علائم سرطان پستانی، شیمی درمانی لازم است؟

شیمی درمانی و اخبار خوب برای زنان مبتلا به سرطان سینه : بسیاری از افراد مبتلا به سرطان پستان نیاز به شیمی درمانی ندارند. طبق یک مطالعه بین المللی مهم که انتظار میرود تغییرات درمانی سریعا تغییر یابد، بسیاری از زنان مبتلا به سرطان سینه که در مراحل اولیه تحت درمان های شیمی درمانی قرار می گیرند در واقع نیازی به آن ندارند.
دکتر Ingrid A. Mayer، از مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت، نویسنده ای از این مطالعه می گوید: "ما می توانیم هزاران و هزاران زن را از دریافت مواد سمی درمانی که واقعا برای آنها سودمند نیست، بی نیاز کنیم. این بسیار قدرتمند است و استاندارد مراقبت را تغییر می دهد."
این مطالعه نشان داد که آزمایش ژن بر روی نمونه های تومور قادر به شناسایی زنانی است که می توانند با خیال راحت شیمی درمانی را کنار بگذارند و تنها داروهایی را مصرف کنند که هورمون استروژن را متوقف می کنند یا بدن را از ساخت آن باز می دارند. داروهای مسدود کننده هورمون تاموکسیفن و داروهای مرتبط با آن، به نام اندوکرین تراپی، بخش مهمی از درمان برای اکثر زنان است زیرا خطر ابتلا به عود، تومورهای سینه جدید و مرگ ناشی از این بیماری را کاهش می دهند.
دکتر لری نورتون، از مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering در نیویورک، گفت:
"من فکر می کنم این پیشرفت بسیار مهمی است. او نویسنده مطالعه نیست، اما بیمارستان او در این مطالعه شرکت کرده است. "من می توانم در چشم مردم نگاه کنم و بگویم: " ما تومور شما را تحلیل کردیم، پیش بینی ها در مورد شما خوب است و شما در واقع نیاز به شیمی درمانی ندارید. "این چیزی است که می توانید به افراد بگوئید."
طبق نظر دکتر جوزف اسپارانو از مرکز پزشکی مونتفیور در نیویورک، این تحقیقات، بر روی حدود ۶۰ هزار زن در سال در ایالات متحده اعمال می شود.
دکتر اسپارانو گفت:
"نتایج نشان می دهد که در حال حاضر ما می توانیم شیمی درمانی را در حدود ۷۰ درصد از بیماران که ممکن است نامزد بالقوه دریافت آن باشند بر اساس ویژگی های بالینی انجام ندهیم".
اما دکتر اسپارانو و دکتر میر یک یادداشت احتیاط اضافه کردند: داده ها حاکی از آن است که بعضی از زنان ۵۰ ساله و جوان ممکن است از شیمی درمانی سود ببرند، حتی اگر نتیجه آزمون ژن نشان دهد نیازی به شیمی درمانی نیست. روشن نیست چرا. آنها گفتند که این زنان نیاز به مشاوره دقیق دارند. (اکثر موارد سرطان پستان در زنان مسن رخ می دهد: سن متوسط ​​در تشخیص در ایالات متحده ۶۲ است)
این مطالعه که توسط TAILORx نامیده می شود، توسط مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده و روز یکشنبه در نشست انجمن سلول های انسانی بالینی چین در شیکاگو ارائه شد. این مطالعه در سال ۲۰۰۶ آغاز شد و هزینه آن توسط دولت ها و گروه های بشردوستانه ایالات متحده و کانادا پرداخت شد.
در سال جاری، حدود ۲۶۰۰۰۰، مورد جدید سرطان پستان در ایالات متحده آمریکا و ۴۱۰۰۰، مورد مرگ و میر وجود دارد. در مقیاس جهانی، جدیدترین آمار مربوط به بعد از سال ۲۰۱۲ است، زمانی که ۱.۷ میلیون مورد جدید کشف شد که بیش از نیم میلیون آن ها دچار مرگ می شوند.
شیمی درمانی می تواند جانها را نجات دهد اما دارای خطرات جدی است که جلوگیری از درمان را ضروری می کند. علاوه بر ریزش مو و حالت تهوع که بیماران تجربه می کنند، شیمی درمانی می تواند آسیب های قلب و عصب را ایجاد کند، موجب آسیب پذیری بیماران در برابر عفونت و افزایش خطر ابتلا به بیماری های لوسمی در طول زندگی شود. TAILORx بخشی از تلاش گسترده تر برای تطبیق درمان است و بیماران را از عوارض جانبی شدید دور می کند.
درمان غدد درون ریز با عوارض جانبی نیز همراه است که می تواند شامل گرگرفتگی و سایر علائم یائسگی، افزایش وزن و درد در مفاصل و عضلات باشد. تاموکسیفن می تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد.
بیمارانی که تحت تأثیر یافته های جدید قرار می گیرند، زنانی هستند که در مراحل اولیه سرطان سینه مورد آزمایش قرار گرفته اند و این مشکل به گره های لنفاوی گسترش نیافته است. آن ها به استروژن حساس هستند، تست برای یک پروتئین به نام HER2 و یک نمره از ۱۱ تا ۲۵ در یک آزمون گسترده انجام می شود که فعالیت ژن های دخیل در عود سرطان را ارزیابی می کند.
تمرکز مطالعه بر روی آزمایش ژنی، به نام Oncotype DX سرطان سینه، است. سایر تست های ژنی وجود دارد، اما این یکی بیشترین استفاده را در ایالات متحده دارد. این آزمایش پس از جراحی، بر روی نمونه های تومور انجام می شود تا تعیین کند که آیا شیمی درمانی کمک خواهد کرد یا نه. آزمایش معمولا برای مراحل ابتدایی بیماری انجام می شود، نه تومورهای پیشرفته ای که به وضوح به شیمی درمانی نیاز دارند، زیرا به غدد لنفاوی و یا فراتر از آن گسترش یافته اند.
تست، که از سال ۲۰۰۴ انجام می شود، نمرات را از ۰ تا ۱۰۰ می دهد. هزینه آن حدود ۳۰۰۰ دلار است و بیمه معمولا آن را پوشش می دهد. تحقیقات قبلی نشان داده است که نمرات ۱۰ و کمتر نیازی به اینکه تحت شیمی درمانی قرار بگیرند ندارند و امتیازات بیش از ۲۵ نیاز به شیمی درمانی دارند. اما اکثر زنان که واجد شرایط برای آزمون هستند نمرات ۱۱ تا ۲۵، را کسب می کنند که نمره متوسط است.
دکتر نورتون گفت: "این یکی از بزرگترین سوالات بدون پاسخ در زمینه مدیریت سرطان پستان در زمان های اخیر بوده است، که چه کاری باید با بیماران دارای نمرات متوسط ​​انجام شود." وی افزود: " این که چه کاری باید انجام شود، کاملا ناشناخته است." وی افزود: "بسیاری از بیماران در این محدوده شیمی درمانی را دریافت می کنند."
دکتر اسپارانو گفت که بسیاری از بیماران شیمی درمانی را دریافت می کنند زیرا در سال ۲۰۰۰ موسسه ملی سرطان آن را برای اکثر زنان توصیه می کرد، مطالعات انجام شده نشان می دهد شیمی درمانی حتی در کسانی که بیماری آن ها به گره های لنفاوی گسترش نیافته است می تواند مانع گسترش سرطان به جاهای دیگر بدن و ناخوشایند شدن اوضاع شود.
دکتر رپارنو گفت: «بازگشت ها جلوگیری شده و طول عمر افزایش می یابد. " اما احتمالا بسیاری از این زنان بیش از حد تحت تأثیر درمان قرار می گرفتند. از هر ۱۰۰ زن که در حال درمان بودند، احتمالا ۴ مورد با بازگشت سرطان مواجه می شدند".
آزمون ژنی در سال ۲۰۰۴ به محققان اجازه داد تا زنان را بر اساس ریسک بسیار زیاد یا بسیار پایین مرتب کنند.
دکتر میر گفت: "اما ما واقعا نمی دانستیم چه کارهایی را با زنان دارای ریسک متوسط انجام دهیم." "شیمی درمانی برای برخی ها مفید و برای برخی غیر مفید به نظر می رسید و عده ای شیمی درمانی را دریافت می کردند در حالی که ما نمی دانستیم به آن نیاز دارند یا خیر".
داده ها نشان می داد که زنان دارای نمره متوسط نیازی به شیمی درمانی ندارند و بسیاری از پزشکان توصیه های کمتری ارائه می دادند. اما یک مطالعه قطعی مورد نیاز بود، که TAILORx انجام شد. این مطالعه در سال ۲۰۰۶ آغاز شد و در نهایت شامل ۱۰۲۵۳ زن بین سنین ۱۸ تا ۷۵ سال بود. از

۷۱۹۷بیمار دارای اطلاعات کامل، ۷۰ درصد زنان نمرات ۱۱ تا ۲۵ را در آزمون ژنی داشتند. آنها عمل جراحی و رادیوتراپی داشتند و سپس به طور تصادفی به گروه های مختلف برای درمان خالی یا درمان غدد درون ریز و یا درمان غدد درون ریز همراه با شیمی درمانی تقسیم شدند. پیگیری ​بیش از هفت سال طول کشید.

با گذشت زمان، دو گروه به یک اندازه خوب عمل کردند. شیمی درمانی هیچ مزیتی نداشت. پس از نه سال، ۹۳.۹ درصد هنوز در گروه غدد درون ریز زنده بودند، در مقایسه با ۹۳.۸ درصد افرادی که شیمی درمانی هم داشتند. در گروه غدد درون ریز، ۸۳.۳ درصد بیماری های تهاجمی نداشتند، در گروهی که هر دو درمان را داشتند ۳/۸۴ درصد بیماری تهاجمی نداشتند. در کل تفاوت معنی داری وجود نداشت.
اما محققان کشف کردند که مزایای شیمی درمانی با ترکیبی از نمره عود و سن، با برخی از مزایای شیمی درمانی در زنان ۵۰ ساله یا جوانتر با نمره عود ۱۶ تا ۲۵، متفاوت است.
بریکس، ۵۸ ساله، بیمار دکتر Mayer از کاخ سفید، از یک ماموگرام مطلع شد که او در سال ۲۰۰۹ هنگامی که ۴۹ ساله بود، سرطان سینه داشت. دکتر مایر به او گفت که او نامزد شیمی درمانی است و همچنین نامزد شرکت در یک مطالعه - که در آن او ممکن است شیمی درمانی را دریافت کند یا ممکن است دریافت نکند.
آیا او در معرض خطر از دست دادن درمانی است که ممکن است زندگی او را نجات دهد؟ یا خطر عوارض جانبی که ممکن است ضروری نباشد؟
خانم بروکس، که در روابط انسانی برای دانشگاه واندربیلت کار می کند،گفت: من حتی نیازی به تصمیم گیری نداشتم من قبلا در این باره فکر کرده بودم. بله، من می خواهم این کار را انجام دهم." او افزود: "شما متوجه می شوید که همه چیز بی ارزش است. پول مهم نیست، کار چقدر است ، چه پروژه هایی دارید، مهم نیست. این که چه میزان در زندگی ام کمک کرده ام وچگونه می توانم به دیگران کمک کنم مهم بود؟ این وضعیتی بود که من هم میتوانستم کمک کنم. من به انجام این کار افتخار می کردم و از این که بخشی از آن باشم خدا را شاکر بودم. "
او به این نتیجه رسید که اگر شیمی درمانی اعطا شود، " به هدفش که پاک شدن است نزدیک می شود ".
او در گروهی که شیمی درمانی و درمان غدد درون ریز را باید تجربه می کردند، قرار گرفت. آیا شیمی درمانی کمک کرد؟ شایدم نه. او پشیمان نیست و هیچ شواهدی از سرطان در او وجود ندارد.
دکتر میر گفت که نگرش فلسفی خانم بروکس غیرمعمولی نیست و زنان که برای مطالعات امضا کردند، فهمیدند که از ریسک بالایی برخوردارند و ممکن است درمان "اشتباه" یا کمتری را بدست آورند.
دکتر میر گفت: "آنها خوشحال هستند که به پیشرفت دانش برای زنان دیگر کمک کرده اند. زنان از یکدیگر مراقبت می کنند. "