انتخاب شیشه شیر مناسب، چند نکته ساده

ظاهرا والدین در پیدا کردن شیشه شیر خوب که پستانک سر آن هم مناسب باشد، با توجه به تنوع فراوانی که در بازار وجود دارد، مشکلی نخواهند داشت.

ظاهرا والدین در پیدا کردن شیشه شیر خوب که پستانک سر آن هم مناسب باشد، با توجه به تنوع فراوانی که در بازار وجود دارد، مشکلی نخواهند داشت، اما بعضی از نوزادان مشخصاً بعضی از انواع شیشه شیر و سر پستانک را بهتر می پذیرند و بعضی را هم نمی پذیرند، بنابر این انتخاب واقعی شیشه شیر مناسب در عمل ممکن است کمی سخت شود. با ما همراه باشید تا در این باره بیشتر بدانیم.

ممکن است مجبور باشید شیشه های مختلفی را خریداری و امتحان کنید تا مناسب ترین نوع آن را برگزینید. شیشه شیرهای کوچک تر ۱۰۰ گرمی، برای چند هفته یا چند ماه اول مناسب اند. بعدها وقتی مقدار شیر مصرفی نوزادتان ‌شد، می توانید شیشه ی بزرگ تر ۲۰۰ گرمی برایش بخرید.

بعضی از شیشه های مخصوص، حکم ظرف نگهدارنده را دارند. بدین ترتیب که کیسه های پلاستیکی کوچک و شفافی را داخل بطری قرار می دهید که شیر یا شیرخشک را نگه می دارد. مزیت این نوع شیشه ها این است که پس از هر بار مصرف، می توانید کیسه را دور بیندازید و دیگر نگرانی شست و شوی شیشه شیر و استرلیزه کردن آن را ندارید. به علاوه از آنجایی که این کیسه های پلاستیکی طوری طراحی شده اند که هوای کمی داخل آن ها می رود، در نتیجه هوای کمتری هم وارد معده نوزاد می شود.

بعضی شیشه ها زاویه دار طراحی شده اند که این امر از ورود هوا به داخل معده ی نوزاد و در نتیجه نفخ معده او می کاهد.

سر شیشه ها در مدل های متنوعی وجود دارند. پستانک سرشیشه ی نوزادن سوراخ ریزتری دارد و با بالا رفتن سن نوزاد، اندازه ی سوراخ هم بزرگ تر می شود. (سر شیشه ها معمولاً در سایزهای ۳ و ۶ ماهه و بزرگ تر وجود دارند). پستانک های بعضی سر شیشه ها ارتودنسی هستند؛ یعنی بسیار استاندارد و طبیعی و شبیه نوک سینه ی مادر طراحی شده اند (همچنین برخورد کمتری با بخش های دندانی دارند و روی رویش دندان ها اثر نامطلوبی ندارد). بعضی از سرشیشه ها از جنس لاتکس و برخی سیلیکونی اند که شفاف بوده و بوی کمتری دارند. نوزاد ممکن است به یک سرشیشه علاقه بیشتری داشته باشد یا تفاوت خاصی را احساس نکند.

مشاوران مراکز بهداشت، اطلاعات و تجربه ی خوبی در زمینه ی جزئیات تغذیه با شیر خشک دارند. اگر در این زمینه مشکلی داشته باشید، می توانید از مشاوران و راهنمایی هایشان بهره بگیرید.

شیر دادن به نوزاد با شیشه شیر

ممکن است از همان روز اول تولد تصمیم گرفته باشید به نوزاد شیر خشک بدهید و معتقدید که شیردادن کار شما نیست. شاید هم چند وقتی شیر خودتان را به نوزاد بدهید و بخواهید پس از برگشتن به سر کارتان شیر خشک را جایگزین شیر مادر کنید. همچنین ممکن است بخواهید گاهی به خود استراحت داده و به او شیر خشک بدهید یا از پدر نوزاد بخواهید گاهی شب ها به نوزاد شیر بدهد.

حالا دلیل شیر خشک دادن و شیر دادن با شیشه هر چه که باشد، ارزش دارد که در مورد چگونگی شیردادن با شیشه و شیر خشک مطالبی را بیاموزید.

به کارگیری چند نکته ی ساده می تواند شیردهی با شیشه را آسان تر کند:

انواع مختلف مواد استریلیزه کننده ی شیشه در بازار وجود دارد که می‌توانید با همفکری دوستان یا مشاوران بهداشت، آن ها را خریداری و استفاده کنید؛

هرگز ته مانده ی شیر خشک مصرف شده را نگه ندارید یا دوباره استفاده نکنید، به علاوه شیر آماده شده را برای مدت طولانی بیرون از یخچال نگه ندارید، چرا که مستعد رشد باکتری است؛

اگر می خواهید از قبل چند شیشه ی شیر آماده کنید، شیشه و آب تهیه کنید و پس از آماده سازی شیر، شیشه ها را تا موقع نیاز در یخچال نگه دارید؛

شیشه های شیر را با گرمکن مخصوص شیشه شیر، در مایکروویو یا داخل ظرفی پر از آب داغ گرم کنید. اگر می خواهید برای گرم کردن شیر آماده از مایکروویو استفاده کنید، دقت داشته باشید که این وسیله ممکن است شیر را به صورت یکنواخت گرم نکند، پس حتماً قبل از مصرف، شیشه را خوب تکان دهید و سپس کمی از آن را روی قسمت داخلی مچ تان بریزید تا حرارت شیر را قبل از دادن به نوزاد کنترل کنید.

بیشتر شیر خشک ها به شکل پودرند اما در برخی جاها شیرخشک های آماده مصرف هم وجود دارد. این نوع شیر خشک ها گران ترند؛ اما به هنگام مسافرت و دور بودن از خانه بسیار مفیدند.

بسیاری از مادران گاهی با مشاهده ی جوش های روی شکم یا ناراحتی های گوارشی و به هم خوردن مزاج نوزاد، علت را آلرژی به شیر خشک می دانند؛ اما در حقیقت آلرژی به شیر خشک به هیچ وجه متداول نیست، بنابراین قبل از تغییر شیرخشک و روی آوردن به شیر سویا یا شیر بز حتماً با پزشک نوزادتان مشورت کنید.

پزشکان توصیه می کنند به هیچ وجه شیشه ی شیر نوزاد را با استفاده از بالش در دهان او نگذارید، چرا که پایه زدن بر زیر شیشه ی شیر به هنگام شیردهی به نوزاد و تنها رها کردن او خطرناک است. همچنین خواباندن نوزاد به پشت و قرار دادن شیشه در دهان او بدون مراقب، احتمال خطر خفگی نوزاد را افزایش می دهد و احتمال پوسیدگی دندان هایش بیشتر می شود.

متداول ترین حالت شیردهی با شیشه این است که نوزاد را در میان بازوان تان به آغوش بکشید و در بغل خود به او شیر دهید. یک بالش روی زانوی خود بگذارید تا به گردن نوزاد فشار نیاید. بیشتر والدین ترجیح می دهند نوزاد را همیشه روی یک دست و در یک جهت شیر دهند. در اینجا چند راهنمایی برای مادرانی آورده شده است که به نوزادشان شیر خشک می دهند:

در حین شیردهی به نوزاد جایش را خیلی گرم نکنید یا او را خیلی نپوشانید، چرا که ممکن است احساس آرامش و راحتی زیادی کند و به جای شیر خوردن به خواب برود.

پوشک نوزاد را در وسط شیردهی عوض کنید، این کار باعث می شود نوزاد بیدار بماند و شیرش را تمام کند.

اگر نوزاد در پیدا کردن سر شیشه مشکل دارد، خودتان آن را در دهانش بگذارید یا گونه هایش را با سر پستانک بمالید تا مسیر را پیدا کند و سر شیشه را بگیرد.

برای اطمینان از گرسنه بودن نوزاد، نوک انگشت خود را (انگشت تمیز) در دهان او بگذارید و ببینید که آیا شروع به مکیدن می کند یا خیر.

شیشه را کمی کج نگه دارید، طوری که سر پستانک کاملاً پر از شیر شود و در نتیجه میزان هوای ورودی به معده نوزاد، به حداقل برسد.

حداقل یک بار در وسط شیردهی آروغ نوزاد را بگیرید و سپس بعد از اتمام شیر مجدداً به پشتش بزنید تا آروغ بزند. نوزادان اغلب در طول شیر خوردن کمی هم هوا می بلعند و این هوا در معده شان جمع می‌شود. آروغ زدن به بیرون آمدن این هوا از معده شان کمک می کند، در نتیجه احساس راحتی بیشتری کرده و می توانند غذای بیشتری بخورند.