عدم تمایل به زایمان طبیعی، پانزده دلیل

در این مقاله دلایل تمایل مادران به زایمان سزارین را مطرح می کنیم. اگرچه تعداد زیادی از زنان باردار تمایل به زایمان طبیعی دارند، اما ممکن است فارغ از اینکه دوره بارداری سالم و یا ناسالم طی شده باشد، در هر بارداری این کار امکان پذیر نباشد.

۱۵ دلیل تمایل مادران به زایمان سزارین
بعضی از زنان معتقدند که از آنجایی که می توانند فعالیت های شدید انجام داده و درد را تحمل کنند، پس زایمان به روش طبیعی برای بیرون آوردن چیزی در حد یک قطعه کیک نباید برایشان مشکل باشد، اما وقتی که برای بعضی از آنها در سراسر جهان این امکان وجود ندارد، ممکن است عزا بگیرند چرا که باید یک جراحی سزارین انجام دهند.
هر زن آرزوی یک زایمان طبیعی بدون دردسر و سریع را دارد، دو ساعت درد زایمان، یک دقیقه فشار و سپس تولد یک نوزاد زیبا و سالم. ما همه برنامه ها را اینگونه می بینیم، اما همه برنامه های ما همواره بر اساس شیوه ای که آرزویشان را داریم، پیش نمی رود.
مطالب زیادی در مورد اینکه جراحی سزارین راه آسانی نیست و چطور باید ذهنیت ساده تر بودن آن را از بین ببریم وجود دارند، زیرا زنانی که سزارین می شوند، احتمالاً همان پروسه ۲۰ ساعته صفر تا صد زایمان طبیعی را طی می کنند، با این تفاوت که زایمان آنها از راه واژن نبوده و به یک زخم عمیق و نیاز به مراقبت و دوره بهبودی طولانی ختم می شود.
اما باید دانست که این واقعیت که برخی از زنان پس از تولد مجاز به تماس پوستی با نوزادان خود نیستند یا اینکه خونریزی زیادی کرده و روزهای بیشتری را در بیمارستان سپری می کنند، لزوماً به این معنی نیست که دو روز بعد از زایمان، هنوز هیچ کاری نمی توانند انجام دهند.
زنانی که سزارین کرده اند، ممکن است تلاش برای متقاعد کردن سایرین در مورد سختی عمل فوق را متوقف کنند، زیرا حقیقت این است که با وجود همه موارد فوق، جراحی سزارین هنوز هم دارای مزایای فراوانی است. در اینجا ۱۵ دلیل ذکر شده است که چرا سزارین می تواند راه ساده تری باشد.

۱۵ - آسان تر بودن برای پزشکان
با پیشرفت تکنولوژی، سزارین اکنون یک جایگزین ساده تر برای پزشکان است. کار پزشکان در برخی مناطق آمریکا تا ۲۱ سال پس از تولد قابل پیگیری قانونی است، لذا به این دلیل که تولد واژینال ماهیتی غیر قابل پیش بینی داشته و سزارین امن تر به نظر می رسد، ترجیح بسیاری از پزشکان عمل سزارین است.
حقیقت این است که در زایمان طبیعی حتی با استفاده از مانیتور ضربان قلب جنین، در صورت وجود مشکل و عدم اطمینان از صحت کامل کودک، اطلاعات دقیق قابل دریافت نیست و پزشکان باید همه چیز را حدس بزنند و از آنجا که الگوی ضربان قلب در صورت وجود مشکل هنوز هم متعادل است، همه چیز خوب به نظر می رسد بدون اینکه در واقع خوب باشد.
یک تغییر جزئی در ضربان قلب، به دلیل ترس از دادرسی، می تواند یک دکتر را به انجام عمل اورژانسی سزارین وادارد، چرا که آنها امنیت بیشتر را به تاسف احتمالی در صورت بروز مشکل، ترجیح می دهند و این برای همه آسان تر و بهتر است.
پزشکان می دانند که ساعت دقیق عمل چه موقع است و حتی اگر در ساعت ۱۰ شب باشد آنها می توانند بخوابند و یا هر چه می خواهند انجام دهند، نه اینکه تمام شب را منتظر زایمان طبیعی یک زن باشند.

۱۴- سرعت
زنانی که هر دو نوع زایمان را تجربه کرده اند، اذعان دارند که سزارین بسیار سریع تر است، مگر در موارد حاد که نوعی از پیچیدگی وجود داشته باشد.
لازم نیست منتظر بمانید تا بچه ظاهر شود و در واقع شکم را باز کرده و کودک را بیرون می کشند.
اگرچه ممکن است مراقبتها تا یک ساعت طول بکشد تا مادر بتواند کودک را لمس کند، اما این اعمال جزئی از این نوع زایمان است. هنگامی که عمل شروع می شود، حدود ۸ تا ۱۵ دقیقه طول می کشد تا کودک خارج شود و با بخیه کامل، کل فرآیند را می توان در حدود ۴۵ دقیقه انجام داد.
در زایمان واژینال مادر باید تا انقباض رحم که گویا تا ابد طول می کشد، درد را تحمل کند و هنوز ممکن است تا دو ساعت برای آمادگی کودک جهت خروج زمان لازم باشد، دو ساعتی که قبل از آنکه نوزاد به طور کامل بیرون بیاید توام با درد، نفس زدن و تعریق است.
۱۳- نبودن فشار
با وجود اینکه در زایمان طبیعی بدن سعی می کند مقداری آدرنالین را برای کسب قدرت و انرژی لازم برای زایمان پمپ کند، اما بسیاری از زنان هنوز احساس قدرتمندی لازم برای فشار دادن را ندارند، اما چون فقط می خواهند پس از ساعتهای طولانی تحمل درد کار زایمان تمام شود، همه قدرتشان را برای فشار دادن می گذارند.
نود درصد از زنان موافقند که این فشار بسیار سخت است، تجربه ای که فقط زنی که زایمان طبیعی کرده می داند که چیست و چقدر سخت و وحشتناک است.
در سزارین، تمام کاری که زنان باید انجام دهند این است که آرام باشند و پزشکان این اعمال را برای آنها انجام دهند. سزارین در مقایسه با زایمان طبیعی که در آن زن باید کودک را پس از ساعت ها فشار به دنیا آورده و تازه پزشک از او بخواهد که برای تحویل جفت نیز به این کار ادامه دهد، بسیار ساده تر خواهد بود.
۱۲- اعضای جنسی زن بدون تغییر باقی می مانند
پس از زایمان طبیعی، بسیاری از زنان در طول رابطه جنسی احساس خستگی و عدم احساس لذت در واژن خود دارند. نگرانی بابت اینکه اندامهای جنسی هرگز به حالت لذت قبل از حاملگی بر نمی گردد، در اکثر زنان وجود دارد. از سوی دیگر، در سزارین چیزی در اندازه یک هندوانه کوچک، از واژنی که در حالت نرمال سایز یک لیمو را دارد عبور نمی کند و نگرانی در مورد آسیب به اندام و عدم احساس لذت در طول رابطه جنسی وجود ندارد.
برای زنان که اپیزیوتومی داشتند، این حس حتی به سبب بخیه های اندام فوق، بدتر هم خواهد بود. در این حالت به سبب تنگی زیاد در اولین موارد رابطه، احساس درد شدیدی وجود دارد.
با سزارین دیگر نیازی به نگرانی در این مورد وجود نخواهد داشت. البته مطمئناً تغییراتی در عضلات کف لگن به دلیل پشتیبانی از وزن کودک در طی ماه ها رخ می دهد، اما این قضیه به نسبت عبور نوزاد از واژن چندان چشمگیر نخواهد بود.
۱۱- گذراندن روزهای بیشتری در کنار پرستاران
در سزارین نسبت به زایمان طبیعی، زن باید چند روز بیشتر در بیمارستان بماند. اما ممکن است بپرسید که حسن این کار چیست. خوب، همه ما می دانیم که زندگی زنان با نوزادان جدید به طور چشمگیری تغییر می کند، حتی اگر قبلاً داشتن فرزندانی دیگر را تجربه کرده باشند. بستری بودن روزهای بیشتری در بیمارستان، بدین معنی است که مادر قادر به کسب دانش و اطلاعات بیشتری از پرستاران است.
هنگامی که زن نیاز به سوال در مورد مسائل مربوط به تغذیه با شیر مادر داشته باشد، دسترسی مستقیم به این افراد وجود خواهد داشت و او در مورد چگونگی رسیدگی به کودک، آموزشهای مفیدی دریافت خواهد کرد. همچنین مزایای استفاده از مراقبت های پزشکی توسط پزشکان قبل از اینکه به خانه برگردد نیز وجود دارد.
کمک به همه چیز کودک از جمله وعده های غذایی او و لباس پوشیدن از دیگر مزایای آن است. به علاوه، اگرچه بسیاری می گویند که بیمارستان واقعاً جایی برای خواب ندارد، اما مادر همچنان قادر به استراحت و مراقبت از کودکش خواهد بود. در زایمان طبیعی یک زن بعد از حدود ۲۴ ساعت به خانه باز می گردد و بلافاصله با واقعیت زندگی و مادر بودنش روبرو می شود.
۱۰- احتمال افتادگی کمتر
برای برخی از زنان، فشار در ناحیه واژن در پروسه زایمان طبیعی باعث ایجاد افتادگی می شود که به معنی فرو افتادن یکی از اندام های ناحیه لگن مانند مثانه، رکتوم (راست روده) یا رحم به واژن است. این زنان سنگینی را احساس می کنند و تورم اندام داخلی را از طریق اندام زنانه خود می بینند.
اگرچه افتادگی با توجه به شدت آن، در طول زمان بهبود می یابد، اما اندام فوق هنوز هم باید از طریق تمرینات مستمر زن به حرکت درآید تا به جایی که به آنجا تعلق دارد، بازگردد.
برای برخی از زنان، این امر بسیار جدی است و آنها نیاز به خدمات فیزیوتراپیست لگنی دارند، اما زنانی که سزارین می کنند، احتمال کمی برای این عارضه دارند و اگر این اتفاق رخ دهد فقط می تواند به علت عمل جراحی و در ناحیه رحم اتفاق بیفتد، اما شانسش هنوز هم بسیار کم تر از تولد واژنی است.
بسیاری از مادران احساس ترس دارند که اگر زایمان سزارین داشته باشند، نمی توانند فرزند خود را در لحظه تولد ببینند، اما امروزه با استفاده از اپیدورال، مادر کاملاً هشیار بوده و می تواند کودک خود را مستقیماً از رحم ببیند.
۹- زمان تولد مشخص است
اولتراسوند (سونوگرافی) کمک می کند تا زمان تولد کودک را بتوان حدس زد، اما واقعاً نوزادان در تاریخ مورد انتظار خود (در زایمان طبیعی) متولد می شوند؟ اما از آنجایی که چند روز بیشتر و کمتر بودن نوزاد در رحم در روزهای آخر خللی به تولد او وارد نکرده و نوزاد کامل است، سزارین قابل برنامه ریزی است و برای هر زن که قلباً دوست دارد از قبل روز و لحظات تولد فرزندش را بداند، سزارین در نیل به این هدف کمک می کند.
در زایمان طبیعی، باید صبر کنید تا کودک خودش تصمیم بگیرد که بیرون بیاید، به این معنی که زن می تواند از زمان دقیق آن بی اطلاع باشد. برای زنانی که زندگی بسیار پر مشغله ای را اداره می کنند، سزارین بهترین گزینه می باشد، زیرا به آنها اجازه می دهد تا قبل از زایمان برنامه ریزی کنند.
سزارین برنامه ریزی شده به زن اجازه می دهد زمانی به بیمارستان برود که موقع تولد نوزاد خواهد بود و اگر چه این موقع زمان خوبی برای آرایش نیست، اما زنان زیادی هستند که نمی خواهند عکس آنها چیزی جز بهترین حالت آنها باشد، حتی پس از زایمان.
۸- لگن بدون آسیب باقی می ماند
برخی از زنان در زایمان دارای شرایطی هستند که به عنوان اختلال سفالوپلاستی شناخته می شود، که در شرایط نامناسب بدان معنی است که سر و بدن کودک با اندازه لگن متناسب نیست و این خود بدان معنی است که یا لگن برای کودک بسیار کوچک است یا کودک برای لگن بیش از حد بزرگ است، اما در هر صورت، کودک نمی تواند از طریق آن بیرون بیاید و این باعث «عدم پیشرفت» پروسه زایمان می شود.
با این حال، با توجه به روحیه مشخص آنها و اصرار به زایمان طبیعی، آنها همچنان سعی می کنند به استخوان ها و عضلات لگن خود فشار بیاورند و بعد از چند ساعت فشار دادن، درد، گریه و گسستگی احتمالی، به بخش سزارین اضطراری منتقل می شوند.
بجز اینکه یک زن بخواهد لگن خود را به طور قطعی نابود کند و کودک خود را در معرض خطر قرار دهد، در این شرایط سزارین تنها راهی است که کودک سالم خارج می شود. اینگونه هیچ کدام از این دردها و آسیب ها وجود نخواهد داشت.
۷- نداشتن درد زایمان
پس از گذراندن توام با درد مراحل مختلف زایمان طبیعی که در بیشتر زنان تا ۲۴ ساعت به طول می انجامد، آنها هنوز در طول زایمان درد و انقباض های شدیدتری را تحمل می کنند. درد شدیدی در اطراف ناحیه واژن و عصب میان دو راهی به وجود آمده و سپس "حلقه آتش" می آید.
اگرچه تنها چیزی که خوب است این است که در طول پروسه، درد در حال کاهش است و به آرامی بعد از زایمان کاهش پیدا می کند، اما مدت زیادی طول می کشد.
به جز درد کمی که زنانی که ابتدا به نیت زایمان طبیعی می روند و اورژانسی سزارین می شوند، تحمل می کنند، درد زایمان در هنگام سزارین وجود ندارد. در زایمان طبیعی چون فشار و کشیدن وجود دارد، درد، فریاد و تعریق زیادی در ناحیه واژن حس می شود ولی زنانی که سزارین دارند، از همه این موارد نجات می یابند.
۶- قابل پیش بینی تر بودن
۹۰ درصد از زمانها همه چیز در سزارین، قابل پیش بینی است و به همین دلیل پزشکان و بسیاری از مادران آن را دوست دارند. هرگز نمی توانید بدانید که با انتخاب تولد واژینال چه اتفاقاتی خواهد افتاد. با زایمان طبیعی، چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند مشکل ایجاد کند، دهانه رحم ممکن است باز نباشد، اکسیژن کودک ممکن است در معرض خطر قرار گیرد یا کودک ممکن است از آمدن امتناع کند.
قابل پیش بینی بودن سزارین فرصتی برای کسب اطلاعات و دانستن آنچه انتظار می رود، به شما می دهد. حتی بخش اورژانس سزارین تا حد زیادی قابل پیش بینی است و حتی اگر مادر از قبل انتظار آن را نداشته باشد، اصول اولیه اش را می داند. دانستن زمانی که تولد اتفاق می افتد، می تواند یک کاهش دهنده بزرگ استرس باشد.
۵- شما در معرض آزمایش ها قرار نمی گیرید
داشتن تولد واژینال به صورت خودکار به این معنی است که دست ها به داخل حفره ای که برای چک کردن روزمره ضروری است، ورود می کنند. بعضی از زنان ادعا می کنند که علی رغم درک سطح بالایی از حرفه ای بودن کار، کماکان از این کار احساس خجالت می کنند.
یک تولد سزارین برنامه ریزی شده از این کار اجتناب می کند و زن مجبور نیست با مراجعه مکرر پرستاران به واژن خود روبرو شود تا میزان انقباض دهانه رحم را بررسی کنند.
در تولد واژینال ممکن است چند نفر در اتاق زایمان وجود داشته باشند، شامل یک تیم از دانشجویان پزشکی، اما در سزارین معمولاً فقط یک پزشک و دو پرستار هستند و برای زنان ماخوذ به حیا راحت تر است.
۴- راحت تر بودن
اکثر زنان به دلیل راحتی بیشتر سزارین را انتخاب می کنند، همچنین مواردی چون ترس از کار، ترس از آسیب به واژن و مصون بودن از سایر عوارضی مانند اختلال عملکرد جنسی، افتادگی یا بی اختیاری ادرار. این خطرات هر چند معمول نیست، ولی وجود دارد. سزارین نه تنها برای همه مسائل فوق مناسب است، بلکه برای سایر عوارض حاملگی مانند پره اکلامپسی و مشکلات جفتی نیز کاملاً کار می کند.
برای هر زنی که مسائل مشابهی از قبیل چسبندگی جفت دارد، زایمان طبیعی به معنای امضای حکم مرگ است و احتمال زنده ماندن آنها کم است. در مواردی مانند این، سزارین راهی آسان با ریسکی بسیار کم است.
هیچ کس نمی خواهد کسی در جفت او ورود کند تا کودک را به کانال تولد حرکت دهد. این کار قطعاً باعث خونریزی می شود که ممکن است غیر قابل کنترل باشد. با این حال، در سزارین جراح می تواند این مسائل را به راحتی با خطر بسیار کمی برای مادر یا کودک مدیریت کند.
۳- فیزیوتراپی مورد نیاز نیست
بعضی از زنان پس از گذراندن مراحل زایمان طبیعی، به علت درد پایدار لگن متاثر از تولد نوزاد از طریق دهانه رحم، نیاز به رفتن به فیزیوتراپی دارند.
این زنان تا چند ماه پس از زایمان، هر هفته باید به متخصصان توانبخشی لگن مراجعه کنند و تلاش برای بازسازی این اندام با "توپ های فلزی" و ماساژ بافت واژن انجام می شود.
با یک عمل سزارین، دیگر مجبور نیستید از این کارها کنید و هیچ آسیبی به عضلات کف لگن وارد نمی شود.
۲- تمیزی بیشتر، عدم آزار چشم و ذهن
زایمان طبیعی دارای پسماندهای زیادی است و کل پروسه کثیف است، چه با مایع آمنیوتیک، خون و شاید مدفوع. برای بسیاری از زنان هر بار که فشار می آورند، مدفوع نیز خارج می شود. همچنین دفع ادرار ناخودآگاه نیز وجود دارد که در کل ناخوشایند و کثیف است.
اما بخش سزارین پاک و تمیز بوده و خون، عرق، گرما، ادرار و موارد دیگر خارج از دید و حس شما خواهد بود. قبل از عمل جراحی، مثانه به میله مخصوص وصل شده و این کار تا پایان ادامه می یابد.
۱ - عدم ترس از معاشقه
تولد واژینال، به غیر از تاثیرات احتمالی جسمی بر روی یک زن به لحاظ ارتباطات جنسی بعدی، تاثیر منفی روانی نیز روی او دارد. عبور یک کودک از واژن می تواند این ترس را ایجاد کند و زن دیگر دوست نداشته باشد تا مدتی چیزی مانند اندام مردانه در واژنش حرکت کند.
برای زنانی که همسرشان نیز در اتاق زایمان حضور دارد این وجهه منفی روانی به مردان نیز سرایت می کند.
در سزارین، ترس از اینکه نوزاد از واژن عبور کند، وجود ندارد و بنابراین هیچ چیز باعث ترس از رابطه جنسی نمی شود و زنان سزارین شده صرفاً لازم است تا بهبود زخم بخیه خود صبر کنند تا دوباره لذت ارتباط جنسی با همسرشان را تجربه نمایند.