نشانه های زایمان زودرس، چیست؟

زایمان زودرس به مرحله ای از زایمان می گویند که در هفته های ۲۰ تا ۳۷ بارداری اتفاق می افتد

زایمان زودرس به مرحله ای از زایمان می گویند که در هفته های ۲۰ تا ۳۷ بارداری اتفاق می افتد. در این حالت رحم منقبض شده و حالت زایمان به خود می گیرد. در بارداری کامل این مرحله حداقل تا هفته ۳۷ اتفاق نمی افتد. زایمان زودرس می تواند مشکلاتی را با خود به همراه داشته باشد که در ادامه به بررسی آن های خواهیم پرداخت.

اکثر نوزادانی که قبل از هفته ۲۴ ام به دنیا می آیند احتمال زنده ماندن کمتری دارند. اگر هم زنده بمانند با شرایط بدی روبرو خواهند شد و یا به کل دچار آسیب هایی می شوند که تا آخر عمر با آن درگیر خواهند بود.

دلایل زایمان زودرس

زایمان زودرس دلایل مختلفی را به همراه دارد از جمله:

- بارداری دو یا چندقلویی

- جدا شدن پیش از موعد جفت از رحم که به این وضعیت "جدا شدن پیش از موعد جفت" گفته می شود

- وجود عفونت در واژن یا رحم مادر که باعث شروع فرآیند زایمان می شود

- مشکلات مربوط به رحم یا سرویکس مانند فیبروم یا شکل غیرطبیعی رحم

- پاره شدن کیسه آب مادر قبل از شروع فشار زایمان

- بیماری های لثه

- مصرف مواد مخدر مانند کوکائین یا متامفتامین

نشانه های مربوط به زایمان زودرس

- انقباضات منظم به مدت یکساعت که به معنی وجود ۴ انقباض یا بیشتر در هر ۲۰ دقیقه یا وجود ۸ انقباض در ساعت است. این انقباضات حتی پس از نوشیدن یک لیوان آب و استراحت کردن هم قطع نمی شوند.

- نشت یا سرازیر شدن مایع از واژن که ممکن است صورتی یا مایل به قرمز باشد. به این وضعیت "پارگی غشا" گفته می شود. وقتی این وضعیت پیش از هفته ۳۷ روی می دهد به آن پارگی نارس زودرس غشا گفته می شود.

- وجود دردهای مشابه گرفتگی شکم در قاعدگی که ممکن است با اسهال همراه شود.

- احساس فشار در لگن خاصره یا زیر شکم

- وجود درد مبهم در لگن یا زیر شکم

- احساس ناخوشایند مانند احساس تب که قابل توضیح نیست و احساس خستگی مفرط و اگر روی شکمتان را فشار بدهید، احساس درد و آسیب دیدگی می کنید

- در صورت توقف انقباضات، ممکن است دچار انقباضات براکستون هیکس شده باشید که انقباضات ناخوشایند اما غیر دردناک رحم هستند. این انقباضات مانند تمرین هستند اما تشخیص تفاوت آنها معمولا کار ساده ای نیست. اگر فکر می کنید نشانه های زایمان زودرس را دارید، با پزشک یا ماما تماس بگیرید. آنها می توانند پارگی کیسه آب، عفونت و گشاد شدن سرویکس را بررسی می کنند. ممکن است برای کنترل مشکلاتی که می توانند باعث زایمان زودرس شوند، لازم باشد آزمایش خون و ادرار از شما گرفته شود.

در زمان بالا بودن احتمال خطر ممکن است پزشک یکی از روش های زیر را انجام دهد:

- زایمان را با دارو به تاخیر بیندازد. این روش ممکن است کارآمد یا ناکارآمد باشد.

- برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک تجویز کند. اگر کیسه آب زودتر از موعد پاره شده باشد، احتمال عفونت زیاد خواهد بود و باید تحت مراقبت قرار بگیرید.

- برای آماده کردن شش های کودک برای تولد به شما داروهای استروئید بدهد.

- سایر مشکلات پزشکی شما که ممکن است عامل زایمان زودرس باشد را درمان کند.

- در صورتی که تشخیص دهد زایمان برای مادر و نوزاد بی خطرتر است، زایمان را انجام دهد.

- اما زایمان زودرس همیشه به معنی تولد زودرس نیست. پزشک شما ممکن است مجبور شود زایمان زودرس را متوقف کند.

- اگر زایمان زودرس نزدیک موعد زایمان یعنی بین هفته ۳۵ تا ۳۶ باشد، احتمالا بدون تاخیر به شما اجازه زایمان داده خواهد شد. زایمان های زودرس در این مرحله معمولا به مشکلات جدی نمی انجامد.

- زمانی که امکان توقف زایمان زودرس وجود ندارد، بیشتر زنان می توانند به شکل طبیعی زایمان کنند اما اگر سلامت مادر و کودک در خطر باشد، زایمان به شیوه سزارین انجام می شود.

نوزاد نارس

نوزادی که زودتر از موعد متولد می شود ممکن است دچار مشکلاتی مانند خونریزی مغزی یا بیماری مزمن ریوی شود. هر چه قدر نوزاد زودتر متولد شود، احتمال خطر بیشتر می شود. پزشک می تواند شما را برای بستری شدن آماده کند که به شرایط و سن بارداری شما بستگی دارد.

عوارض زایمان زودرس

همانطور که پیش تر اشاره شد، اعضای بدن نوزاد نارس به حد کافی رشد نکرده اند که این مسئله می تواند منجر به مشکلات مربوط به سلامتی شود :

نوزادانی که در حدود ۳۲ هفتگی ( کمی بیشتر از ۷ ماه ) متولد می شوند، احتمالا قادر به تنفس، تغذیه و تنظیم دمای بدنشان نیستند. اما معمولا بعد از این کودکان برای رشد زمان دارند و بیشتر آنها از بیمارستان مرخص می شوند.

نوزادانی که پیش از ۲۶ هفتگی ( زیر ۶ ماه ) متولد می شوند بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات جدی شوند. اگر نوزاد شما با جثه بسیار کوچک یا بیمار متولد شده است، ممکن است مجبور باشید برای درمان او تصمیمات سختی بگیرید.

نوزادان نارسی که به بخش مراقبت های ویژه نوزادان منتقل می شوند، تحت مراقبت های شدید برای جلوگیری از عفونت و یا تغییرات تنفسی و ضربان قلب قرار می گیرند و تا زمانی که قادر به حفظ حرارت بدنشان نشده اند، در تخت های مخصوص گرم نگهداری می شوند.

منبع: یک دکتر