لحظه به لحظه بارداری، سفری به سوی زندگی است

بارداری زمانی ارزشمند است برای اندیشیدن و تفکر. مادر می‌تواند با رفتاری آگاهانه در مدت بارداری با درون خود بیش از گذشته آشنا شود. در این مدت به خود زمان بدهید. مدتی را به تفکر بپردازید. به این ترتیب خواهید دید که تجربه‌های حسی زیادی پیدا کرده و در زندگی به شفافیت بسیاری دست خواهید یافت. آرامش درونی شما بسیار بیش‌تر از قبل خواهد شد که در نتیجه، همه‌ی این زیبایی‌ها را به فرزند دلبندتان انتقال خواهید داد.

سفری به سوی زندگی با مروری بر لحظه های بارداری

برخی از والدین متأسفانه به غلط تصور می‌کنند جنینی که در رحم پرورش می‌یابد فاقد شعور و درک است. آن‌ها جنین را توده‌ای از سلول‌ها تصور می‌کنند که بسیار بی‌تفاوت نسبت به اطراف خود بوده و به مرور شکل می‌یابد تا لحظه‌ای که آمادگی زندگی در خارج از بدن مادر را پیدا کند. سپس به دنیا قدم گذارده و به کسب تجربه می‌پردازد.

برخی از این افراد حتی زندگی چند سال اول کودک را نیز فاقد درک و آگاهی می‌دانند. تنها نگرانی این افراد چگونگی رشد جنین است و مراقب خوراک مادر در طول دوره‌ی بارداری هستند.

در ابتدا اجازه دهید سفر شگفت‌انگیز جنین را با یکدیگر بررسی کنیم. سفری که یک تخمک لقاح یافته طی می‌کند تا به یک نوزاد انسان تبدیل شود.

روز یکم تا چهاردهم:

فاصله‌ی بین اولین روز پایان عادت ماهانه‌ی مادر تا روز تخمک‌گذاری.

پایان هفته‌ی دوم:

اسپرم پدر در داخل لوله‌های رحم به تخمک مادر برخورد کرده و آن را بارور می‌کند.

هفته‌ی سوم:

تخمکی که لقاح یافته چندین بار تقسیم شده و در دیواره‌ی رحم لانه‌گزینی می‌کند.

نطفه به سه لایه‌ی متمایز تبدیل می‌شود:

- لایه‌ی خارجی: این لایه به پوست، سیستم عصبی، مو و ناخن‌های جنین تبدیل می‌شود.

- لایه‌ی میانی: از این لایه برای تبدیل شدن به ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، قلب و رگ‌های خوبی جنین استفاده می‌شود.

- لایه‌ی داخلی: این لایه به سیستم گوارش و سیستم دفع تبدیل می‌شود.

بند ناف مواد مغذی و اکسیژن مورد نیاز نطفه را از طریف جفت تأمین می‌کند. تمام نیازهای نطفه یا جنین تا هنگام تولد از راه بند ناف مرتفع می‌شود. هرچند خود جفت می‌تواند موادی را که از بدن مادر دریافت می‌کند، تصفیه کند، اما تصفیه‌ی همه‌ی مواد برای جفت ممکن نیست. با وجود جفت و بند ناف که کار تصفیه‌ی مواد دریافتی از بدن مادر را بر عهده دارند، بسیاری از داروها و سموم بدن مادر از راه غشاء جفتی وارد بدن جنین می‌شود. به همین دلیل توصیه‌ی اکید می‌شود که در طول دوره‌ی بارداری مادر از مصرف داروها و مواد شیمیایی دیگر خودداری کند، تنها در موارد بسیار ضروری و با توصیه‌ی پزشک مصرف دارو مجاز خواهد بود.

هفته‌ی ششم:

نخستین ضربان‌های قلب جنین آغاز می‌شود. در این زمان طول نطفه کم‌تر از 6 میلی‌متر است. چشم‌ها، پاها و دست‌های اولیه‌ی جنین نمایان می‌شوند.

هفته‌ی هشتم:

در این مرحله به نطفه جنین می‌گوییم. این واژه در زبان لاتین به معنی نورس می‌باشد. وزن جنین در این مرحله حدوداً 14 گرم است. دستگاه گوارش در حال شکل‌گیری بوده و اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز جنین از راه سیستم گردش خون ابتدایی جنین به سلول‌هایی که در حال تقسیم و تمایز هستند، انتقال می‌یابد.

هفته‌ی دهم:

طول جنین در این مرحله به طور تقریبی 5/2 سانتی‌متر می‌باشد. چشم‌ها، گوش‌ها و انگشتان دست‌ها و پاها قابل شناسایی بوده و اندام‌های داخلی نیز به انجام وظایف خویش مشغول هستند. در این مرحله رشد سلول‌های مغزی به شدت در حال انجام است. جالب است بدانید در هر دقیقه 250 هزار سلول جدید مغزی در حال پیدایش هستند!

هفته‌ی دوازدهم:

در این مرحله صورت جنین شباهت زیادی به صورت یک انسان دارد. او بینی و چانه‌ای ظریف داشته و طولش به بیش از 5/7 سانتی‌متر می‌رسد. وزن جنین نیز تقریباً 5/56 گرم می‌باشد. در این مرحله از زندگی، جنین می‌تواند انگشتان خود را باز و بسته کند. همچنین جنسیت جنین نیز در این زمان قابل تشخیص خواهد بود.

هفته‌ی شانزدهم:

موهایی ظریف و کرک‌مانند روی سر جنین در حال رشد است. او به طور فعالانه‌ای در حرکت بوده و می‌تواند با دهانش عمل مکیدن را انجام دهد. عضله‌های جنین در حال رشد بوده و استخوان‌ها به تدریج محکم می‌شوند.

هفته‌ی بیستم:

روی انگشت‌های دست‌ها و پاها ناخن‌هایی کوچک و ظریف دیده می‌شود. تمام سطح بدن جنین را موهایی نرم می‌پوشاند. مادر در این مقطع متوجه نخستین حرکات جنین خود خود خواهد شد. طول بدن جنین تقریباً 20 سانتی‌متر است و با گذاشتن گوشی پزشکی روی شکم مادر می‌توان به صدای قلب او گوش داد.

هفته‌ی بیست و چهارم:

وزن جنین به بیش از 450 گرم رسیده و طول بدنش نیز نزدیک 30 سانتی‌متر است. پلک‌ها و مژه‌ها به خوبی مشاهده شده و کیسه‌های هوایی ریه‌ها می‌تواند فعالیت خود را انجام دهد.

هفته‌ی بیست و هشتم: ریه‌های جنین به حدی رشد یافته که با وجود نارس بودن نوزاد، احتمال زنده بودن در خارج از رحم برای جنین ممکن خواهد بود. پلک‌ها کم‌کم شروع به باز و بسته شدن می‌کنند. وزن جنین تقریباً 1200 گرم است و طول بدنش نیز به 5/37 سانتی‌متر می‌رسد.

هفته‌ی سی و دوم:

استخوان‌های جنین به خوبی رشد کرده‌اند، اما هنوز نرم بوده و استحکام لازم را ندارند. تنفس‌های او منظم و موزون شده است. سیستم عصبی به تدریج توسعه می‌یابد. جنین یاد می‌گیرد که دمای بدنش را تنظیم کند. همچنین بدن مشغول ذخیره‌سازی چربی می‌شود.

هفته‌ی سی و ششم:

طول بدن جنین بین 40 تا 5/47 سانتی‌متر می‌رسد. وزن نیز تقریباً 2700 گرم است. اگر جنین در این مرحله به دنیا بیاید، احتمال زنده ماندنش بسیار زیاد است.

هفته‌ی سی و هشتم تا چهلم:

در این مرحله آخرین مراحل تکامل جنین انجام شده و کم‌کم آماده‌ی زندگی کردن در خارج از بدن مادر می‌شود.