شروع سال تحصیلی، توصیه هایی به پدر و مادرها

روان شناس‌ها توصیه ­هایی جهت ایجاد آمادگی در کودکان برای شروع سال تحصیلی جدید ارائه کرده اند که می‌توانید در ادامه این مطلب بخوانید.

حتی برای کودکانی که سال‌هاست به مدرسه می­روند، شروع دوران مدرسه و زندگی اصولی پس از یک دوره تعطیلات دراز مدت، ناخوشایند است. بنابراین، کودکانی که به مهدکودک می‌روند یا دوران تحصیلی ابتدائی خود را آغاز می‌کنند، چگونه باید خود را با شرایط جدید وفق دهند؟

ابتدا باید برای معلمین و والدین طلب صبر نمود

نخست روی صحبت ما با پدر و مادرانی است که بیش تر از کودکان نگران و مضطرب هستند و فکر و خیال می­کنند. لطفاً بایستید و اندکی بیاندیشید. چند کودک در اطراف شما وجود دارند که به دلیل دوست نداشتن مدرسه و یا وفق نیافتن با آن از تحصیل دست کشیده اند؟ به عبارتی ممکن است یک دوره سخت و طولانی انتظارتان را بکشد، اما واضح است که فرزندتان بالاخره به مدرسه، معلم و کلاس عادت خواهد کرد؛ پس خیالت تان راحت باشد.

- به مدرسه رفتن نه به عنوان یک انتخاب، بلکه به عنوان یک ضرورت یا تعهد بنگرید. در این صورت این حس به کودک تان نیز منتقل خواهد شد.

- در صورتی که مقدور باشد، قبل از فرزندتان شما با معلمش آشنا شوید.

- تا حد امکان سعی کنید حداقل یک بار قبل از شروع سال تحصیلی و در دوران تعطیلات، به مدرسه کودک تان سر بزنید.

- چنان چه ساختمان مدرسه کودک تان بسیار بزرگ است. خودتان مدرسه و کلاس درس را به فرزندتان نشان دهید. این کار به او اطمینان خاطر بیش تری می‌دهد.

- به معلمین مدرسه اعتماد کرده و سعی کنید روابط خوبی با آن‌ها برقرار نمایید. در این صورت می­توانید از راهنمایی‌های آن‌ها برای وفق دادن فرزندتان بهره ببرید.

- اگر کودک تان را به مدرسه دولتی نمی­فرستید و حق انتخاب مدرسه با شما است، در مورد آن خوب تحقیق کنید. اتفاق نظر بر روی موضوعاتی هم چون جدائی از والدین، سیستم آموزشی و موارد مشابه با کادر مدرسه باعث می‌شود که شما و فرزندتان در طول سال تحصیلی آرامش بیش تری داشته باشید.

توجه: بحث ما اشتباه بودن سیستم یا دیدگاهی به غیر از آن چه شما صحیح می‌دانید، نیست. برای نمونه گزینش دوست را در نظر بگیرید. آیا می‌توان گفت افرادی که ما با آن‌ها دوست نشده ایم انسان‌های بدی هستند؟ خیر، تنها تفاوت بر سر سلیقه‌های مختلف است.

آن چه که می­توان جهت ایجاد آمادگی قبل از مدرسه، در خانه انجام داد

- حالت ایده­آل برای دانش آموزانی که به مقطع اول دبستان می­روند، این است که توانایی انجام فعالیت­‌های شخصی خود(غذا خوردن بدون کمک گرفتن از دیگری، دستشویی رفتن، جمع کردن وسایل شخصی را داشته باشند. چنان چه فکر می­کنید کودک شما قادر به انجام این اعمال نیست، بدون آن که ترسناک به نظر برسید و از جملات ناراحت کننده و دلسرد کننده­ای مانند:«دیگه داری می‌ری مدرسه، پس غذات رو خودت بخور» استفاده کنید(کودکی که چنین جملاتی را می­شنود، با خود فکر می­کند که دوست دارد تا غذایش را مادرش به او بدهد و اگر به مدرسه برود دیگر این اتفاق نخواهد افتاد پس از مدرسه متنفر می‌شود)، به تدریج از کمک خود به او بکاهید.

- موضوع مهم دیگری که مطرح می­شود، تطبیق تدریجی«وقت خواب» کودک با زمان مورد نظر شما در دوران مدرسه است.

- در طول مدتی که برای تنظیم زمان خواب کودک تلاش می­کنید، فراموش نکنید که با یک جاندار طرف هستید و یک روبات در مقابل شما قرار ندارد که با دستور«بخواب» وارد عمل شود! آن چه اهمیت دارد، این است که در زمان مناسبی کارهای قبل از خوابش را انجام داده و به تخت خواب برود. هر زمانی که خوابش بیاید، به خواب می­رود. نیازی به بحث و جدل در این باره نیست. کودکی که در تخت خواب معطل می­شود و به خواب نمی­رود را حتماً در ساعت مقرر بیدار کنید(خصوصاً در روزهایی که باید به مدرسه برود). شب بعد برای فراهم کردن مقدار خوابی که بدن به آن نیاز دارد، تنظیم خودکار ساعت خواب صورت می­گیرد.( کودک خسته است و زودتر می‌خوابد)

- انجام خرید وسایل مورد نیاز مدرسه با یکدیگر، می­تواند لذت بخش و تشویق کننده باشد.

- به هیچ وجه او را با خواهر و برادرهایش، کودکان فامیل و یا کودکان همسایه که هم سن او هستند، مقایسه نکنید و حرفی از این موضوع به میان نیاورید.