ارتباط غیر کلامی در کودکان، راه های تقویت آن

از هر ده کودک، یکی با وجود برخورداری از هوش طبیعی و حتی برتر دچار مشکل اساسی در ارتباط غیر کلامی است.

استیون نویکی و مارشال دوک، روانشناسان کودک دانشگاه اِمِری پس از انجام آزمایش بر بیش از هزار کودک به این نتیجه رسیدند که از هر ده کودک، یکی با وجود برخورداری از هوش طبیعی و حتی برتر دچار مشکل اساسی در ارتباط غیر کلامی است.

آنها می گویند این ناتوانی موجب می شود کودکان نتوانند نشانه های عاطفی خاصی را که برای سازگاری با دیگران، و همچنین تعبیر احساس همسالانشان، نیاز دارند، تشخیص دهند.

توصیۀ پژوهشگران این است که مهارت های فرزندتان را در خواندن پیام های غیرکلامی تقویت کنید. این کار نه تنها مهارت های اجتماعی فرزندتان را بالا می برد، بلکه رشد همدلی را نیز در او تقویت می کند. برای شروع به پنج توصیۀ زیر توجه کنید.

1- احساسِ حدس بزن را بازی کنید.

دسته جمعی هر کلمۀ احساسی را که به فکرتان می رسد، بر کارت های جداگانه بنویسید. سپس آنها را طوری در سبد بگذارید که کلمه دیده نشود.

هر یک از افراد خانواده به نوبت کارتی را بردارد و با حالات صورت و بدن، آن عاطفه را نمایش دهد. حرف زدن ممنوع است. بقیه باید حدس بزنند که آن کلمه چه بوده است.

۲- شخصیت های کارتونی احساسی درست کنید.

همراه فرزندتان تصاویری را که افراد با احساس های گوناگون نشان می دهند، از روزنامه و مجله ببرید. آن عکس ها را به مقوا بچسبانید. بنا به شکل و حالت بدن و چهرۀ هر فرد، حدس بزنید چه احساسی دارد؛ به فرزندتان کمک کنید که بالای سر هر فرد بادکنکی بکشد و در آن بنویسد که احتمالاً او چه می گوید.

3- با احساس بخوانید.

این فعالیت به کودکان کمک می کند تا تشخیص دهند که لحن صدایمان، حال و هوایمان را بیان می کند. یک کتاب کودک را بردارید و نوشتۀ کوتاهی را چند بار با حالات گوناگون (کسل، پرهیجان، خسته، غمگین و عصبانی) بخوانید و از فرزندتان بخواهید که حالت صدا را نام گذاری کند. سپس او هم با شما همین بازی را انجام دهد.

۴- تلویزیون را بی صدا تماشا کنید.

صدای تلویزیون را قطع کنید و با فرزندتان آن را تماشا کنید. این یک بازی است بر مبنای آنچه می بینید، حدس بزنید بازیگر چه احساسی دارد. به رفتارهایی که افراد برای نشان دادن احساسشان انجام می دهند، اشاره کنید. شخصی که می خواهد تَنِش خود را نشان دهد تند تند پلک می زند، مویش را می پیچاند، دندان قروچه می کند، دستانش را مشت می کند و فک هایش را روی هم فشار می دهد؛

شخصی که می خواهد بی علاقگی اش را نشان دهد، چشمانش را برمی گرداند، به سوی دیگر نگاه می کند، دور می شود یا پشتش را به گوینده می گوید. شخصی که می خواهد علاقه اش را نشان دهد، به علامت تایید سر تکان می دهد، به سوی گوینده متمایل می شود، لبخند می زند، ابروانش را بالا می برد، نزدیک گوینده می ایستد یا می نشیند.

5- احساس را مشاهده کنید.

همراه فرزندتان چهره و کلام بدن دیگران را در مراکز خرید، خواربارفروشی، پارک یا زمین بازی مشاهده و سعی کنید بدون شنیدن گفتگوی آنها، حالت عاطفی شان را حدس بزنید. اکنون بدن او چه حالتی دارد؟ به نظر تو چه احساسی دارد؟ به حالت صورتش نگاه کن، به نظر تو الان چه احساسی دارد؟ ببین آن دختر چگونه مشت هایش را گره کرده است، اخم روی پیشانی اش را می بینی؟

منبع: کودک آنلاین