بازی کودکان با یکدیگر، فقط با همسالان خودش؟
همۀ بچه ها حتی کودکان یک ساله، دوست دارند با بچه های دیگر باشند. معمولاً کودکان یک تا یک و نیم ساله راحت می توانند با هم کنار بیایند.
همۀ بچه ها حتی کودکان یک ساله، دوست دارند با بچه های دیگر باشند. معمولاً کودکان یک تا یک و نیم ساله راحت می توانند با هم کنار بیایند. بچه ها در کنار هم بازی می کنند و از کنار یکدیگر بودن لذت می برند.
گاهی نیز آنها با هم بحث و دعوا می کنند ولی زود با هم آشتی می کنند، چون بچه ها خیلی زود بحث و دعواهایشان را فراموش می کنند.
زمانی که بچه ها به سن دو تا سه سالگی می رسند، بازی های آنها پر از بحث و دعوا با هم سن و سالانش است. آنها معمولاً سر اسباب بازی هایشان با هم دعوا می کنند.
والدین نیز نمی توانند دعواهای کودکانشان را در این سنین شاهد باشند و کاری نکنند. بچه ها در این سن به یکدیگر توجه ندارند و نمی توانند بدون دعوا کردن با یکدیگر بازی کنند.
وقتی بچه ها چهار ساله می شوند، خیلی بهتر می شوند، ولی با این وجود هنوز حس رقابت و قدرت طلبی در آنها وجود دارد.
وقتی بچه هایی از سنین مختلف با هم بازی می کنند، کمتر بین آنها جنگ و دعوا صورت می گیرد. اگر بچه های دو تا پنج ساله با هم بازی کنند، به خاطر مراحل مختلف رشدی آنها، کمتر بین آنها بحث و مشاجره به وجود می آید.
بچه های کوچکتر مشغول مشاهدۀ بازی های بزرگترها می شوند و هر وقت مشکلی داشتند از آنها کمک می گیرند. بچه های بزرگتر نیز می توانند اسباب بازی هایشان را به کوچکترها بدهند و در بازی به آنها کمک کنند.
معمولاً وقتی فرزند کوچک با بچه های بزرگتر از خودش بازی می کند، والدین مخالفتی ندارند، ولی وقتی فرزندشان با بچه های کوچکتر از خودش بازی می کند حساس می شوند.
والدین احساس می کنند که اگر فرزندشان با بچه های کوچکتر از خودش بازی کند مثل آنها رفتار خواهد کرد، ولی این نگرش درست نیست.
وقتی یک کودک پنج ساله با یک کودک سه ساله بازی می کند مثل یک کودک پنج ساله رفتار می کند و شخصیتش تغییر نمی کند. او با اسباب بازی هایش بازی می کند و کاردستی خودش را درست کرده و نقاشی خودش را می کشد.
او حتی این فرصت را پیدا می کند تا دوباره با اسباب بازی های قدیمی اش بازی کند و سرگرم شود. او می تواند از بودن در کنار بچه های کوچکتر لذت ببرد، چون می تواند به آنها کمک کند و بازی های آنها را رهبری و هدایت نماید.
گاهی اوقات اگر بچه ها از سنین مختلف با هم بازی کنند، با مشکل روبه رو می شوند. بچه های بزرگتر گاهی مشغول بازی های پیچیده ای می شوند که کوچکترها آن بازی ها را بلد نیستند.
گاهی نیز بچه های بزرگتر به کوچکترها زور می گویند و اسباب بازی هایشان را برمی دارند. بعضی از بچه ها وقتی می فهمند که از دیگران بزرگتر هستند به آنها زور می گویند. در چنین شرایطی والدین باید میان بچه های بزرگتر و کوچکتر پادرمیانی کنند و بین آنها صلح و صفا برقرار کنند.
وقتی قرار است کودکتان با بچه های دیگر بازی کند، سعی کنید با افرادی بازی کند که با آنها مشکلی ندارد. گاهی اوقات بچه ها با هم سن و سالان خودشان بهتر بازی می کنند ولی گاهی آنها راحت تر می توانند با بچه های بزرگتر یا کوچکتر از خودشان بازی کنند.
ما نیز خودمان در خانواده، همسایگی و محیط کارمان مجبوریم با افراد مختلف سر و کار داشته باشیم، بنابراین بهتر است بچه ها نیز این مهارت را یاد بگیرند. چیزی که در این میان مهمتر از سن و سال بچه ها است، این است که آنها بتوانند با یکدیگر کنار بیایند.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼