درمان بدخلقی کودکان، چند راهکار مفید

بدخلقی کودکان خردسال (حدودا ۲ ساله) می تواند هم برای شما و هم برای کودکتان بسیار تنش زا باشد. دلیل آن ممکن است عدم توانایی برقراری ارتباط کودکتان باشد که نمی تواند بگوید چه می خواهد یا چه نیاز دارد، و یا این واقعیت که در این سن (حدودا ۲ سالگی) انتظار کشیدن و منتظر ماندن برای او واقعا دشوار است.
شاید او بخوهد پروانه بیرون از پنجره را به شما نشان دهد و نمی تواند درک کند که چرا شما در چنین لحظه مهم و حساسی سرگرم آشپزی خود هستید و به خواسته او بلافاصله پاسخ نمی دهید. او نمی داند که شما پنج دقیقه بعد می آیید و به پروانه نگاه می کنید. این زمان خیلی طولانی است! او نمی تواند منتظر بماند و درک کند که خیلی زود برای دیدن پروانه خواهید آمد.
ممکن است بدخلقی فرزندتان، هنگامی که غرق در احساساتش شده است رخ دهد. شاید او از این که اسباب بازی اش را از او گرفته اند عصبانی باشد و از لحن صدای شما که به او اصرار می کنید اسباب بازی را با کسی شریک شود بترسد. یا شاید بدخلقی او به دلیل گرسنگی، خستگی، یا هیجان بیش از حد باشد.

۱) فرزندتان را در این سن وادار به شراکت نکنید: فرزندتان نمی فهمد که وقتی یک اسباب بازی را به کسی می دهد در نهایت آن را پس خواهد گرفت. در نتیجه، غیرمنصفانه است که او را در این سن وادار به شراکت کنید. شما می توانید شراکت را با نشان دادن نمونه های آن و تشویق او در موارد نادری که او به میل خودش یک اسباب بازی با دیگری شریک می شود به او بیاموزید. (به جای «خوب شریک شدی !» یا «کار خوبی کردی !» چیزی مثل این را بگویید «متشکرم! با دادن اسباب بازیت به خواهرت اونو خیلی خوشحال کردی. وقتی بازیش با اون تموم شد اونو بهت بر می گردونه.»
۲) اگر کودکتان هنگام بدخلقی اش به کسی صدمه بزند، صبر کنید تا آرام شود و بعد با ملایمت به او توضیح دهید که این کار هیچ وقت درست نیست. احساسات او ا درک کنید. به رفتار خودتان دقت کنید و ببینید آیا کاری کردید یا رفتاری داشتید که منجر به بدخلقی او شده است. وقتی ما با فرزندانمان رفتار غیرمنصفانه ای انجام می دهیم، وقتی به چیزی بیش از حد واکنش نشان می دهیم، یا واکنش ضعیفی نشان می دهیم، کودک ما را سرمشق خود قرار می دهند. نحوه برخورد شما با فرزندتان ارتباط مستقیمی با چگونگی واکنش او دارد. اگر رفتار شما نامناسب باشد، او به شیوه ای شایسته و مناسب به شما واکنش نشان خواهد داد. به رفتارتان با او دقت کنید تا ببینید رفتارتان چه تاثیر عمیقی بر رفتار او دارد.
۳) در مورد بدخلقی کودکان، بهترین دفاع، حمله است. به بیان دیگر، نهایت سعی تان را بکنید تا از بدخلقی پیشگیری کنید. دقت کنید چه چیزهایی زمینه ساز بدخلقی فرزندتان می شوند. آیا بیشتر وقتی او خسته یا گرسنه است بدخلق می شود؟ سپس یک تلاش هماهنگ انجام دهید تا به او در شب و در طول روز بیشتر استراحت دهید. خاطر جمع شوید که او اغلب چیزی برای خوردن دارد تا بدنش حس خوبی داشته باشد. به نشانه هایی او توجه کنید و زود به زود باتری هایش را شارژ کنید. آیا او در جاهای خاصی شروع به بدخلقی می کند؟ زمان خاصی از روز بدخلقی می کند؟ آیا وقتی با یک دوست خاص بازی می کند بدخلقی می کند؟ آیا به اندازه کافی به او «آره» می گویید؟ آیا به طور خودکار و در اغلب مواقع «نه» می گویید؟ آیا او احساس ناتوانی می کند، انگار که بر هیچ چیزی از دنیایش کنترل ندارد؟
۴) قبل از صحبت کردن درباره رفتار ناشایست فرزندتان، صبر کنید تا او آرام شود. پس از پشت سرگذاشتن بی قراری و فوران احساسات، بیشتر احتمال دارد او به شما گوش کند و حرفتان را بفهمد. بر این تاکید کنید که او چطور می تواند دفعه بعد رفتار بهتری داشته باشد.
۵) هنگامی که فرزندتان بدخلقی می کند در کنارش بمانید و نهایت سعی تان را بکنید تا حضوری دلسوزانه و آرام کننده داشته باشید. او به شما نیاز دارد. شاید احساس ترس یا عدم کنترل داشته باشد. اگر اجازه می دهد، او را در آغوش بگیرید، در غیر اینصورت فقط نزدیکش بمانید. پذیرش احساسات او و حمایت دلسوزانه تان، به او در گذر از این بحران کمک خواهد کرد. وقتی آرام شد به او دلداری بدهید. خاطر جمع شوید که او می داند شما دوستش دارید، هر چه که پیش بیاید.