اندازه گیری هوش کودک، چگونه؟

موقعی که از میزان هوش کودک با تعیین ضریب هوشی بررسی به عمل می آید ، معلوم میشود ضریب هوشی کودک مانند پدر و مادرش است.

هوش یعنی توانایی شخص برای تفکر و عملکرد منطقی و معقول . هوش اساسی ترین عامل یادگیری و موفقیت تحصیلی کودک در مدرسه می باشد. هوش و استعداد همه ی کودکان یکسان نیست. در ارزیابی وضع تحصیلی هر کودک ، باید به میزان هوش کودک توجه داشت.

متاسفانه همه ی مادران و پدران ایرانی معتقدند که فرزندشان باهوش است. بیشتر مادران از همان روزهای اول تولد کودک ادعا می کنند که نوزادشان باهوش است و یا کودکشان از هوش کافی برخوردار می باشد و می گویند : (( کودکمان با وجود هوش زیاد ، درس نمیخواند و پیشرفت تحصیلی ندارد)).

موقعی که از میزان هوش کودک با تعیین ضریب هوشی بررسی به عمل می آید ، معلوم میشود ضریب هوشی کودک مانند پدر و مادرش است یا کمی بهتر می باشد .

چون خود پدر و مادر یا تحصیلات عالیه نکرده اند و یا از تشویق پدر و مادرها چون خود تحصیلات عالیه دارند ، انتظار دارند که کودکشان موفقیتی درخور توجه در تحصیلش داشته باشد.

این انتظار پدر و مادر بیجاست ، زیرا کودک با توجه به هوش خود سعی و کوشش خود را می کند و آنچه در توانش دارد انجام میدهد ، ولی موفقیتی که مورد انتظار پدر و مادر می باشد به دست نمی آورد.

تشویق و ترغیب کودک در مورد تحصیل بسیار موثر است ، ولی جای هوش کودک را نمی گیرد . اگر کودک باهوش باشد ، با وجود تمام مشکلات و موانعی که در راه تحصیل خود ممکن است داشته باشد و هیچ گونه تشویق و ترغیب نیز از طرف پدر و مادر نباشد ، گلیم خود را از آب بالا خواهد کشید و موفقیت تحصیلی به دست خواهد آورد.

نمونه هایی از این کودکان در همه ی طبقات اجتماعی مخصوصا جوامع فقیر و روستائی کشور وجود دارد و خود شاهد آن هستیم.

کودک باهوش موقعی که در برابر مسائل تحصیلی خود قرار می گیرد ، با کمک هوش خود آن مسائل را حل می کند و اگر مشکلی در سر راه پیشرفت اجتماعی خود احساس کند ، به وسیله ی هوش و ذکاوت و اعتماد به نفس خود راه دیگری را انتخاب می کند و به موفقیت دلخواه خود دست می یابد ، ولی کودک کم هوش چنین توانائی را ندارد.

البته فراموش نشود که بسیاری از بچه های کم هوش به دلیل رشد مهارت های فردی و اجتماعی ، این کمبود را جبران می کنند.

موقعی که پدر و مادر درک کردند که هوش کودک در سطح معمول است ، باید توقعات و انتظارات خود را در همان سطح ، محدود کنند و فشارهای بیجا به کودک نیاورند ، زیرا فشار زیاد از حد پدر و مادر سبب زجر کودک و در نتیجه تنفر وی نسبت به تحصیل و فراگیری دانش خواهد بود.

فشارهای بیجا در امر تحصیل نشانه ی علاقه مندی و فداکاری پدر و مادر نسبت به فرزندشان نیست. نظارت بر امور تحصیلی و تشویق و ترغیب وی کافی است که کودک آنچه در قدرت و توان خود دارد به کار بندد و به تحصیل خود ادامه دهد.

اندازه گیری هوش کودکان:

بیشتر والدین میخواهند بدانند که هوش کودکشان چقدر است . پدری در حالی که صورت کودک شش ماهه ی خود را به صورتش چسبانده بود از من سوال کرد (( من میخواهم بدانم که کودکم باهوش است یا نه ؟ )) .

هوش کودک را با آزمون هوش تعیین می کنند و ضریب هوشی می نامند.

در این آزمون کلمه هایی را به کودک می گویند و درک کودک را از معانی آنها و مقایسه ی کلمه ها با یکدیگر و همچنین اصول ریاضی و توانایی کودک را در ساختن و حل مکعب های چوبی که به صورت معما وجود دارد ، مورد آزمایش قرار می دهند و به میزان توانایی کودک در هر یک از موارد فوق نمره ای می دهند و جمع کل نمرات ، عبارت خواهد بود از حد متوسط توان کودک از نظر هوش .

سپس این رقم و عدد کل را بر سن حقیقی کودک تقسیم می نمایند تا ضریب هوشی کودک به دست آید. حد متوسط ضریب هوشی عدد 100 تعیین شده است ، اگر ضریب هوشی کودک بالاتر از عدد 100 باشد ، میتوان تفسیر کرد که هوش کودک بالاتر از حد متوسط است و اگر کمتر از عدد 100 باشد ، هوش کودک کمتر از حد متوسط می باشد.

امروزه عده ای از متخصصین چندان موافق این تست و تعیین ضریب هوشی کودکان نیستند ، زیرا اگر در محیط کودک عوامل محرک وجود نداشته باشد ( مخصوصا در مناطق محروم روستائی و در بعضی از خانواده ها محرک ها کمتر وجود دارد ) ، تست هوشی کودک با حقیقت وفق نمی دهد.

از طرف دیگر این تست قدرت و توانایی حقیقی کودک را کاملا نشان نمی دهد و همچنین ضعف و توانایی کودک را نیز در زمینه های مختلف مشخص نمی کند.

در حقیقت تعیین ضریب هوشی ، پایه و اساسی خواهد بود که اگر این تست نشان داد که ضریب هوشی کودک پایین است ، اولا پدر و مادر انتظارات بیجا و زیادتر از حد از کودک در تحصیلات دبستانی و یا دبیرستانی او نداشته باشند و دوم این که این تست راهنمایی خواهد بود برای آینده ی کودک که آیا او آمادگی برای تحصیلات عالیه و دانشگاهی دارد یا نه ؟ اگر چنین آمادگی وجود ندارد ، پدر و مادر باید شغل و حرفه ای مناسب با توانایی هوشی و جسمی کودک برایش در نظر بگیرند.

منبع: کودک آنلاین