جدایی اتاق خواب کودک، شرایط و زمان مناسب

این سوال که چه زمانی بهتر است اتاق خواب کودک را از والدین جدا کنیم بر اساس شیوه فرزندپروی شما نظرات متفاوتی وجود دارد. در بسیاری از خانواده ها بچه ها از رختخواب خود به تخت خوابشان می روند و در مورد جداکردن اتاق خوابشان سوالی پیش نمی آید. آنها ممکن است دوست داشته باشند صبح ها شما را در رختخوابتان در آغوش بگیرند، اما شب ها در اتاق خودشان می خوابند. سایر والدین که از روش های فرزندپروری پیروی می کنند یا به دلایل دیگری، فرزند ۸ ساله شان هنوز در رختخوابشان می خوابد، حالا ممکن است با مشکل مواجه شوند.

والدین احساس می کنند که تنها یک تختخواب برای پدر و مادر وجود دارد و این تخت خواب خانوادگی نیست و کودک خودکفا نمی شود. کمک به یک کودک ۸ ساله که همیشه والدینش او را احاطه کرده اند، یادگرفتن تنها خوابیدن می تواند یک کار دشوار باشد. در حالیکه تعیین سن دقیق مستقل شدن اتاق کودک از والدین به سبک های فرزندپروری بستگی دارد، در اینجا دلایلی است که نشان می دهد این ایده خوبی برای همراه کردن فرزندتان است تا یاد بگیرد به تنهایی بخوابد.

هر پدر و مادری برای فرزندانشان بهترین ها را می خواهند و وقتی به آنها امنیت و آرامش می دهد، هر کاری برای آنها انجام خواهند داد. در حقیقت، این رویکرد اشتباه است زیرا کودکان باید زندگی مستقل را درک کنند تا فردا بتوانند روی پای خودشان بایستند. همه چیز از سن پایین شروع می شود، جایی که والدین باید بچه هایشان را آموزش دهند تا به طور مستقل زندگی کنند. برای مثال، تعدادی از والدین وجود دارند که دوست دارند فرزندان خود را در همان اتاق خودشان در طول شب داشته باشند، زیرا احساس می کنند که کودک هنوز آماده ماندن بدون آنها نیست. وقت آن است که این روش ها را رها کرده و آنچه را که درست است را برای فرزندشان انجام دهند.

برای شروع، در اینجا چند راهنمایی برای والدین وجود دارد، برای اینکه بدانید چه زمانی کودک شما نیاز به یک اتاق جداگانه دارد.

بهترین زمان جدا کردن اتاق کودک

کودکان پنج ساله می توانند اتاق مستقلی برای خواب داشته باشند و والدین باید آنها را تشویق به این کار کنند.

برخی از کودکان می خواهند که برای خواب اتاق مستقلی داشته باشند. والدین ممکن است ناراحت شوند از اینکه چرا فرزندشان می خواهد جدا از آنها بخواهد و این طبیعی است. والدین از این موضوع نگران می شوند، اصلا جای نگرانی نیست می توانید از فرزندتان سوال کنید، دلایلش را بشنوید و فضای مناسب برای اتاق را در اختیارش قرار دهید.

اگر فرزندان شما در رده های سنی متفاوتی هستند، توصیه می شود که آنها در یک اتاق خواب با هم باشند. این کار نه تنها فرصتی برای بهتر شدن روابط خواهر و برادری می شود بلکه منبع خوبی است برای شما تا متوجه شوید که آنها چطور زندگی مستقل شان در یک اتاق را کنترل می کنند.

فرزندان شما با بچه های دیگر در مدرسه، مهد کودک و زمین بازی ارتباط برقرار می کنند. بنابراین آنها از شما سوال می کنند که چه زمانی می توانند اتاق جداگانه برای خودشان داشته باشند. اگر شما برای پاسخ دادن به سوالشان شک دارید و پاسخ مناسب را نمی دانید بهترین کار این است که از والدین دیگری که قبلا این کار را انجام داده اند، سوال کنید و ببینید که آن ها با اینگونه مسائل چطور برخورد می کنند و کنار می آیند.

۸ دلیل برای مستقل شدن اتاق کودک

کودکان باید یاد بگیرند که در طول شب خودشان را آرام کنند.اگر آنها همیشه متکی به والدینشان باشند، به درستی نمی توانند راه های آرام کردن خودشان را یاد بگیرند و در آینده نیز متکی به خود بار نمی آیند و افراد وابسته ای تربیت می شوند.

کودکان باید یاد بگیرند که والدینشان روابط خودشان را دارند. وقتی می بینند والدینشان به عنوان یک بزرگسال از با هم بودن لذت می برند، باعث می شود وقتی بزرگ تر شدند از شریک آینده شان نیز همین انتظار را داشته باشند.

کودکان هنگامی که احساس می کنند می توانند از خودشان مراقبت کنند به خود می بالند.آنها خودشان لباسشان را می پوشند و کارهایی که به نظافت مربوط می شود را خودشان انجام می دهند. همچنین خوابشان را تنظیم می کنند که این امر باعث ایجاد حس استقلال و اعتماد به نفس برای رفع نیازهای شخصی شان می شود.

والدینی که تمام طول روز را کار می کنند از فرزندانشان دور می شوند و این یک روند دوطرفه است یعنی به همین ترتیب فرزندانشان هم از آنها فاصله می گیرند. بنابراین اینکه شب را با هم بگذرانید فکر خوبی است.اگرچه، راه های دیگری هم برای گذراندن زمان با فرزندتان به جای خوابیدن و نزدیکی فیزیکی وجود دارد که باعث رشد سالمشان می شود و روابط والدین و فرزند را قوی می کند.

بسیاری از کودکان از شب می ترسند مانند ترس از تاریکی، هیولا در کمد و آدم دزدها که این ترس ها موقتی و طبیعی هستند که آنها به خوبی می توانند در تخت خوابشان بر آن غلبه کنند. هنگامی که کودکان اتاق خواب مستقل خود را دارند و با راهنمایی والدین و قوت قلب گرفتن از آنها بر ترس هایشان غلبه می کنند، اعتماد به نفسشان افزایش پیدا می کند.

کودکان می خواهند احساس کنند که آنچه را که همسالانشان بر آن تسلط دارند را می توانند انجام دهند.آندسته که در تختخواب پدر و مادرشان می خوابند، اغلب آن را مخفی نگه می دارند و احساس شرم می کنند که نمی توانندآن کار را انجام دهند.

به کودک یاد بدهید هنگامی که شب کابوس می بیند در تخت خوابش صبر کند که این خودش به نوعی پیشرفت در رشد است. اما والدین به اتاق کودک می آیند و او را بغل می کنند و آرامش می دهند. سپس کودک یاد می گیرد که دوباره بخوابد. یادگرفتن صبر یکی از مراحل مربوط به رشد است که در طول روز همه نوع یادگیری را تقویت می کند. گاهی اوقات کابوس وجود ندارد، فقط یک بیدارشدن موقتی است. در مورد کودکی که مطمئن باشد اگر چشمانش را ببندد دوباره به خواب می رود باعث ایجاد حس اعتماد به نفس در او می شود.

سن مناسب جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

در ارتباط با سن جدایی رختخواب کودک از رختخواب والدین بین صاحب نظران اختلاف نظر وجود دارد و هر کدام از آنها سن خاصی را برای این کار در نظر می گیرند. بعضی از متخصصان در حوزه روان شناسی معتقدند که بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی زمان مناسبی برای این کار است. سایر روانشناسان سن ۳ تا ۴ سالگی را برای جدا کردن اتاق کودک از والد مناسب می دانند. عوامل زیادی در ارتباط با جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین وجود دارد مانند: تعداد فرزندان، مدل دلبستگی کودک به مادر، ارتباط عاطفی والدین و کودک.