بیماری آرتریت در کودکان، آنچه باید بدانید
پاسی آرتیکولر به معنای مفاصل کم است به این معنی که در این آرتریت تعداد کمی از مفاصل مبتلا شده اند.
سه نوع آرتریت مزمن (التهاب مفاصل) در کودکان رخ می دهد.
آرتریت پاوسی آرتیکیولار
پاسی آرتیکولر به معنای مفاصل کم است به این معنی که در این آرتریت تعداد کمی از مفاصل مبتلا شده اند. این دسته نیمی از کل موارد آرتریت بچه ها را تشکیل میدهد. این بیماری بیشتر در دختران با سن کمتر از 8 سال است. در نیمی از این بیماران فقط یک مفصل مبتلا وجود دارد و آن هم معمولاً زانو یا مچ پا است.
آرتریت پلی آرتیکیولار
به معنای چند مفصلی است و ۳۰ درصد کل آرتریت بچه ها را تشکیل میدهد. در دختران شایعتر است. در این نوع، درگیری پنج مفصل یا بیشتر را داریم. بیشتر مفاصل کوچک دست و پا گرفتار میشوند. البته درگیری مفاصل بزرگتر هم وجود دارد. تمام مفاصل درگیر شده در یک طرف بدن قرار دارند.
در بچه هایی که یک آنتی بادی بخصوص به نام IgM rheumatoid factor RF را در خونشان دارند بیماری شدیدتر است. ( آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که گلبول های سفید بدن برای مبارزه با میکروب ها میسازند ولی در این بیماری این آنتی بادی ها بر علیه خود بدن ساخته میشوند).
آرتریت سیستمیک
در حدود بیست درصد موارد را شامل میشوند. در این نوع از بیماری علائم درگیری قلب، کبد، طحال ، غدد لنفاوی و پوست هم وجود دارد. بیماران معمولاً تب دارند.
علت چیست؟
هرچند علت واقعی بیماری نامعلوم است، ممکن است موروثی باشد. التهاب اولیۀ مفصل ممکن است از یک عفونت ویروس ناشی شود، اما هیچ ویروس خاصی تاکنون شناسایی نشده است.
علائم بیماری
- درد، سرخی، تورم و سفتی مفاصل مبتلا
- لنگیدن، اگر مفاصل پا مبتلا باشند
- در آرتریت پرمفصلی، تب خفیف
در آرتریت سیستمیک علائم زیر شاید چند هفته یا چند ماه قبل از تاثیر بر مفاصل ظاهر شود:
- تب بالاتر از 39 درجه سانتیگراد
- تورم غدد لنفاوی در سراسر بدن
- جوش های لکه مانند بدون خارش
- از عوارض نادر، التهاب عنبیه است.
آیا باید به پزشک مراجعه کرد؟
ظرف ۲۴ ساعت از شروع درد یا سفتی مفاصل، لنگیدن، یا جوش همراه با تب، کودک را نزد پزشک ببرید. پزشک کودک را معاینه می کند و برای کشف دیگر اختلالات احتمالی، دستور آزمایش خون می دهد.
درمان چیست؟
بخش مهمی از درمان بیماری، ورزش درمانی (فیزیوتراپی) برای حفظ قدرت عضلات و تحرک مفاصل می باشد. ممکن است آتل گذاری در شب برای پیشگیری از تغییر شکل مفاصل و گاهی در روز برای استراحت مفاصل نیز لازم باشد.
پزشک ممکن است آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و تورم تجویز نماید. اگر این داروها مؤثر واقع نشود، داروهای قوی تری همچون کورتیکواستروئیدها تجویز می شود.
در موارد بسیار شدید، ممکن است عمل جراحی برای جایگزینی مفاصل آسیب دیده و دردناک یا طویل کردن ماهیچه هایی که موجب تغییر شکل شده اند انجام گیرد.
چشم انداز بیماری
بیشتر کودکان مبتلا به آرتریت اطفال ظرف چند سال بهبود می یابند و معلولیتی برای آنها نمی ماند. در اقلیت بسیار اندکی از کودکان، بیماری ادامه می یابد و تبدیل به آرتریت بزرگسالان می شود.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼