نحوه برخورد با کودک مضطرب، چگونه باشه؟

کودک مضطرب معمولا بعد از یک اتفاق سخت و یا حادثه ای دلخراش احساسات خود را در قالب رفتار هایش نشان می دهند. رفتار های منفی در کودکان اغلب ماسکی است که روی اضطراب و ناراحتی آنها را می پوشاند. با توجه به این که ابن رفتار در بلند مدت می تواند بر شخصیت فرزندان شما تاثیر بگذارد، مناسب دانستیم تا اطلاعاتی را در این زمینه فراهم کنیم. در این مقاله بر راه حل های رفع نگرانی و اضطراب در کودکان تمرکز شده است. لطفا در ادامه با ما همراه باشید.

طرز برخورد با کودک مضطرب و راه هایی برای رفع نگرانی های او
در عین حال که سعی دارید به کودک مضطرب خود کمک کنید تا نگرانی را از خود دور کند به یاد داشته باشید که باید احساسات او را جدی بگیرید و به رفتارها و سوالاتی که از شما می پرسد توجه کنید. توصیه هایی که در ادامه می خوانید بر اساس سن و سال کودکان طراحی شده و راهنمایی های مفیدی را درمورد واکنش ها و جملات مناسب والدین در جهت آرام کردن کودک ارائه می دهد. اگر با به کار گیری توصیه های زیر کودک شما همچنان عصبی و مضطرب بود بهتر است با متخصص اطفال، روانشناس و یا مشاور مدرسه کودک صحبت کنید.
البته اگر در آرام کردن کودک با مشکل رو به رو شدید و احساس ناتوانی کردید یکی از گزینه ها کمک گرفتن از دوستان و اعضای خانواده است.
نحوه برخورد با کودک مضطرب ۲ ساله و کم تر
علائم پریشانی: مانند یک نوزاد رفتار کردن، وابستگی شدید به والدین، اختلال در خوابیدن و سرپیچی از والدین.
آنچه باید بگوییم: به نظر می رسد کودکان در این سن به جای پرسیدن سوال و رفع ابهامات بیش تر احساس ترس دارند. اگر نوزاد شما علائمی از ناراحتی را نشان می دهد و یا در مورد آنچه در تلویزیون دیده سوالاتی می پرسد، می توانید با صدای اطمینان بخشی به او بگویید:«مادر و پدر نگران هستند زیرا اتفاق بدی افتاده. اما ما خیلی تو را دوست داریم و هرگز تو را تنها نمی گذاریم. هر کاری بتوانیم می کنیم تا تو در امنیت کامل باشی.» توجه کنید که اگر وارد جزئیات ماجرای اتفاق افتاده شوید ممکن است کودک شما بیش تر بترسد.
چه کاری باید انجام داد: وقتی کودک شما از جلوی تلویزیون دور شد تلویزیون را خاموش کنید. کودکان به تصاویر گرافیکی حساس هستند و نمی دانند که بازپخش یک صحنه دلخراش در تلویزیون فقط تکرار آن است و حقیقت ندارد. بنابراین سعی کنید در کنار کودک حضور فیزیکی داشته باشید و به او آرامش دهید. به این دلیل که کودک شما با انجام کار های روتین آرام می شوند سعی کنید برنامه ای روزانه برایش آماده کنید تا مشغول انجام آن شود. اگر پرستار بچه استخدام کرده اید تمام موارد را به او گوش زد کنید و از او بخواهید مطابق آنها عمل کند و رفتار کودک را به شما گزارش دهد.

طرز برخورد با کودک مضطرب ۳ تا ۵ ساله
علائم ناراحتی کودک: چسبیدن به والدین، نقش بازی کردن، میل به حرف زدن در مورد حوادث، اختلال در خواب، بروز رفتارهای نادرست مثل مکیدن انگشت شست و شب ادراری.
آنچه باید بگوییم: ممکن است کودک از شما سوالاتی درمورد آنچه در تلویزیون می بیند یا از دوستانش شنیده بپرسد. پاسخ شما می تواند اینگونه باشد: «بله، اتفاق بدی افتاده و مردم بسیاری آسیب دیده اند. اما ما در امنیت هستیم. من و پدرت از تو مراقبت می کنیم. انسان های بسیار دیگری هم هستند که کارشان مراقبت از ما است.» کودکان در این سن هنوز نیاز دارند از شما بشنوند که در کنارشان هستید.
چه کاری باید انجام داد: تلویزیون را خاموش کنید. اگر مجبورید کودک خود را برای مدتی ترک کنید بهتر است مراقبت از آنها را به کسانی بسپرید که کودک با آنها آشنایی دارند. کودکان در این سن نیز با انجام کارهای روتین احساس آرامش می کنند. بنابراین سعی کنید تا جاییکه می توانید او را با کار های روزانه سرگرم کنید. یا اینکه شبها چراغ اتاقش را روشن و در اتاقش را باز بگذارید.

طرز برخورد با کودک مضطرب ۶ تا ۱۲ ساله
علائم ناراحتی کودک: کودک در مورد حوادث دلخراش صحبت می کند و‌ احساس ترس، سردرد، شکم درد، گلو‌درد، و سایر علایم یک مریض را دارد. همچنین بی خوابی، بی اشتهایی، عدم تمایل به ترک خانه و دور شدن از والدین نیز در او دیده می شود.
چه‌چیزی باید بگوییم: کودکان در این سن دوست دارند والدین شان نیز همان حسی را داشته باشند که آنها دارند. به همین دلیل می توانید به آنها بگویید: «دیدن یا شنیدن این خبر ناراحت کننده است و باعث ناراحتی و ترس در من می شود.» اگر کودکان احساسات والدین خود را بشنوند خودشان نیز به حرف می آیند و درمورد احساسات واقعی و نگرانی های خود حرف می زنند. شما می توانید بگویید:« اتفاق وحشتناکی افتاده، اما خیلی کم اتفاق می افتد. این اولین بار است که در زندگی ام چنین اتفاقی را می بینم و مردم بسیاری در کشور ما تلاش می کنند تا دوباره چنین اتفاقی تکرار نشود.»
چه کاری باید بکنیم: سعی کنید مدت تماشای تلویزیون را محدود تر کنید تا کودک شما کم تر تلویزیون ببیند. سعی کنید بعد از تمام شدن مدرسه در کنار فرزند خود باشید، حتی اگر شاغل هستید و وقت کافی برای بودن با فررزند خود ندارید می توانید بعد از تمام شدن مدسه کودک فقط با او تماس بگیرید و با او صحبت کنید. به کودک خود کمک کنید تا احساساتش را به سمت مثبت سوق دهد. همچنین می توانید با معلم فرزند خود درمورد نحوه برخورد مدرسه با حادثه مورد نظر صحبت کنید. می توانید همراه کودک خود کارت پستالی را به آتش نشان های شهر بفرستید و از آنها تشکر کنید و یا در فعالیت های اجتماعی برای کمک به آسیب دیدگان شرکت کنید.