دستگاه تناسلی نوزاد پسر، باید ختنه شود؟

آیا هر نوزاد پسری باید ختنه شود و اگر شود بهداشت آلت تناسلی چگونه خواهد بود؟ در مورد سئوالات فوق جواب معین و مطلقی وجود ندارد .
ختنه عبارت از بریدن پوستی است که بنام دپیش پوست، معروف بوده بطور طبیعی سر الت را می پوشاند. مزایای ختنه عبارت است از سهولت نظافت و بهداشت آلت تناسلی . پیش پوست معمولا ماده سفید پنیری شکلی ترشح می کند که در صورت ختنه نکردن ، در زیر پوست جمع میشود . گاهی اوقات بعلت نفوذ میکروب در این محوطه ، پوست سر آلت تحریک میشود و تولید عفونت می کند. اگر این پیش پوست برداشته شود ( یعنی عمل ختنه صورت گیرد)، چون فضائی برای جمع شدن ماده سفید پنیری وجود ندارد ، عفونتهم طبیعة تولید نخواهد شد. اگر طفل در دوره نوزادی ختنه شود ، از نظر روحی و روانی نیز صدمه ای بطفل نخواهد رسید. بعقیده من، ختنه کار عاقلانه ایست، خصوصا که تمام پسر بچه های یک محله ای ختنه شده باشند ، زیرا در اینصورت هر پسر بچه ای خود را شبیه و مثل دیگران میداند و احساس و غیر طبیعی بودن نمی کند . در هر حال انجام آن اجباری نیست . معمولا نوزاد در همان روزهای اول بعد از تولد، قبل از اینکه بیمارستان را ترک نماید ، ختنه می شود .
اگر طفل ختنه شد، التیام یافتن زخم، چند روزی طول می کشد . برای اینکه زخم محافظت شود و از چسبیدن و تماس با کهنه جلوگیری شود ، مختصری روغن یا پارافین با پماد اسید بوریک را روی تنزیبی که باندازه یک تمبر پستی باشد بمالید و در دو طرف آلت آنرا بپیچید. معمولا این پماد ، تنزیب را به سر آلت نگاه خواهد داشت. اگر احیانا زخم با کهنه تماس یابد و بأن مالیده شود ، ممکن است چند قطره خون جاری شود که اهمیت چندانی نخواهد داشت.
طریقه دیگری که برای تمیز نگاه داشتن آلت تناسلی وجود دارد آنست که همیشه در موقع حمام دادن طفل، پوست سر آلت (پیش پوست) را بعقب بکشید و آنگاه سر آلترا خوب بشوئید. چون سوراخ در دور طفولیت بسیار تنگ است، لذا بعقب کشاندن آن بسیار دردناک است و طفل فریاد می کشد و بهمین دلیل شستشوی کامل آن برای مادر خیلی سخت و دشوار خواهد بود. بنظر من این روش، هم از نظر روانی هم از نظر جسمانی، طریقه رضایت بخشی نیست.
طریقه سوم آنست که اصولاکاری بکار پیش پوست نداشته باشید و آنرا بحال خود واگذارید. این طریقه ایست که در بسیاری از نقاط دنیا بان عمل میشود . عیب این متد آنست که بتدریج ماده سفید پنیری، شکل در زیر پیش پوست جمع شده زیاد می گردد و ممکن است روزی عنونت کند و در این صورت بالاجبار باید طفل را که بزرگ تر شده است و از عمل جراحی ناراحت و ترسان خواهد شد، ختنه کرد.
چرا ختنه در دوره بعد از طفولیت ، مضر است ؟ - غالبا مسئله ختنه کردن در اطفال بزرگتر، بدو دلیل مطرح میشود ، یکی آنکه ممکن است زیر پیش پوست، عنونت کرده باشد. دیگر آنکه طفل جلق بزند.
در ایام قدیم که هنوز احساسات و روحیات طفل بدرستی شناخته نشده بود و روانشناسی کودک اهمیت امروزی را نداشت ، ختنه کردن طفل در دو مورد فوق الذکر ، عملی منالتی و عاقلانه بنظر میرسید. شاید طبیب یا والدین اظهار می داشتند که : . ممکن است دلیل جلق زدن طفل، عفونت و ناراحتی سر آلت تناسلی باشد . در حالیکه قضیه درست برعکس است . ما بخوبی میدانیم که یک پسر بچه، خصوصا بین سه تا شش سالگی ، همواره از اینکه ممکن است بآلت تناسلی اش صدمه ای وارد شود ، بسیار نگران و دلواپس است (شماره ۵۲۱). این نگرانی سبب میشود که طفل برای اطمینان از اینکه آلتش سر جای خودش هست دائما با آلت خود در برود و با آن بازی نماید و بالنتیجه موجب التهاب و عفونت آن بشود . در این صورت ، بسهولت توجه خواهید کرد که در این شرایط، عمل جراحی آلت تناسلی نگرانی و اضطراب طفل را بمراتب زیادتر خواهد ساخت.
از نظر روانی ، خطرناکترین دوره برای ختنه ، یک تا شش سالگی است، ولی در هر حال تا هنگام بلوغ همیشه امکان صدمه روحی طفل وجود دارد. بعقیده من : اگر طفلی تا چند ماهگی ختنه نشد ، باید از ختنه کردن او بکلی برای همیشه صرف نظر نمود، خصوصا اگر دلیل اینکار ، درمان و معالجه جلق زدن طفل باشد ، امکان صدمات و ناراحتی های روحی ناشی از ختنه در سنین بالاتر ، دلیل قاطع و مهمی است بر اینکه ختنه باید بلافاصله بعد از تولد نوزاد صورت گیرد.
نعوظ آلت تناسلی پسر بچه ها، مخصوص مواقعیکه مثانه آنها پر باشد و یا هنگام ادرار کردن ، زیاد دیده میشود ولی بهیچوجه مهم نبوده جای نگرانی نیست.