش کند تا متوجه شود چه آنتی بیوتیک هایی می تواند بهترین انتخاب باشد. برخی انواع باکتری ها که سبب زرد زخم می شوند، نسبت به برخی داروهای آنتی بیوتیکی مقاومند.
آمادگی برای ملاقات با پزشک:
وقتی شما به پزشک خانواده مراجعه می کنید، باید مراقب باشید تا مانع از انتشار زرد زخم در فضای اتاق انتظار شوید. در ادامه اطلاعاتی وجود دارد که شما را برای ملاقات با پزشک آماده می کند.
لیستی از موارد زیرا را قبل از ملاقات با پزشک تهیه کنید:
-علائمی که خود یا کودک تان تجربه می کند را یادداشت کنید.
-همه داروها، ویتامین ها و مکمل های مصرفی را یادداشت کنید.
-اطلاعات پزشکی مانند وجود سایر بیماری ها را در نظر داشته باشید.
علاوه بر این پزشک نیز سوالاتی را از شما خواهد پرسید. برخی سوالات احتمالی پزشک عبارت است از:
-زخم ها چه زمانی ایجاد شدند؟
-در زمان شروع زخم ها چه شکلی داشتند؟
-آیا این نواحی اخیرا دچار بریدگی شده است؟ آیا در این نواحی دچار گزش حشرات شده اید؟
-آیا زخم ها دردناک هستند و یا خارش دارند؟
-آیا چیزی وجود دارد که زخم های شما را بدتر یا بهتر کند؟
-آیا در خانواده شما کسی به زرد زخم مبتلا است؟
-آیا این مشکل در گذشته اتفاق افتاده است؟

درمان زرد زخم
استفاده از پماد یا کرم آنتی بیوتیک، راه های درمان زرد زخم هستند، که مستقیما روی زخم ها مالیده می شوند. شما بهتر است ابتدا نواحی تحت درمان را با آب داغ شستشو دهید، یا از کمپرس های مرطوب استفاده کنید تا پوست زخم برداشته شده و به این ترتیب آنتی بیوتیک ها بتواند بهتر به پوست نفوذ کنند.
اگر شما بیش از چند زرد زخم داشته باشید، پزشک احتمالا به شما توصیه می کند تا آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده کنید. از اینکه دوره درمان را به طور کامل طی کرده اید اطمینان حاصل کنید، حتی اگر زخم هایتان بهبود یافتند. این به شما کمک می کند تا از عود زرد زخم در امان باشید و احتمال ایجاد مقاومت دارویی در شما کمتر شود
درمان های خانگی زرد زخم:
در مورد عفونت های ناشی از زرد زخم خفیف که به سایر بخش ها منتشر نشده است، شما می توانید زخم ها را تنها با استفاده از کرم های آنتی بیوتیکی یا پمادهای آنتی بیوتیکی حاوی باسیتراسین درمان کنید. باید از بانداژی غیر چسبنده در نواحی آلوده استفاده کنید تا از انتشار زخم ها جلوگیری شود.
پیشگیری از بیماری زرد زخم:
برای پیشگیری از انتشار زرد زخم به سایر بخش ها باید اقدامات زیر را انجام دهید:
-نواحی آلوده به زرد زخم را با صابونی ملایم شستشو دهید و با استفاده از گاز بپوشانید.
-لباس های فرد آلوده به زرد زخم را بشوئید و وسایل شخصی از جمله حوله او را در اختیار فرد دیگری از خانواده قرار ندهید.
-به هنگام استفاده از پمادهای آنتی بیوتیکی دستکش دست کنید و دست های خود را پس از آن به دقت بشویید.
-ناخن های کودک آلوده به زرد زخم را کوتاه کنید تا مانع از ایجاد خراش شوید.
-دست ها را مرتب بشویید.
-کودک خود را تا زمانی که قبل از اجازه پزشک در خانه نگاه دارید.