مراقبت از نوزاد در بیمارستان، نکاتی درمورد آن

تولد کودک یکی از شگفت انگیز ترین لحظات زندگی است. تجربیات کمی هستند که با این اتفاق قابل مقایسه باشند.

تولد کودک یکی از شگفت انگیز ترین لحظات زندگی است. تجربیات کمی هستند که با این اتفاق قابل مقایسه باشند. نوزادان تازه متولد شده، توانایی های فوق العاده ای دارند، با این حال برای تغذیه، گرما و مراقبت کاملا به دیگران وابسته هستند. با سرسره همراه باشید تا نکاتی در مورد مراقبت از نوزاد در بیمارستان به شما توضیح دهیم.

تغییرات فیزیکی شگفت انگیزی با متولد شدن شان رخ می دهد. زمانی که کودک متولد می شود، بند ناف را می برند و آن را می بندند. بریدن بند ناف باعث می شود کودک به اکسیژن و تغذیه از رحم، نیاز نداشته باشد. زمانی که کودک برای اولین بار نفس می کشد، هوا به داخل ریه هایش می رود.

قبل از زایمان، ریه ها در تبادل اکسیژن و کربن دی اکسید کاربرد ندارند و به میزان خون کمی نیاز دارند. گردش خون جنین، بیشترین مقدار خون را از طریق اتصال ویژه قلب و رگ های بزرگ خونی، به سمت ریه ها روانه می کند. زمانی که کودک شروع به تنفس هوا می کند، تغییر فشار در ریه ها به هدایت جریان خون کمک می کند.

در حال حاضر خون به ریه ها پمپاژ می شود تا به تبادل اکسیژن و کربن دی اکسید کمک کند. برخی نوزادان بیش از اندازه مایع در ریه هایشان دارند. کودک را با ماساژ دادن و نوازش کردن پوست اش به گریه تحریک کنید تا به بالا آمدن مایع تا جایی که از دهان و بینی جذب شود، کمک کند.

فراهم کردن گرمای لازم برای نوزاد تازه متولد شده

یک نوزاد تازه متولد شده، به خاطر مایع آمنیوتیک روی بدنش مرطوب است و به راحتی سردش می شود. خشک کردن کودک و استفاده از پتوهای گرم و چراغ های گرمایی می تواند او را گرم کند. اغلب کلاه بافتنی روی سر نوزاد قرار می دهند. تماس پوستی با مادر و قرار دادن نوزاد روی قفسه سینه و یا شکم مادر هم به گرم شدن او کمک می کند. این تماس پوستی، باعث کاهش گریه کودک، بهبود تعامل مادر و نوزاد و کمک به شیر دادن مادر به نوزاد می کند.

مراقبت فوری از نوزاد تازه متولد شده

ارزیابی سلامت نوزاد تازه متولد شده بلافاصله شروع می شود. یکی از اولین ارزیابی ها، تست آپگار است. تست آپگار یک سیستم امتیاز دهی برای ارزیابی وضعیت نوزاد تازه متولد شده در پنج دقیقه اول بعد از تولد است که توسط دکتر ویرجینیا آپگار، متخصص بیهوشی طراحی شده است. برای ارائه ی بهترین مراقبت از نوزاد در بیمارستان، پزشک یا ماما و پرستاران علائم زیر را بررسی می کنند:

- فعال بودن؛ بافت عضله

- میزان نبض

- درهم کشیدن چهره؛ عکس العمل به ناراحتی

- ظاهر؛ رنگ پوست

- تنفس

امتیاز بین ۷ تا ۱۰ نرمال در نظر گرفته می شود. امتیاز ۴ تا ۶ نشان می دهد که کودک نیاز به برخی اقدامات احیایی (اکسیژن) و مراقبت دقیق دارد. امتیاز ۳ یا کمتر نشان می دهد که کودک نیاز به احیا فوری و تکنیک های نجات دارد.

معاینه فیزیکی نوزاد در اتاق زایمان

یک معاینه فیزیکی مختصر برای بررسی علائم مشخصی که نشان دهد کودک سالم است انجام می شود. سایر روش های لازم در چند دقیقه و چند ساعت بعد انجام خواهد شد. ممکن است این بررسی در اتاق زایمان یا محل نگه داری اطفال شیرخوار، بسته به وضعیت کودک و بیمارستان انجام شود. برخی از معاینات مربوط به مراقبت از نوزاد در بیمارستان عبارتند از:

- اندازه گیری دما، ضربان قلب و میزان تنفس

- اندازه گیری وزن، قد و دور سر. این اندازه گیری ها کمک می کند که تعیین کنید آیا وزن و اندازه های کودک برای تعداد هفته های بارداری طبیعی است. نوزادان کوچک یا کم وزن، به اندازه ی نوزادان بزرگ تر نیاز به توجه و مراقبت دارند.

- مراقبت از بند ناف. بند ناف بریده شده ی نوزاد، یک گیره خواهد داشت. لازم است که تمیز و خشک نگه داشته شود.

- حمام. زمانی که دمای بدن کودک ثابت شد، می توان او را برای اولین بار حمام کرد.

- معمولا جای پای کودک هم اندازه گیری و در پرونده ی پزشکی اش ثبت می شود.

قبل از آن که نوزاد از اتاق زایمان خارج شود، دستبند هویت با شماره های یکسان به دست مادر و کودک بسته می شود. بچه ها اغلب دو تا دستبند بر روی مچ دست و مچ پا دارند. این شماره ها باید هر زمانی که کودک به اتاق شما می آید و از آنجا خارج می شود، بررسی شود.

مراقبت از نوزاد تازه متولد شده پس از زایمان طبیعی

کودکان سالمی که از راه زایمان طبیعی به دنیا می آیند، معمولا می توانند در کنار مادرشان بمانند. در بسیاری از بیمارستان ها، ارزیابی فوری از نوزادان از جمله، وزن، قد و دارو دادن و حتی اولین حمام در اتاق مادر انجام می شود. و در زودترین زمان ممکن، کودک در آغوش مادرش قرار می گیرد.

در ساعات اول یا دوم پس از زایمان، اکثر نوزادان در حالت هشیار و بیداری هستند. این فرصت عالی برای والدین است تا نوزاد خود را بشناسند. کودک اغلب به سمت صدای آشنای مادرش می چرخد. تمرکز بینایی کودک در حدود ۸ تا ۱۲ اینچ است- به اندازه ی فاصله ای که کودک در آغوش مادر است.

همچنین ساعات اول و دوم پس از زایمان، بهترین زمان برای شیر دادن به کودک است. باید بلافاصله بعد از به دنیا آمدن آن ها، شروع به پرستاری و مراقبت کردن از آن ها کرد. گرچه داروهای بی حسی که در طول زایمان به مادر داده می شود، ممکن است بر توانایی مکیدن کودک تاثیر بگذارد اما اکثر نوزادان سالم در ساعات اول قادر به شیر خوردن هستند. این تغذیه اولیه باعث تحریک تولید شیر مادر می شود. همچنین باعث انقباض رحم مادر می شود که از خونریزی بیش از حد رحم جلوگیری می کند.

مراقبت از نوزاد در بیمارستان پس از سزارین

اگر فرزندتان از طریق زایمان سزارین به دنیا آمده، این فرصت را که در طول زایمان هشیار بمانید را دارید. فقط در شرایط نادر مادر نیاز به بیهوشی کامل برای زایمان دارد، به این معنا که در زمان به دنیا آمدن نوزاد هشیار نیست. امروزه اکثر زایمان های سزارین با بیهوشی های موضعی مثل بیهوشی های اپیدورال و اسپینال(نخاعی) انجام می شود. با استفاده از این نوع بیهوشی، فقط بخشی از بدن در جراحی بی حس می شود. مادر هشیار است و می تواند صدای کودک را بشنود و زمانی که نوزاد به دنیا آمد او را ببیند.

نوزادانی که از طریق سزارین به دنیا می آیند، معمولا توسط پرستار یا متخصص اطفال بررسی می شوند. این کارها نزد شما در اتاق عمل انجام می شود. از آن جا که نوزادان متولد شده از طریق سزارین ممکن است در خالی کردن مایع ریه و مخاط مشکل داشته باشند، اغلب به ساکشن بینی، دهان و گلو نیاز دارند. گاهی ساکشن قوی تری در نای نیاز است.

هنگامی که کودک بررسی می شود، پرستار، کودک را گرم نگه می دارد و برای این که او را ببینید و لمس کنید، پیش شما می آورد. بسیاری از بیمارستان ها لازم می دانند که نوزاد متولد شده از طریق سزارین باید برای مدت کوتاهی در بخش کودکان شیرخوار بماند. تمام رویه های معمول مانند وزن گیری و دارو دادن در آن جا انجام می شود. معمولا زمانی که پس از زایمان درحال بهبود هستید، کودک را پیش شما می آورند.

بسیاری از مادران فکر می کنند که پس از سزارین نمی توانند به کودک شیر دهند. اما این درست نیست. تغذیه با شیر مادر می تواند در ساعات اول بعد زایمان شروع شود درست مانند شیر دادن بعد از زایمان طبیعی. برنامه ریزی کنید تا بعد از سزارین کسی همراه شما باشد. در چند روز اول کمی درد دارید و برای رسیدگی به کودک نیاز به کمک خواهید داشت.

زمانی که کودک پس از زایمان دچار مشکل می شود

تمام سیستم های بدن کودک باید پس از تولد به روش جدیدی در کنار هم کار کنند. گاهی کودک در این تحول و تغییر مشکلی به وجود می آید. ارزیابی های سلامت، از جمله تست آپگار که درست پس از تولد انجام می شود، می تواند به مشخص کردن این که کودک مشکلی دارد یا نه کمک کند.

مراقبت از نوزاد در بیمارستان با دقت انجام می شود و اگر نشانه هایی از مشکل در کودک وجود داشته باشد، در اتاق زایمان درمان صورت می گیرد. پزشک یا ماما و سایر اعضای تیم مراقبت سلامت با یکدیگر همکاری می کنند تا به کودک کمک کنند مایع اضافی را تخلیه و شروع به تنفس کند.

نوزادانی که ممکن است در تولدشان مشکلی باشد شامل نوزادانی هستند که زود هنگام به دنیا می آیند، هنگام زایمان با مشکل رو به رو می شوند و یا با نقص مادرزادی متولد می شوند. خوشبختانه برای این نوزادان مراقبت های ویژه ای در دسترس است. نوزادان تازه متولد شده ای که به مراقبت های ویژه نیاز دارند، اغلب در بخش ویژه ای از بیمارستان به نام بخش مراقبت های ویژه نوزادان، با تکنولوژی پیشرفته و متخصصین سلامت آموزش دیده، مراقبت های ویژه ای را برای کوچک ترین بیماران فراهم می کنند.

همچنین ممکن است بخش مراقبت از نوزاد در بیمارستان، بخش های مراقبت های متوسط یا طولانی مدتی برای کودکانی که چندان بیمار نیستند هم داشته باشد، که ممکن است بعدا نیاز به متخصص مراقبت داشته باشند. برخی بیمارستان ها دارای بخش مراقبت های ویژه نوزادان نیستند و ممکن است نیاز باشد کودکان به بیمارستان دیگری منتقل شوند.

داشتن یک کودک بیمار می تواند استرس زا باشد. تعداد کمی از والدین انتظار عوارض بارداری و یا بیماری و فرزند نارس دارند. کاملا طبیعی است که والدین هنگام تلاش برای مقابله با مشکلات فرزند بیمارشان، احساسات متفاوتی داشته باشند. با این حال، باعث آرامش خیال است که امروزه تکنولوژی های پیشرفته به کودک بیمار کمک می کند تا بهبود یابد و زودتر از همیشه به خانه برود. علاوه بر این، اگر چه جدایی از کودک دردناک است اما به رابطه مادر و نوزاد لطمه وارد نمی کند.

منبع: سرسره