ترس از حیوانات در کودکان، راه هایی برای کاهش آن

بعضی از کودکان از ابتدا حیوانات را دوست دارند، اما برخی دیگر، از حیوانات می‌ترسند.

بعضی از کودکان از ابتدا حیوانات را دوست دارند، اما برخی دیگر، از حیوانات می‌ترسند. کودک در دو تا سه‌سالگی متوجه می‌شود که بعضی از حیوانات خطرناک هستند، اما برای تشخیص انواع خطرناک دانش کافی ندارد، پس به دنبال این وضعیت در نزدیک شدن به آن‌ها احتیاط می‌کند. اگر تجربۀ بدی از نزدیکی به حیوانات برای کودک پیش نیاید، این احتیاط تا سن پنج یا شش‌سالگی برطرف می‌شود، اما در غیر این صورت، ترس دائمی در او شکل می‌گیرد.

دور کردن کودک از حیواناتی نظیر مار، موش و یا حیوانات بزرگ عقلانی است، اما در مورد حیوانات خانگی و اهلی بهتر است کودک را از آن‌ها دور نکنیم. برای کاهش ترس فرزندتان راه‌هایی وجود دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

ترس کودک را نادیده بگیرید.

در ابتدا بهتر است ترس کودک را نادیده بگیرید. به‌جای هرگونه صحبت، با رفتار خود نشان دهید که از حیوانات نمی‌ترسید. وقتی باهم به یک سگ نزدیک می‌شوید، منتظر واکنش کودک نباشید. بلکه بی‌توجه به او، سگ را نوازش کنید. کودک را مجبور به تقلید از رفتار خود نکنید، بلکه به‌عنوان الگویی مثبت، رفتار با حیوانات اهلی را به او بیاموزید.

آنچه را که کودک از آن می‌ترسد، مشخص کنید.

تا حد امکان، جزییات ترس کودک را کشف کنید. او ممکن است از اینکه گربه صورتش را پنجول بکشد و یا سگ گازش بگیرد، بترسد.

عکس‌هایی از حیوان را به کودک نشان دهید.

ابتدا نظر خودتان را در مورد حیوانی که کودک از آن می‌ترسد، بیان کرده، سپس با استفاده از شکل‌های کتاب‌ها و مجله‌ها سر صحبت را با کودک بازکنید. در مورد طرز ایستادن و نشستن و رفتار حیوانی که حالت دوستانه‌ای دارد با او صحبت کنید. عکس‌ها را در همه جای خانه پخش‌کنید تا کودک هر وقت خواست، نگاهی به آن‌ها بیندازد.

در مورد این حیوان بررسی کنید.

داستان‌هایی را دربارۀ این حیوان برای کودک بخوانید. مراقب باشید این داستان‌ها ترسناک نباشند. برای افزایش معلومات کودک، مقاله یا کتاب‌های غیرداستانی نیز برایش بخوانید. در مورد خطرات این حیوان اطلاعات صحیحی در اختیارش قرار دهید. برای کودکی که از سگ می‌ترسد بسیار ارزشمند است که بداند وقتی سگی دمش را تکان می‌دهد، عوعو می‌کند و گوش‌هایش را پایین می‌اندازد، حالت دوستانه‌ای دارد یا حتی ممکن است از او ترسیده باشد.

برای کودکتان، فیلم‌ها یا کارتون‌هایی دربارۀ حیوان موردنظر تهیه کنید.

بهتر است این فیلم‌ها دربارۀ ماجراهای یک فرد با حیوانش باشند، که به‌ویژه وقتی مؤثرتر هستند که هنرپیشۀ نقش اول آن‌ها، یک کودک باشد.

حیوانات را از دور تماشا کنید.

کودک را به نزدیک شدن به حیوانی که از آن می‌ترسد، مجبور نکنید. بهتر است بگذارید کودکان دیگر را در کنار حیوانات تماشا کند. ابتدا باهم، از داخل خانه حیوان را تماشا کنید؛ سپس از خانه خارج شوید، ولی فاصله‌ای مطمئن را حفظ کنید. کم‌کم فاصله را کم کنید؛ اما مراقب احساس امنیت در کودک باشید. صبور باشید. حتی ممکن است چند قدم نزدیک شدن به حیوان به چندین روز تمرین نیاز داشته باشد.

برای کودکتان الگو باشید.

درحالی‌که کودکتان کمی دورتر ایستاده است (ترجیحاً کنار یک دوست)، به حیوان نزدیک شوید و با صدای بلند، رفتار خود را برای کودک توضیح دهید: ببین دارم دستم رو برای سگ دراز می‌کنم تا دستم رو بو بکشه. حالا دارم پشت گوش‌هایش رو می‌خارانم. می‌بینی چطور دمش رو تکون میده؟ انگار دوست داره کسی نازش کنه.

نقش حیوان را بازی کنید.

در داخل خانه دربارۀ نحوۀ رفتارتان با حیوان صحبت کنید. نقش آن حیوان را بازی کنید تا کودک بتواند نزدیک شدن به حیوان را با شما تمرین کند. برای مثال، اگر نقش یک سگ را ایفا می‌کنید: عوعو کنید و دست و پای کودک را بو بکشید. در همین حال، از قول سگ بگویید: ببین من اومدم پیشت چون می خوام باهات دوست بشم؛ اما چون یه کم ازت می‌ترسم، دارم تو رو بو می‌کنم. برای بامزه شدن بازی بهتر است پس از شما، کودک نقش سگ را بازی کند.

باهم به حیوان نزدیک شوید.

بکوشید کوچک‌ترین و آرام‌ترین حیوان را برای مرحلۀ اول انتخاب کنید. درحالی‌که دست کودک را گرفته‌اید، به‌آرامی به‌طرف حیوان پیش روید و او را تحسین کنید. به کودک یادآوری کنید تا تنفس خود را کنترل کند.

- به کودک بیاموزید با خودش حرف بزند. برای مثال با خود بگوید: من حالم خوبه، اصلاً نمی‌ترسم. این سگه خیلی بامزه است.

- در هنگام نزدیک شدن به حیوان از کودک بخواهید میزان ترسش را بیان کند. هر قدم که به حیوان نزدیک‌تر می‌شوید، مکث کنید و میزان ترس کودک را بپرسید. کودک، برای بیان ترس خود، از اعداد یک تا ده استفاده می‌کند. اگر این عدد به ده نزدیک بود، کمی صبر کنید. پس از یک دقیقه دوباره بپرسید. اگر درجۀ ترس پایین آمد، به حرکت خود ادامه بدهید. می‌توانید برای ایجاد حس امنیت، دو قدم به جلو بردارید و سپس یک‌قدم به عقب برگردید تا به‌تدریج، به فاصله‌ای برسید که بتوانید حیوان را لمس کنید.

اوقات بیشتری را با حیوان بگذرانید.

بکوشید موقعیت‌های بیشتری را برای رویارویی کودک با حیوانی که از آن می‌ترسد، ایجاد کنید.

- زمان بیشتری با حیوان بازی کنید. بزرگ‌ترین موفقیت برای کودک، لمس حیوان است. راه درست این کار را به او بیاموزید. اگر حیوان اهلی باشد او به‌زودی روش کار را فرامی‌گیرد. اگر احساس می‌کنید که ترس کودک کاهش یافته است، کم‌کم از او دور شوید و همین‌طور او را به نوازش حیوان تشویق کنید. بگذارید فاصله را کودک تعیین کند و برای دورتر شدن، از او اجازه بگیرید.

- پس از کسب موفقیت در مرحلۀ قبل، می‌توانید یک حیوان بزرگ‌تر از همان نوع را انتخاب کنید. (برای مثال اگر در حالت قبلی با یک توله‌سگ تمرین می‌کردید، حالا یک سگ بالغ را انتخاب کنید)

- به کودک خود بیاموزید چطور با حیوانات غریبه برخورد کند. علائمی را که حیوان برای ابراز دوستی یا دشمنی و عصبانیت به کار می‌برد، به کودک بیاموزید. برای مثال، دم تکان دادن سگ نشانۀ دوستی است؛ اما اگر در حال نشان دادن دندان‌هایش، پارس می‌کند، بهتر است در آن هنگام از او فاصله گرفت.