گریه کردن کودکان، علل آن

سالها به مادران گفته میشد و تصور عمومی این بود که نوزاد یا کودک باید گریه کند تا ریه ی او باز شود .

سالها به مادران گفته میشد و تصور عمومی این بود که نوزاد یا کودک باید گریه کند تا ریه ی او باز شود و اگر هنگام گریه کردن ، مادر ، کودک را بغل کند ، او به این کار عادت میکند و لوس میشود . امروزه مشخص شده است موقعی که کودک گریه میکند ، مشکلی برای او به وجود آمده و ناراحت شده است و اگر او را رها کنیم تا دائما گریه کند ، مغز او رشد کافی نخواهد داشت.

کودکان از نظر خلقت و ژنتیک طوری خلق شده اند که در برابر ناراحتی ها و یا هنگام احساس نیاز ، گریه کنند و گریه کردن کودک نشانه و پیامی است که او ناراحت یا دچار ترس شده و یا نیازی دارد ، زیرا مغز او هنوز رشد نکرده است که بتواند در برابر نیاز و ناراحتی خود کاری انجام دهد.

بنابراین گریه کردن کودک، نه ریه ی او را باز می‌کند و نه کودک میخواهد با گریه ، مادر خود را اذیت کند و نه از گریه کردن لذت می برد . موقعی که کودک گریه می‌کند ، موضوعی او را آزار می دهد که این مسئله میتواند جسمی ، روانی یا احساسی باشد و کودک با این کار ، کمک شما را طلب می کند.

علل گریه کردن کودک

علل زیادی برای گریه کردن کودک وجود دارد. هنگامی که کودک گرسنه و خسته میشود ، گریه میکند. کودک ممکن است از سر و صداهایی که بزرگسالان به وجود می آورند ، ناراحت شود و گریه کند. از طرف دیگر ، کودک به آسانی دچار ترس و حتی شوک ناشی از ترس میشود.

شوک ناشی از روشنایی زیاد ( زیرا نوزاد در رحم مادر در محیط آرام ، بی سر و صدا و تاریک بوده است ) ، سرد بودن و گرم بودن محیط و یا قرار دادن کودک در آب و شستن بدن او موجب ترس و شوک او میشود. علت این که کودک میتواند این مسائل را درک نماید و گریه کند ، زیرا قسمت تحتانی و طرفی مخچه در مغز تحتانی رشد کرده و کار خود را که پیام گیر ترس و تهدید است ، به خوبی انجام می دهد.

گریه کردن کودک

در روزهای اول بعد از زایمان ، برای مادر مشکل است که علت گریه کردن کودک را بفهمد ، ولی به تدریج مادر میتواند برخی از دلایل گریه ی نوزاد را تشخیص دهد.

در عین حال مواقعی هم هست که تشخیص علت گریه کردن کودک مشکل است ، اما آنچه مهم است این که مادر باید عللی که موجب گریه کردن کودک شده است را بررسی و آنها را برطرف نماید.

بعضی از کودکان در ۳ تا ۶ هفته بعد از تولد ، مخصوصا هنگام عصر و اوایل شب گریه ی شدید می کنند. این نوع گریه ها معمولا تا سه ماه طول می کشد و بعد خود به خود بهبود می یابد.

کودکان بزرگتر نیز هنگام گرسنگی ، خستگی یا بیماری دچار گریه میشوند. در این دوران نیز جدا شدن مادر ، آنها را ناراحت می کند و موجب گریه ی آنها میشود. کودکی که هنوز نمیتواند تکلم کند و ارتباط برقرار نماید ، گریه ی او به معنی (( نه ، نه )) است ، یعنی مادر ، من نمیخواهم مرا از بغل خود روی زمین بگذاری.

گریه در بچه ی حیوانات نیز مانند کودک انسان وجود دارد و نشانه ی نیاز آنهاست. بچه ی حیوان زمانی که مادرش از او دور میشود ، گریه میکند.

ترک کردن و تنها گذاشتن کودک ، چه اثراتی بر کودک دارد؟

موقعی که مادر ، کودک را رها می کند و از اتاق بیرون می رود ، تغییرات زیر در بدن کودک ایجاد میشود:

- مقدار زیادی هورمون استرس در مغز کودک ترشح میشود.

- اوپیوئیدها یعنی مواد شیمیایی که موجب احساس آرامش کودک میگردد ، کاهش می یابد.

- مغز و اعضایی که نسبت به استرس واکنش نشان می دهند ، حساس تر میشوند.

- حس درد در مغز کودک مانند زمانی که جسم او آزار می بیند ، به وجود می آید.

منبع: کودک آنلاین