رفتار با کودک خشمگین، چگونه با او مواجه شوید؟

باید بدانیم اوقاتی هست که با کودک خشمگینی مواجه می شویم که در همان لحظه نیاز به کمک دارد.

در کنار نگاه به برخی از کارهایی که می توان برای حمایت از کودکان در کشف و درک عواطف آنان انجام داد، باید بدانیم اوقاتی هست که با کودک خشمگینی مواجه می شویم که در همان لحظه نیاز به کمک دارد. شیوه های زیر را می توان برای کمک به کودک به منظور فائق آمدن بر خشمش در همان لحظات اولیه به کار برد.

- آرامش خود را حفظ کنید.

- مطمئن شوید که از لحاظ موقعیت بدنی با آن کودک در یک سطح هستید و نشان دهید که می توانید خشم خود را کنترل کنید. اگر احساس خشم برای کودکی ترسناک است، دیدن اینکه شما با وجود این احساسات قوی، پریشان نشده اید و این که شما نیاز کودک به توجه را انکار نمی کنید، کمک بزرگی محسوب می شود. عدم پذیرش خشم واقعی ممکن است منجر به اضطراب و ناکامی های آیندۀ کودک شود.

- از مهارت های همدلی خود استفاده کنید، کودک چه حسی دارد؟ این کودک از شما چه می خواهد؟

- اضطراب کودک را تصدیق کنید. واضح است که با گفتن: می بینم که عصبانی هستی کودک می فهمد که شما متوجه اضطراب وی شده اید و این اضطراب را جدی گرفته اید.

- کودکان کوچکتر ممکن است با نوازش شدن یا در آغوش والدین خود جای گرفتن یا با نشستن یکی از بزرگترهای آشنا در کنارشان آرام شوند.

- بیشتر کودکان دوست دارند دربارۀ خشم خود به شما بگویند. اگر این مورد اتفاق افتاد، به کودک نشان دهید دارید سعی می کنید آنها را درک کنید. این کار را می توان با تکرار عبارتی نظیر "دارم گوش می کنم" و یا از طریق حرکات بدن و چشم انجام داد.

- هنگامی که کودک توانایی دارد تا از دلیل خشمش برای شما سخن بگوید، به او وقت کافی بدهید تا همۀ داستان را برای شما تعریف کند. صحبت کردن در مورد خشم به این شیوه، از قدرت خشم می کاهد و این بدان معنی است که احتمال سر زدن رفتار غیرمنطقی از کودکان بسیار کمتر است.

- هنگامی که کودک به اندازۀ کافی آرام شده است تا با او سخن بگویید، به وی کمک کنید تا بهترین راه حل را برای مشکل پیدا کند. از کودک بپرسید که از دست شما چه کاری برای او ساخته است یا برای کودکان سنین پایین تر یک پیشنهاد ساده مطرح کنید.

- کودکان کوچکتر معمولاً با منحرف شدن حواسشان به یک فعالیت جالب تر خشم خود را فراموش می کنند. کودکان بزرگتر زمان بیشتری نیاز دارند تا به فعالیتی که شما می دانید به آرام شدنشان کمک خواهد کرد، مانند قدم زدن یا گوش کردن به موسیقی، بپردازند.

- اگر می دانید کودک با شوخی کردن حالش بهتر می شود، می توانید از این راه کار برای آرام کردن اوضاع استفاده کنید. هرچند بسیار مهم است که ابتدا از کاربردی بودن این شیوه مطمئن شوید و سپس از آن استفاده کنید و به احساس خشم کودک هم احترام بگذارید.

بیشتر روانشناسان معتقدند که تشویق کودکان برای ابراز خشمشان، مانند فریاد کشیدن بر سر یک شیء یا مشت زدن به یک بالش، همواره شیوۀ مناسبی در کنترل خشم محسوب نمی شود. این کارها در واقع ممکن است به تحکیم رفتارهای ناخواسته در کودک منجر شده و راهکار جایگزینی برای آرام ساختن کودک ارائه نمی دهد.

جایی که خشم موجب یک رفتار غیرقابل قبول از طرف کودک مانند شکستن یک وسیله، درگیر شدن کودک با کودکِ دیگر، شده است:

- از امنیت کودک یا کودکان و خود مطمئن شوید.

- تمایز میان احساس خشم کودک و رفتار غیرقابل قبول و نامناسب بسیار مهم است. ابتدا نظر خود را به طور وضوح در مورد رفتار کودک بگویید: نه، پرت کردن آب دهان در کلاس ممنوع است یا نه، اصلاً خوب نیست که وقتی خشمگین هستی به کسی ناسزا بگویی. صدایتان ملایم و در عین حال محکم باشد.

- بعد از مشخص کردن آنچه که مقبول نیست، کودک باید بداند که به جای این رفتار نامناسب چه کاری باید انجام می داده است. این جایگزین رفتاری را می توان همان موقع یا بعداً که کودک آرام تر شد به او گفت و اگر کودک جایگزین رفتاری داشته باشد بهتر می تواند خشم خود را کنترل کند.

منبع: کودک آنلاین