فشارخون در دوران بارداری، علائم و درمان
مسمویت حاملگی شرایطی است که فقط وقتی شما باردار هستید، اتفاق می‌افتد. سبب بالا رفتن فشار خون می‌شود و پروتئین از کلیه داخل ادرار نفوذ می‌کند.
مسمویت حاملگی شرایطی است که فقط وقتی شما باردار هستید، اتفاق می‌افتد. سبب بالا رفتن فشار خون می‌شود و پروتئین از کلیه داخل ادرار نفوذ می‌کند. معمولاً بعد از هفته ۲۰ بارداری شروع می‌شود. فشار خون حاملگی می‌تواند بسیار خطرناک باشد و بر روی مادر و فرزند تأثیر بگذارد، هرچه شرایط سخت‌تر و شدیدتر باشد خطر و عوارض آن هم بیشتر می‌شود.
تشنج بارداری:
تشنج بارداری (تشنج ناگهانی) یکی از امراضی است که خطر حیاتی در بارداری محسوب می‌شود. در حدود یکی از هر ۱۰۰ خانمی که دارای مسمویت بارداری هستند، دچار تشنج بارداری می‌شوند. بنابر این بیشتر خانم‌های بارداری که دچار مسمویت بارداری می‌شوند، عمدتاً دچار تشنج بارداری نخواهند شد، اما به هر حال هدف اصلی از درمان و مراقبت از خانم‌ها در مسمویت بارداری، جلوگیری کردن از تشنج بارداری و عوارض و عواقبی است که آن به دنبال خواهد داشت.
چه کسی ممکن است دچار مسمویت حاملگی شود:
هر خانم بارداری می‌تواند دچار مسمویت بارداری شود. در حدود یکی از ۱۴ بارداری بعد از هفته ۲۰ می‌تواند اتفاق بی‌افتد، در هر حال عواملی که ممکن است شما بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به مسمویت بارداری باشید شامل:
- اگر این اولین بارداری شما است و یا اولین بارداری از همسر جدیدتان است، در حدود ۱ از ۳۰ خانم باردار دچار مسمویت بارداری در اولین بارداری خود می‌شوند.
- قبلا دچار فشار خون بارداری شده‌اید.
- تاریخچه خانوادگی در مسمویت بارداری داشتید، مخصوصا اگر مادر یا خواهرتان دچار مسمویت بارداری شده‌اند.
- قبل از اینکه باردار شوید فشار خون بالا داشته‌اید.
- دیابت، لوپوس و یا بیماری مزمن دیگری دارید.
- سن شما کمتر از ۲۰ است و یا بالای ۳۵ هستید.
- دوقلو یا سه‌قلو و یا بیشتر باردارید.
- وزن بالایی دارید.
مسمویت بارداری چطور نمایان می‌شود (ظاهر می‌شود):
مسمومیت بارداری ممکن است در هر زمان بعد از هفته ۲۰ بارداری اتفاق بی‌افتد،
مسمومیت بارداری با چه نشانه‌هایی ظاهر می‌شود:
- فشار خون شما بالا برود.
- میزان غیر معمولی پروتئین در ادرار داشته باشید.
در این حالت مهم است که به پزشک مراجعه نمایید.
چه عاملی باعث مسمومیت بارداری می‌شود:
تشنج بارداری:
تشنج بارداری (تشنج ناگهانی) یکی از امراضی است که خطر حیاتی در بارداری محسوب می‌شود. در حدود یکی از هر ۱۰۰ خانمی که دارای مسمویت بارداری هستند، دچار تشنج بارداری می‌شوند. بنابر این بیشتر خانم‌های بارداری که دچار مسمویت بارداری می‌شوند، عمدتاً دچار تشنج بارداری نخواهند شد، اما به هر حال هدف اصلی از درمان و مراقبت از خانم‌ها در مسمویت بارداری، جلوگیری کردن از تشنج بارداری و عوارض و عواقبی است که آن به دنبال خواهد داشت.
چه کسی ممکن است دچار مسمویت حاملگی شود:
هر خانم بارداری می‌تواند دچار مسمویت بارداری شود. در حدود یکی از ۱۴ بارداری بعد از هفته ۲۰ می‌تواند اتفاق بی‌افتد، در هر حال عواملی که ممکن است شما بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به مسمویت بارداری باشید شامل:
- اگر این اولین بارداری شما است و یا اولین بارداری از همسر جدیدتان است، در حدود ۱ از ۳۰ خانم باردار دچار مسمویت بارداری در اولین بارداری خود می‌شوند.
- قبلا دچار فشار خون بارداری شده‌اید.
- تاریخچه خانوادگی در مسمویت بارداری داشتید، مخصوصا اگر مادر یا خواهرتان دچار مسمویت بارداری شده‌اند.
- قبل از اینکه باردار شوید فشار خون بالا داشته‌اید.
- دیابت، لوپوس و یا بیماری مزمن دیگری دارید.
- سن شما کمتر از ۲۰ است و یا بالای ۳۵ هستید.
- دوقلو یا سه‌قلو و یا بیشتر باردارید.
- وزن بالایی دارید.
مسمویت بارداری چطور نمایان می‌شود (ظاهر می‌شود):
مسمومیت بارداری ممکن است در هر زمان بعد از هفته ۲۰ بارداری اتفاق بی‌افتد،
مسمومیت بارداری با چه نشانه‌هایی ظاهر می‌شود:
- فشار خون شما بالا برود.
- میزان غیر معمولی پروتئین در ادرار داشته باشید.
در این حالت مهم است که به پزشک مراجعه نمایید.
چه عاملی باعث مسمومیت بارداری می‌شود:
اینکه چه عاملی باعث به وجود آمدن مسمویت بارداری می‌شود، هنوز کاملاً روشن نیست، اما به هر حال تفکری وجود دارد که معتقد است، یک مشکل در رگ‌های خونی جفت به وجود می‌آید که باعث مسمویت بارداری می‌شود.
علائم مسمویت بارداری چه هستند و چطور پیشرفت می‌کنند:
شدت مسمومیت بارداری معمولاً (البته نه همیشه) بستگی به سطح فشار خون دارد. در مرحله اول ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و یا خیلی نامحسوس و کمی فشار خون داشته باشید و خیلی مقدار کمی پروتئین در ادرار شما باشد، اما اگر مسمومیت بارداری شدید شود، یکی و یا بیشتر علائم ذکر شده شدیدتر اتفاق می‌افتد که در این حالت حتماً باید به پزشک و یا مامای خود اطلاع دهید.
- سر درد
- دید، مات است و یا با مشکلات دیداری دیگری مواجه شدید.
- دردهای شکمی دارید، معمولاً این دردها بیشتر در قسمت بالای شکم احساس می‌شوند و زیر دنده‌ها.
- استفراغ می‌کنید.
- احساس همیشگی را ندارید.
اگر پا، دست، صورت شما پف کرده و متورم شده نیز می‌تواند یکی دیگر از علائم مسمومیت بارداری باشد، اما این پف کردن و متورم شدن خیلی شایع است. در بارداری بیشتر خانم‌ها که این علائم را دارند، معمولاً مسمویت بارداری ندارند.
این علائم در مسمومیت بارداری خیلی شدیدتر می‌شود. بنابراین اگر علامت (پف کردن دست و پا و صورت) خیلی شدیدتر شد و از حد معمول خارج گشت، حتماً با پزشک و یا مامای خود صحبت کنید.
اگر مسمومیت بارداری خیلی شدید نباشد، بررسی‌های منظم تنها چیزی است که شما در این حالت نیاز دارید. اگر مسمومیت بارداری شما شدیدتر شود شاید نیاز باشد که در بیمارستان بستری شوید. در این صورت تست‌های مختلفی از شما خواسته می‌شود که انجام دهید، برای اینکه مطمئن شویم شما و جنین خوب هستید.
شدت مسمومیت بارداری معمولاً (البته نه همیشه) بستگی به سطح فشار خون دارد. در مرحله اول ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و یا خیلی نامحسوس و کمی فشار خون داشته باشید و خیلی مقدار کمی پروتئین در ادرار شما باشد، اما اگر مسمومیت بارداری شدید شود، یکی و یا بیشتر علائم ذکر شده شدیدتر اتفاق می‌افتد که در این حالت حتماً باید به پزشک و یا مامای خود اطلاع دهید.
- سر درد
- دید، مات است و یا با مشکلات دیداری دیگری مواجه شدید.
- دردهای شکمی دارید، معمولاً این دردها بیشتر در قسمت بالای شکم احساس می‌شوند و زیر دنده‌ها.
- استفراغ می‌کنید.
- احساس همیشگی را ندارید.
اگر پا، دست، صورت شما پف کرده و متورم شده نیز می‌تواند یکی دیگر از علائم مسمومیت بارداری باشد، اما این پف کردن و متورم شدن خیلی شایع است. در بارداری بیشتر خانم‌ها که این علائم را دارند، معمولاً مسمویت بارداری ندارند.
این علائم در مسمومیت بارداری خیلی شدیدتر می‌شود. بنابراین اگر علامت (پف کردن دست و پا و صورت) خیلی شدیدتر شد و از حد معمول خارج گشت، حتماً با پزشک و یا مامای خود صحبت کنید.
اگر مسمومیت بارداری خیلی شدید نباشد، بررسی‌های منظم تنها چیزی است که شما در این حالت نیاز دارید. اگر مسمومیت بارداری شما شدیدتر شود شاید نیاز باشد که در بیمارستان بستری شوید. در این صورت تست‌های مختلفی از شما خواسته می‌شود که انجام دهید، برای اینکه مطمئن شویم شما و جنین خوب هستید.
برای مثال: آزمایش خون برای بررسی کردن عملکرد کلیه و کبد، همچنین سونوگرافی معمول برای رشد جنین، گاهی در برخی خانم‌های باردار، مسمومیت بارداری خیلی شدیدتر و پیچیده‌تر می‌شود که بسیار نادر است، اما در این حالت به صورت اورژانس باید نوزاد متولد شود.
چه درمانی برای مسمومیت بارداری وجود دارد:
تولد نوزاد
تنها راه مطمئن بهبودی، تولد نوزاد است و خارج کردن جفت که بعد از تولد نوزاد اتفاق می‌افتد، بنابراین مسبب شرایط به وجود آمده خارج می‌شود. بعد از تولد جفت فشار خون و تمامی علائم دیگر در مادر به زودی از بین می‌رود و به حالت نرمال باز می‌گردد.
این روش خیلی شایع است، اگر مسمومیت بارداری در اواخر بارداری مشاهده شود. عمل سزارین اگر لازم باشد، انجام می‌شود. خطری که برای کودک ممکن است به وجود بیاید این است که اگر نوزاد چند هفته قبل از پایان ۳۹ هفته متولد شود، نوزاد کوچک‌تر از حالت طبیعی خواهد بود.
اما به هرحال تصمیم‌گیری سخت‌تر خواهد بود اگر مسمویت بارداری در اوایل بارداری نمایان شود، بهترین زمان برای تولد نوزاد بستگی به عوامل زیادی دارد مانند:
- چقدر مسمویت روی جنین تأثیر گذاشته است.
- چه مقدار این شرایط برای مادر خطرناک است و چه مشکلاتی را برای او به وجود می آورد، اگر بارداری ادامه پیدا کند.
- شانس اینکه چطور برای نوزاد نارس همه چیز به خوبی پیش برود. قانون این است که هرچه دیرتر به دنیا بیاید برای نوزاد بهتر خواهد بود. اما گاهی نوزادان خوب رشد نمی‌کنند اگر جفت به خوبی کار خود را انجام ندهد. در هنگام مسمویت بارداری بسیار شدید، گاهی اوقات نوزادان ممکن است بهتر رشد کنند وقتی متولد شدند، حتی اگر نارس باشند.
قانون کلی این است که اگر مسمویت بارداری شدید است، تولد نوزاد بهتر است که زودتر باشد تا دیرتر. اگر مسمویت بارداری خیلی شدید نیست، بهتر است که تولد نوزاد را تا زمان نزدیک به تولد طبیعی، یعنی هفته ۳۹ به تأخیر انداخت.
Pre-eclampsia چیست؟
یک بیماری است که معمولاً بعد از هفته بیستم بارداری اتفاق می‌افتد و همراه با دو علائم زیر آشکار می‌شود:
- فشار خون بالا (hypertension)
- وجود پروتئین در ادرار (proteinuria)
علت اصلی این بیماری هنوز شناخته نشده و ممکن است در قرارهای ملاقات عادی شما، هنگامی که پزشک فشار خون و آزمایش ادرار شما را چک می‌کند دیده شود. دلیل همراه آوردن نتایج آزمایش ادرار در قرار ملاقات‌ها، همین مسئله می‌باشد.
اگر من بیماری Pre-eclampsia دارم، چرا باید بدانم؟
Pre-eclampsia بیماری شایعی می‌باشد. ۸ - ۲ نفر از ۱۰۰ نفر در طول دوران بارداری به این بیماری مبتلا می‌شوند. این حالت معمولاً خفیف است و به طور معمول اثر بسیار کمی بر بارداری فرد می‌گذارد. با این حال اگر شما این بیماری را دارید خیلی بهتر است که بدانید، زیرا در تعداد کمی از موارد این بیماری می‌تواند به یک بیماری جدی‌تر تبدیل گردد. Pre-eclampsia شدید می‌تواند زندگی مادر و نوزاد را تهدید کند. در حدود ۱ زن از ۲۰۰ زن باردار (حدود ۵/۰%) دچار Pre-eclampsia شدید می‌شوند. این علائم بیشتر تمایل دارند که در طول دوران بارداری بروز دهند اما می‌توانند در زمان‌های اولیه پس از تولد نوزاد نیز خود را نشان دهند.
علائم Pre-eclampsia شدید عبارتند از :
- سردرد‌های شدید که با مسکن‌های ساده برطرف نمی‌شود.
- مشکلات بینایی، مانند تاری دید
- درد شدید فقط در ناحیه زیر دنده‌ها
- سوزش سر معده که با آنتی اسیدها رفع نمی‌شود
- افزایش شدید تورم در صورت، دست‌ها و پا‌ها
- احساس بسیار ناخوشایند
این علائم بسیار جدی هستند و شما باید بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید. اگر شک دارید، با بخش زنان و زایمان بیمارستان محلی خود تماس بگیرید. در Pre-eclampsia شدید، دیگر ارگان‌ها مانند ریه یا کلیه‌ها می‌توانند تحت تأثیر قرار گرفته و با ایجاد لخته خون دچار مشکل شوند.
در Pre-eclampsia شدید، ممکن است علائم به صورت تشنج‌ها و حمله‌های ناگهانی قبل و یا بعد از تولد نوزاد پیشرفت داشته باشد. این تشنج‌ها eclamptic fits نامیده می‌شوند، بسیار نادر هستند و در حدود ۱ در ۴۰۰۰ مورد بارداری دیده می‌شود.
چگونه Pre-eclampsia روی نوزاد من تأثیر می‌گذارد؟
این بیماری روی جفت جنین تأثیر می‌گذارد و ممکن است در رشد نوزاد شما ممانعت ایجاد کند. همچنین ممکن است که مایع اطراف نوزاد در رحم مادر کم باشد. اگر جفت به شدت تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است نوزاد شما بسیار بد حال شود. در برخی موارد احتمال مرگ جنین در رحم وجود دارد. هدف مانیتورینگ پیدا کردن نوزادانی است که بیشتر در معرض این‌گونه خطرها می‌باشند.
چه افرادی در معرض خطر Pre-eclampsia هستند و می‌توانند مانع آن شوند؟
این بیماری می‌تواند در هر بارداری رخ دهد، اما شما در معرض خطر بیشتری قرار دارید اگر:
- فشار خون شما قبل از اینکه باردار شوید بالا بود.
- فشار خون شما در بارداری‌های قبلی بالا بود.
- شما یک مشکل پزشکی از قبیل مشکلات کلیه یا دیابت یا شرایطی که روی سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد، مانند بیماری لوپوس داشته‌اید.
اگر شما یکی از نشانه‌های بالا را دارید، باید دوز پایین از داروی آسپرین (۷۵ میلی‌گرم) روزانه یک عدد، از هفته دوازدهم بارداری برای شما، به منظور کاهش خطر تجویز گردد.
اهمیت علائم دیگر، کمتر روشن شده است، اما شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید اگر بیشتر از یکی از علائم زیر را دارید:
- اولین بارداری شماست.
- شما ۴۰ سال یا بالاتر دارید.
- آخرین بارداری شما بیشتر از ۱۰ سال قبل بوده است.
- شما خیلی چاق هستید ( BMI شاخص جرم بدن ) شما ۳۵ یا بالاتر است.
- مادر یا خواهر شما در طول دوران بارداری مبتلا به Pre-eclampsia بوده‌اند.
- شما بیشتر از یک نوزاد را حمل می‌کنید.
اگر شما بیشتر از یکی از علائم بالا را دارید، ممکن است که دوز پایین آسپرین یک بار در روز، از هفته دوازدهم بارداری برای شما تجویز گردد.
چگونه Pre-eclampsia ارزیابی می‌شود؟
اگر Pre-eclampsia شما تشخیص داده شود، به منظور ارزیابی‌های بیشتر باید در بیمارستان بستری شوید. در این مدت فشار خون شما به طور منظم اندازه‌گیری شده و ممکن است نیاز به دارو برای پایین نگه‌داشتن آن داشته باشید. ادرار شما به منظور اندازه‌گیری میزان پروتئین در آن به همراه فشار خون مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. ضربان قلب جنین شما مانیتور خواهد شد و شما ممکن است اسکن اولتراسوند (سونوگرافی) به منظور بررسی سلامت و رشد جنین خود داشته باشید.
رویداد بعدی چیست؟
شما روندهای ارزیابی را ادامه خواهید داد تا با خیالی راحت، دوران بارداری خود را سپری کنید. اگر شما دچار Pre-eclampsia خفیف باشید کلیه مراحل ارزیابی به صورت سرپایی انجام خواهد شد. به احتمال زیاد به شما توصیه می‌شود که بچه را تا هفته سی و هفتم بارداری نگه دارید و اگر خطری شما یا فزرندتان را تهدید کند، این زمان کمتر می‌شود. در نتیجه ممکن است زایمان طبیعی یا سزارین زودتر از برنامه داشته باشید.
اگر بیماری Pre-eclampsia من شدید شود چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر شما دچار Pre-eclampsia شدید، توسط یک تیم متخصص از شما مراقبت خواهد شد. تنها راه برای جلوگیری از عوارض جدی این است که نوزاد شما به‌دنیا بیاید. هر بارداری، منحصر به فرد است و زمان دقیق برای زایمان وابسته به وضعیت مادر می‌باشد، که در این‌باره نیاز است که با شما بحث شود. ممکن است زمان کافی برای زایمان طبیعی شما وجود داشته باشد یا در برخی موارد زایمان به صورت سزارین انجام گردد.
درمان‌های شامل دارو (قرص‌ها یا به همراه یک قطره) به کاهش و کنترل فشار خون شما کمک می‌کند. به منظور جلوگیری از eclamptic fits تنها در مواردی که نوزاد شما ظرف ۲۴ ساعت آینده متولد می‌شود و یا شما تجربه یک eclamptic fit را داشته‌اید، به شما دارو خواهند داد و شما در اتاق زایمان تحت مراقبت و نظارت شدید قرار خواهید گرفت. در موارد جدی‌تر و خطرناک‌تر ممکن است نیاز به مراقبت‌های ویژه در سطح وسیع‌تر داشته باشید.
بعد از تولد نوزاد چه اتفاقی می‌افتد؟
معمولا Pre-eclampsia بعد از زایمان از بین می‌رود. در هر حال اگر شما Pre-eclampsia شدید دارید، عوارض ممکن است در چند روز اول بعد از تولد رخ دهد و نیاز است که شما از نزدیک تحت نظارت باشید. ممکن است نیاز داشته باشید مصرف دارو را به منظور کاهش فشار خون ادامه دهید. اگر نوزاد شما زود متولد شده و یا کوچک‌تر از حد انتظار است، نیاز به بررسی و نظارت دارد. در نتیجه نیاز به ماندن بیشتر در بیمارستان دارید و پس از سپری شدن چند روز مرخص شده و مدت مصرف دارو ها و نحوه بررسی فشار خون به شما اطلاع داده خواهد شد. شما باید ۸-۶ هفته GP پس از تولد، پیگیری‌های لازم را برای بررسی فشار خون نهایی و آزمایش ادرار داشته باشید. اگر شما دچار Pre-eclampsia شدید یا eclampsia بوده‌اید، باید با پزشک متخصص زنان و زایمان خود، بعد از زایمان و تولد نوزاد قرار ملاقات داشته تا در مورد شرایط و آنچه روی داده صحبت کنید. اگر شما هنوز ۶ هفته بعد از زایمان از دارو برای درمان فشار خون استفاده می‌کنید و هنوز پروتئین در ادرار شما دیده می‌شود، باید به یک پزشک متخصص ارجاع داده شوید.
آیا در بارداری‌های بعدی به Pre-eclampsia مبتلا خواهم شد؟
به طور کلی ۱ زن از ۶ زن که قبلاً مبتلا به Pre-eclampsia بوده‌اند، در بارداری‌های بعدی خود نیز دچار این بیماری می‌شوند.
در زنانی که دچار Pre-eclampsia شدید یا eclampsia بوده‌اند:
- یک زن از ۲ زن در آینده Pre-eclampsia خواهند داشت اگر نوزاد آن‌ها نیاز داشته باشد تا قبل از هفته ۲۸ بارداری به‌دنیا بیاید.
- یک زن از ۴ زن در آینده Pre-eclampsia خواهند داشت اگر نوزاد آن‌ها نیاز داشته باشد تا قبل از هفته ۳۴ بارداری به‌دنیا بیاید.
شما باید اطلاعات لازم را در مورد شانس خود در شرایط خاصی که امکان مبتلا شدن مجدد شما در بارداری‌های آینده وجود دارد و یا هر شرایط مراقبتی بیشتری که نیاز دارید، داشته باشید. پیشنهاد می‌شود که با مامای خود در زمان مناسب تماس گرفته و به او بارداری مجدد را اطلاع دهید.
تولد نوزاد
تنها راه مطمئن بهبودی، تولد نوزاد است و خارج کردن جفت که بعد از تولد نوزاد اتفاق می‌افتد، بنابراین مسبب شرایط به وجود آمده خارج می‌شود. بعد از تولد جفت فشار خون و تمامی علائم دیگر در مادر به زودی از بین می‌رود و به حالت نرمال باز می‌گردد.
این روش خیلی شایع است، اگر مسمومیت بارداری در اواخر بارداری مشاهده شود. عمل سزارین اگر لازم باشد، انجام می‌شود. خطری که برای کودک ممکن است به وجود بیاید این است که اگر نوزاد چند هفته قبل از پایان ۳۹ هفته متولد شود، نوزاد کوچک‌تر از حالت طبیعی خواهد بود.
اما به هرحال تصمیم‌گیری سخت‌تر خواهد بود اگر مسمویت بارداری در اوایل بارداری نمایان شود، بهترین زمان برای تولد نوزاد بستگی به عوامل زیادی دارد مانند:
- چقدر مسمویت روی جنین تأثیر گذاشته است.
- چه مقدار این شرایط برای مادر خطرناک است و چه مشکلاتی را برای او به وجود می آورد، اگر بارداری ادامه پیدا کند.
- شانس اینکه چطور برای نوزاد نارس همه چیز به خوبی پیش برود. قانون این است که هرچه دیرتر به دنیا بیاید برای نوزاد بهتر خواهد بود. اما گاهی نوزادان خوب رشد نمی‌کنند اگر جفت به خوبی کار خود را انجام ندهد. در هنگام مسمویت بارداری بسیار شدید، گاهی اوقات نوزادان ممکن است بهتر رشد کنند وقتی متولد شدند، حتی اگر نارس باشند.
قانون کلی این است که اگر مسمویت بارداری شدید است، تولد نوزاد بهتر است که زودتر باشد تا دیرتر. اگر مسمویت بارداری خیلی شدید نیست، بهتر است که تولد نوزاد را تا زمان نزدیک به تولد طبیعی، یعنی هفته ۳۹ به تأخیر انداخت.
Pre-eclampsia چیست؟
یک بیماری است که معمولاً بعد از هفته بیستم بارداری اتفاق می‌افتد و همراه با دو علائم زیر آشکار می‌شود:
- فشار خون بالا (hypertension)
- وجود پروتئین در ادرار (proteinuria)
علت اصلی این بیماری هنوز شناخته نشده و ممکن است در قرارهای ملاقات عادی شما، هنگامی که پزشک فشار خون و آزمایش ادرار شما را چک می‌کند دیده شود. دلیل همراه آوردن نتایج آزمایش ادرار در قرار ملاقات‌ها، همین مسئله می‌باشد.
اگر من بیماری Pre-eclampsia دارم، چرا باید بدانم؟
Pre-eclampsia بیماری شایعی می‌باشد. ۸ - ۲ نفر از ۱۰۰ نفر در طول دوران بارداری به این بیماری مبتلا می‌شوند. این حالت معمولاً خفیف است و به طور معمول اثر بسیار کمی بر بارداری فرد می‌گذارد. با این حال اگر شما این بیماری را دارید خیلی بهتر است که بدانید، زیرا در تعداد کمی از موارد این بیماری می‌تواند به یک بیماری جدی‌تر تبدیل گردد. Pre-eclampsia شدید می‌تواند زندگی مادر و نوزاد را تهدید کند. در حدود ۱ زن از ۲۰۰ زن باردار (حدود ۵/۰%) دچار Pre-eclampsia شدید می‌شوند. این علائم بیشتر تمایل دارند که در طول دوران بارداری بروز دهند اما می‌توانند در زمان‌های اولیه پس از تولد نوزاد نیز خود را نشان دهند.
علائم Pre-eclampsia شدید عبارتند از :
- سردرد‌های شدید که با مسکن‌های ساده برطرف نمی‌شود.
- مشکلات بینایی، مانند تاری دید
- درد شدید فقط در ناحیه زیر دنده‌ها
- سوزش سر معده که با آنتی اسیدها رفع نمی‌شود
- افزایش شدید تورم در صورت، دست‌ها و پا‌ها
- احساس بسیار ناخوشایند
این علائم بسیار جدی هستند و شما باید بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید. اگر شک دارید، با بخش زنان و زایمان بیمارستان محلی خود تماس بگیرید. در Pre-eclampsia شدید، دیگر ارگان‌ها مانند ریه یا کلیه‌ها می‌توانند تحت تأثیر قرار گرفته و با ایجاد لخته خون دچار مشکل شوند.
در Pre-eclampsia شدید، ممکن است علائم به صورت تشنج‌ها و حمله‌های ناگهانی قبل و یا بعد از تولد نوزاد پیشرفت داشته باشد. این تشنج‌ها eclamptic fits نامیده می‌شوند، بسیار نادر هستند و در حدود ۱ در ۴۰۰۰ مورد بارداری دیده می‌شود.
چگونه Pre-eclampsia روی نوزاد من تأثیر می‌گذارد؟
این بیماری روی جفت جنین تأثیر می‌گذارد و ممکن است در رشد نوزاد شما ممانعت ایجاد کند. همچنین ممکن است که مایع اطراف نوزاد در رحم مادر کم باشد. اگر جفت به شدت تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است نوزاد شما بسیار بد حال شود. در برخی موارد احتمال مرگ جنین در رحم وجود دارد. هدف مانیتورینگ پیدا کردن نوزادانی است که بیشتر در معرض این‌گونه خطرها می‌باشند.
چه افرادی در معرض خطر Pre-eclampsia هستند و می‌توانند مانع آن شوند؟
این بیماری می‌تواند در هر بارداری رخ دهد، اما شما در معرض خطر بیشتری قرار دارید اگر:
- فشار خون شما قبل از اینکه باردار شوید بالا بود.
- فشار خون شما در بارداری‌های قبلی بالا بود.
- شما یک مشکل پزشکی از قبیل مشکلات کلیه یا دیابت یا شرایطی که روی سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد، مانند بیماری لوپوس داشته‌اید.
اگر شما یکی از نشانه‌های بالا را دارید، باید دوز پایین از داروی آسپرین (۷۵ میلی‌گرم) روزانه یک عدد، از هفته دوازدهم بارداری برای شما، به منظور کاهش خطر تجویز گردد.
اهمیت علائم دیگر، کمتر روشن شده است، اما شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید اگر بیشتر از یکی از علائم زیر را دارید:
- اولین بارداری شماست.
- شما ۴۰ سال یا بالاتر دارید.
- آخرین بارداری شما بیشتر از ۱۰ سال قبل بوده است.
- شما خیلی چاق هستید ( BMI شاخص جرم بدن ) شما ۳۵ یا بالاتر است.
- مادر یا خواهر شما در طول دوران بارداری مبتلا به Pre-eclampsia بوده‌اند.
- شما بیشتر از یک نوزاد را حمل می‌کنید.
اگر شما بیشتر از یکی از علائم بالا را دارید، ممکن است که دوز پایین آسپرین یک بار در روز، از هفته دوازدهم بارداری برای شما تجویز گردد.
چگونه Pre-eclampsia ارزیابی می‌شود؟
اگر Pre-eclampsia شما تشخیص داده شود، به منظور ارزیابی‌های بیشتر باید در بیمارستان بستری شوید. در این مدت فشار خون شما به طور منظم اندازه‌گیری شده و ممکن است نیاز به دارو برای پایین نگه‌داشتن آن داشته باشید. ادرار شما به منظور اندازه‌گیری میزان پروتئین در آن به همراه فشار خون مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. ضربان قلب جنین شما مانیتور خواهد شد و شما ممکن است اسکن اولتراسوند (سونوگرافی) به منظور بررسی سلامت و رشد جنین خود داشته باشید.
رویداد بعدی چیست؟
شما روندهای ارزیابی را ادامه خواهید داد تا با خیالی راحت، دوران بارداری خود را سپری کنید. اگر شما دچار Pre-eclampsia خفیف باشید کلیه مراحل ارزیابی به صورت سرپایی انجام خواهد شد. به احتمال زیاد به شما توصیه می‌شود که بچه را تا هفته سی و هفتم بارداری نگه دارید و اگر خطری شما یا فزرندتان را تهدید کند، این زمان کمتر می‌شود. در نتیجه ممکن است زایمان طبیعی یا سزارین زودتر از برنامه داشته باشید.
اگر بیماری Pre-eclampsia من شدید شود چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر شما دچار Pre-eclampsia شدید، توسط یک تیم متخصص از شما مراقبت خواهد شد. تنها راه برای جلوگیری از عوارض جدی این است که نوزاد شما به‌دنیا بیاید. هر بارداری، منحصر به فرد است و زمان دقیق برای زایمان وابسته به وضعیت مادر می‌باشد، که در این‌باره نیاز است که با شما بحث شود. ممکن است زمان کافی برای زایمان طبیعی شما وجود داشته باشد یا در برخی موارد زایمان به صورت سزارین انجام گردد.
درمان‌های شامل دارو (قرص‌ها یا به همراه یک قطره) به کاهش و کنترل فشار خون شما کمک می‌کند. به منظور جلوگیری از eclamptic fits تنها در مواردی که نوزاد شما ظرف ۲۴ ساعت آینده متولد می‌شود و یا شما تجربه یک eclamptic fit را داشته‌اید، به شما دارو خواهند داد و شما در اتاق زایمان تحت مراقبت و نظارت شدید قرار خواهید گرفت. در موارد جدی‌تر و خطرناک‌تر ممکن است نیاز به مراقبت‌های ویژه در سطح وسیع‌تر داشته باشید.
بعد از تولد نوزاد چه اتفاقی می‌افتد؟
معمولا Pre-eclampsia بعد از زایمان از بین می‌رود. در هر حال اگر شما Pre-eclampsia شدید دارید، عوارض ممکن است در چند روز اول بعد از تولد رخ دهد و نیاز است که شما از نزدیک تحت نظارت باشید. ممکن است نیاز داشته باشید مصرف دارو را به منظور کاهش فشار خون ادامه دهید. اگر نوزاد شما زود متولد شده و یا کوچک‌تر از حد انتظار است، نیاز به بررسی و نظارت دارد. در نتیجه نیاز به ماندن بیشتر در بیمارستان دارید و پس از سپری شدن چند روز مرخص شده و مدت مصرف دارو ها و نحوه بررسی فشار خون به شما اطلاع داده خواهد شد. شما باید ۸-۶ هفته GP پس از تولد، پیگیری‌های لازم را برای بررسی فشار خون نهایی و آزمایش ادرار داشته باشید. اگر شما دچار Pre-eclampsia شدید یا eclampsia بوده‌اید، باید با پزشک متخصص زنان و زایمان خود، بعد از زایمان و تولد نوزاد قرار ملاقات داشته تا در مورد شرایط و آنچه روی داده صحبت کنید. اگر شما هنوز ۶ هفته بعد از زایمان از دارو برای درمان فشار خون استفاده می‌کنید و هنوز پروتئین در ادرار شما دیده می‌شود، باید به یک پزشک متخصص ارجاع داده شوید.
آیا در بارداری‌های بعدی به Pre-eclampsia مبتلا خواهم شد؟
به طور کلی ۱ زن از ۶ زن که قبلاً مبتلا به Pre-eclampsia بوده‌اند، در بارداری‌های بعدی خود نیز دچار این بیماری می‌شوند.
در زنانی که دچار Pre-eclampsia شدید یا eclampsia بوده‌اند:
- یک زن از ۲ زن در آینده Pre-eclampsia خواهند داشت اگر نوزاد آن‌ها نیاز داشته باشد تا قبل از هفته ۲۸ بارداری به‌دنیا بیاید.
- یک زن از ۴ زن در آینده Pre-eclampsia خواهند داشت اگر نوزاد آن‌ها نیاز داشته باشد تا قبل از هفته ۳۴ بارداری به‌دنیا بیاید.
شما باید اطلاعات لازم را در مورد شانس خود در شرایط خاصی که امکان مبتلا شدن مجدد شما در بارداری‌های آینده وجود دارد و یا هر شرایط مراقبتی بیشتری که نیاز دارید، داشته باشید. پیشنهاد می‌شود که با مامای خود در زمان مناسب تماس گرفته و به او بارداری مجدد را اطلاع دهید.
منبع:
دکتر رضا نصر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼