سرطان پروستات در مردان، بررسی تاثیرات هورمون درمانی

هورمون درمانی همواره برای سرطان پروستات موثر نبوده و تومور می‌تواند مقاومت کند و گسترش یابد. دانشمندان بر این باورند که هورمون درمانی انجام شده در افراد مبتلا به سرطان پروستات می‌تواند تومورها را مقاوم و تهاجمی کند. سرطان پروستات در ناحیه پروستات ایجاد می‌شود، غده‌ای بین مثانه و آلت تناسلی مردان که در کنار رکتوم قرار دارد. سرطان هنگامی شروع می‌شود که سلول‌های پروستات از کنترل خارج می‌شوند و تومور را تشکیل می‌دهند، این مسئله بیشتر در مردان ۶۵ سال به بالا ایجاد می‌شود، البته به ندرت در سنین پایین ۴۳ سالگی ایجاد می‌گردد. در ایالات متحده آمریکا، سرطان پروستات شایعترین سرطان در مردان پس از سرطان پوست است. در این مقاله قصد داریم به بررسی تاثیر هورمون درمانی بر روی سرطان پروستات بپردازیم.

ارائه اطلاعاتی در رابطه با هورمون درمانی

با اینکه سرطان پروستات می‌تواند جدی باشد اما اکثر مردان مبتلا به این مشکل قادر به تشخیص نیستند. در حالت کلی سرطان پروستات مقاوم‌تر از آن بوده که با تشخیص سریع و درمان زود همراه شود. عوامل زیادی می‌توانند بر روی چشم‌انداز این مشکل نقش داشته باشند. یکی از مواردی که موجب رشد تومور در سرطان پروستات می‌شود را می‌توان آندروژن هورمون جنسی مردانه دانست. هورمون درمانی به عنوان محروم بودن از آندروژن یا درمان با واسطه آن نیز شناخته می‌شود، عمدتا هدف از هورمون درمانی را می‌توان متوقف کردن رشد تومور با کاهش سطح آندروژن و همچنین مسدود کردن اثر آن روی سلول‌ها دانست. به عنوان مثال، هورمون درمانی می‌تواند برای کاهش تومورها قبل از پرتودرمانی یا برای درمان مردانی که در پرتودرمانی یا عمل جراحی رد شده‌اند، موثر باشد. هورمون درمانی ممکن است بتواند موفق هم باشد اما مواردی وجود دارند که موجب مقاومت تومور در برابر هرگونه درمانی می‌شود که حتی امکان گسترش و وسعت آن نیز وجود دارد، در هر صورت پزشکان باید تمام موارد را مدنظر داشته باشند تا بتوانند بهترین تصمیمات را برای درمان افراد اتخاذ نمایند، درمانی که کمترین آسیب ممکن را برای افراد مبتلا به سرطان پروستات به دنبال داشته باشد.

سرطان پروستات را تهاجمی خواهد کرد

محققان دانشگاهی در آمریکا مدعی شده‌اند که هورمون درمانی برای سرطان پروستات می‌تواند به طور کلی ساختار تومورها را تغییر دهد و به نوع تهاجمی تبدیل نماید، این کار مسلما مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت. این کار امکان دارد بعضی از سلول‌های سرطانی که عمدتا از نوع آدنوکارسینوم مشترک هستند را به نوعی نادرتر به نام نورواندوکرین که در کمتر از ۱ درصد موارد اتفاق خواهد افتاد تبدیل نماید، اگر کمی فکر کنیم متوجه مهم بودن این موضوع خواهیم شد. بر اساس شواهد موجود، حدود یک چهارم از افراد مبتلا به سرطان پروستات که از روش هورمون درمانی استفاده کردند، به درمان مقاوم می‌شوند. نویل A. Bhowmick، مدیر اجرایی برنامه زیست شناسی سرطان در Cedars-Sinai و همکارانش تصمیم گرفتند که آزمایشی را بر روی موش‌ها انجام داده و در آن بر روی تعامل میان سلول‌های سرطانی پروستات و محیط میکرو در داخل تومور تمرکز نمایند. محیط میکرو توسط سلول‌هایی به نام استروما پشتیبانی می‌شود. این تیم متوجه شد که فقدان آندروژن می‌تواند برنامه‌های ژنتیکی سلول‌های استروما را تحت تاثیر قرار داده و موجب بروز سرطان پروستات پیشرفته گردد.

معرفی برخی داروها جهت متوقف ساختن آندروژن

افراد مبتلا به سرطان پروستات می‌توانند از ضد آندروژن‌هایی مانند فلوتامید، Bicalutamide و نیلوتامید که روزانه به صورت قرص مصرف می‌شوند، استفاده کنند. انزالوتامید (Xtandi) و آپالوتامید (Erleada) نیز انواع جدیدی از ضد آندروژن‌ها هستند که برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از مردان مبتلا به سرطان پروستات نیز از کورتیکواستروئید‌هایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون استفاده می‌کنند.

عوارض جانبی احتمالی هورمون درمانی

هورمون درمانی می‌تواند عوارض جانبی را با خود به همراه داشته باشد. ما در این قسمت از مقاله به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

- کاهش میل جنسی

- اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی)

- انقباض بیضه‌ها و آلت تناسلی

- حساس شدن و رشد بافت سینه‌ها

- پوکی استخوان که می‌تواند منجر به شکستگی استخوان نیز شود

- آنمی (کمبود گلبول‌های قرمز خون)

- افزایش وزن

- خستگی

- افزایش سطح کلسترول

- افسردگی

- گر گرفتگی

- کاهش سطح هوشیاری

- فقدان توده عضلانی

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که خطر ابتلا به فشار خون بالا، دیابت، سکته مغزی، حملات قلبی و حتی مرگ ناشی از بیماری قلبی، در مردان مبتلا به هورمون درمانی بیشتر است. انزولاتامید و آپالوتامید نیز می‌توانند باعث اسهال، خستگی و گر گرفتگی شوند، این داروها همچنین می‌توانند برخی عوارض جانبی عصبی مانند سرگیجه و به ندرت تشنج را ایجاد کنند. Abiraterone نیز می‌تواند درد مفصلی یا عضلانی، فشار خون بالا، ایجاد مایع در بدن، گرگرفتگی، ناراحتی معده و اسهال را ایجاد کند، اما با این حال بسیاری از عوارض جانبی هورمون درمانی را می‌توان پیشگیری یا درمان نمود که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

- گر گرفتگی اغلب با مصرف داروهایی مانند ضد افسردگی یا داروهای دیگر درمان می‌گردد.

- پرتو درمانی به سینه‌ها می‌تواند به جلوگیری از بزرگ شدن آن‌ها کمک نماید اما پس از بزرگ شدن سینه دیگر موثر نخواهد بود.

- مصرف داروهایی که به پیشگیری و درمان پوکی استخوان کمک می‌کنند.

- افسردگی را می‌توان با داروهای ضد افسردگی و یا مراجعه به مشاوره درمان کرد.

- ورزش می‌تواند به کاهش بسیاری از عوارض جانبی، از جمله خستگی، افزایش وزن و از دست دادن استخوان و توده عضلانی کمک کند.

بررسی افزایش سطح اسید آمینه گلوتامین

اسید آمینه گلوتامین موجب رشد سریع سرطان می‌شود و بر طبق مشاهدات نویل A. Bhowmick و همکارانش تحریک سلولی با افزایش گلوتامین همراه است. گلوتامین در سلول‌های استرومائی تغییر یافته ژنتیکی تولید شده و به عنوان منبع انرژی برای سلول‌های سرطانی به کار گرفته می‌شود، همچنین سلول‌های آدنوکارسینوما به سلول‌های عصبی- عضلانی تبدیل می‌شود. در نهایت، دانشمندان اکتشافات گلوتامین را در انسان تایید کردند ودر طیف کوچکی از مردان که مبتلا به سرطان پروستات بودند، این آزمایش را انجام دادند و دریافتند کسانی که به درمان مقاوم هستند نسبت به کسانی که به درمان پاسخ می‌دادند، سطح بیشتری از گلوتامین را در خون خود داشتند. این بدان معنی است که برای تشخیص سرطان پروستاتی که به هورمون درمانی پاسخ نمی‌دهد انجام یک آزمایش خون ضروری است. درمان در حقیقت باید محیط سلولی را به گونه‌ای تغییر دهد که سلول‌های آدنوکارسینومای پروستات را به سلول‌های عصبی تبدیل کند.