بیماریهای کرون روده در کودکان، همه دانستنی ها
بیماری کرون روده بیماری التهاب روده (IBD) است. این یک بیماری مزمن است که ممکن است در زمان های مختلفی در طول عمر تکرار شود.
بیماری کرون روده بیماری التهاب روده (IBD) است. این یک بیماری مزمن است که ممکن است در زمان های مختلفی در طول عمر تکرار شود. این بیماری معمولا روده کوچک و اغلب قسمت پایینی به نام دراز روده را درگیر می کند. با این حال، التهاب ممکن است بر کل دستگاه گوارش، از جمله دهان، مری، معده، روده اثنی عشر، آپاندیس یا مقعد تاثیر بگذارد. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی این موضوع می پردازیم.
چه چیزی موجب بیماری کرون روده می شود؟
تئوری های زیادی در مورد بیماری کرون روده وجود دارد اما هیچ کدام ثابت نشده اند. یک نظریه نشان می دهد که یک عامل، شاید یک ویروس یا باکتری، سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و واکنش التهابی را در دیواره روده ایجاد می کند. اگرچه شواهد بسیاری وجود دارد که بیماران مبتلا به این بیماری، ناهنجاری هایی را در سیستم ایمنی بدن گزارش داده اند اما مشخص نیست که آیا مشکلات ایمنی یکی از علل و یا نتیجه این بیماری هستند.
چه کسی تحت تاثیر بیماری کرون روده قرار می گیرد؟
در حالی که ممکن است بیماری کرون روده بر تمامی سنین تاثیر بگذارد، اما اغلب گروه سنی ۱۵ تا ۳۵ سال تحت تاثیر قرار می گیرند. با این حال، کرون روده ممکن است در کودکان نیز دیده شود. مردان و زنان به یک اندازه تحت تاثیر قرار می گیرند. به نظر می رسد که در برخی از خانواده ها، حدود ۲۰ % از افراد مبتلا به بیماری کرون روده دارای مشکل خونی مرتبط با نوعی بیماری التهابی روده هستند.
علائم این بیماری چیست؟
موارد زیر رایج ترین علائم برای بیماری کرون روده هستند. با این حال، ممکن است نشانه ها در هر فرد متفاوت باشد. نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد شکم، اغلب در ناحیه پایین سمت راست
- اسهال، گاهی خونی
- خونریزی شدید
- کاهش وزن
- تب
- ناتوانی در رشد
- درد مفاصل
- زخم
بعد از رهایی از علائم، برخی از افراد دارای دوره های طولانی بهبود هستند و گاهی اوقات تا چند سال نیز طول می کشد. هیچ راهی برای پیش بینی زمان بهبودی و یا زمانی که نشانه ها مجدد برمی‌گردند وجود ندارد.
علایم بیماری کرون روده ممکن است شبیه به دیگر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. با پزشک کودکتان برای تشخیص دقیق مشورت کنید.
بیماری کرون روده چگونه تشخیص داده می شود؟
افرادی که درد شکمی مزمن، اسهال، تب، کاهش وزن و کم خونی را تجربه کرده اند ممکن است به منظور بررسی نشانه های بیماری کرون روده معاینه شوند. علاوه بر تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، روش های تشخیصی برای بیماری کرون روده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تست های خون. این تست ها مشخص می کنند که آیا کم خونی ناشی از فقدان خون وجود دارد یا اگر افزایش تعداد سلول های سفید خون وجود داشته باشد، ممکن است نشانه یک فرایند التهابی باشد.
- آزمایش مدفوع. این آزمایش مشخص می کند که آیا کم خونی وجود دارد یا عفونت توسط یک انگل یا باکتری باعث بروز این علائم می گردد.
- آندوسکوپی. این آزمایش که از یک لوله کوچک و انعطاف پذیر با نور و یک لنز دوربین در انتها (اندوسکوپ) برای بررسی داخل دستگاه گوارش استفاده می کند. نمونه هایی از بافت داخل دستگاه گوارش نیز ممکن است برای امتحان و آزمایش گرفته شوند.
- کولونوسکوپی. روشی که به پزشک اجازه می دهد که کل طول روده بزرگ را ببیند و اغلب می تواند به شناسایی رشد غیر عادی، بافت های ملتهب، زخم و خونریزی کمک کند. این کار شامل قرار دادن یک کولونوسکوپ (یک لوله انعطاف پذیر، بلند و نورانی) از طریق راست روده به داخل کلون است. کولونوسکوپی به دکتر اجازه می دهد که غشا کلون را ببیند، بافت را برای بررسی بیشتر از بین ببرد و برخی از مشکلاتی را که مشاهده شده است را درمان کند.
- بیوپسی. یک نمونه از بافت دیواره کلن برای آزمایش در آزمایشگاه برداشته می شود.
- دستگاه گوارش فوقانی (همچنین بلعیدن باریوم نیز نامیده می شود). یک آزمایش تشخیصی که اندام های بخش بالایی دستگاه گوارش را بررسی می کند: مری، معده، و اثناعشر (بخش اول روده کوچک). مایعی به نام باریم (مایع فلزی شیمیایی)که برای پوشش داخلی اندام ها مورد استفاده قرار می گیرد (به گونه ای که آن ها بر روی اشعه ایکس ظاهر شوند) بلعیده می شود. سپس اشعه های ایکس برای ارزیابی دستگاه گوارش بکار می روند. این آزمایش می تواند برای تشخیص بیماری کرون روده مورد استفاده قرار گیرد.
- تنقیه باریوم. یک روش برای بررسی روده بزرگ است. باریوم از طریق تنقیه به راست روده فرستاده می شود. یک اشعه ایکس شکمی گرفتگی ها، موانع (انسدادها) و مشکلات دیگر را نشان می دهد.
درمان بیماری کرون چیست؟
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری کرون روده وجود ندارد، با این حال، روش های متعددی برای کنترل آن مفید هستند. اهداف درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اصلاح نقص های غذایی
- کنترل التهاب
- کاهش درد شکمی، اسهال و خونریزی مقعد
براساس موارد زیر، درمان خاصی توسط پزشک کودکتان تعیین خواهد شد:
- سن کودک، سلامت کلی و سابقه پزشکی
- میزان بیماری
- انتظارات مربوط به دوره بیماری
- تحمل کودک در مصرف داروهای خاص، روش ها و یا درمان های خاص
- نظر و ترجیح شما
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان دارویی
درمان های دارویی (داروهای ضد التهاب، کورتیزون و استروئید، ارتقادهنده های سیستم ایمنی، درمان‌های بیولوژیکی، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد اسهال و جایگزین های مایع). گرفتگی عضلات و اسهال ممکن است به وسیله داروها که اغلب التهاب روده را کاهش می دهند، درمان شوند. در موارد جدی تر ممکن است به داروها، آنتی بیوتیک ها و یا داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارند، نیاز باشد.
رژیم غذایی و مکمل های ویتامین
هیچ رژیم غذایی خاصی برای پیش گیری یا درمان بیماری های کرون روده موثر نبوده است. برخی علائم با مصرف شیر، الکل، ادویه تند و یا فیبر بدتر شده اند، اما این ممکن است برای همه صادق نباشد. دوزهای بالای ویتامین بی اثر هستند و ممکن است باعث اثرات جانبی مضر شوند.
کودکان به دلیل جذب کالری ناکافی، وزن خود را از دست می دهند، که می‌تواند ناشی از چندین عامل باشد:
- آن ها ممکن است از خوردن برای جلوگیری از درد مرتبط با هضم اجتناب کنند.
- آن ها ممکن است مواد مغذی ضعیف تر را از طریق دستگاه گوارش ملتهب جذب کنند.
- آن ها به خاطر بیماری خود، نیازهای غذایی بیشتری نسبت به مقدار میانگین دارند.
- اگر غذاهای محبوب از رژیم غذایی حذف شوند، ممکن است مشتاق به خوردن غذا نباشند.
برخی اوقات ممکن است مکمل های غذایی و یا فرمول های خاص مایع با کالری بالا توصیه شود، به خصوص برای کودکان با رشد به تاخیر افتاده.
از طریق رگ تغذیه کنند
تعداد کمی از بیماران که به طور موقت به تغذیه اضافی نیاز دارند، ممکن است به دوره های تغذیه ای از طریق رگ (داخل وریدی) نیاز داشته باشند.
جراحی
بیماری کرون روده ممکن است توسط جراحی بهبود یابد، اما نمی تواند توسط جراحی درمان شود. التهاب مایل به بازگشت، به نواحی ای از روده که در نزدیکی منطقه حذف شده، است. جراحی ممکن است به تسکین علایم مزمن بیماری های فعالی کمک کند که به درمان پزشکی واکنش نمی دهد و یا عوارضی مانند انسداد روده ای، آبسه، یا خونریزی را درمان کند.
انواع جراحی شامل موارد زیر هستند:
سوراخ کاری یا حذف یک بخش از روده به علت انسداد، باعث می شود که روده کوچک شود.
استوما
بخشی از روده برخی از افراد باید برداشته شده و یک خروجی جدید برای دفع مدفوع از بدن ایجاد شود. جراحی برای ایجاد دهانه جدید استوما نامیده می‌شود و دهانه جدید استوما a نامیده می شود.
انواع مختلف استوما بسته به این که چقدر و چه بخشی از روده ها برداشته می شوند، انجام می شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
ایلئوستومی. روده و راست روده برداشته می شوند و قسمت پایینی روده کوچک به استوما متصل می شود.
کولوستومی. یک شکاف در شکم ایجاد می شود که از طریق آن بخش کوچکی از روده بزرگ به سطح پوست آورده می شود. بعضی اوقات که قسمتی از کلون حذف شده است و بقیه روده باید التیام یابد ممکن است، یک کولوستومی موقت انجام شود.
جراحی مخزن ایلئونال
یک جایگزین برای یک ایلئوستومی دائمی، این روش در دو عمل جراحی تکمیل می شود. ابتدا، کلون و راست روده برداشته می شوند و یک ایلئوستومی موقتی انجام می شود. سپس ایلئوستومی بسته می شود و بخشی از روده کوچک برای ایجاد یک کیسه خروجی برای دفع مدفوع به کار می رود. این کیسه به مقعد متصل است. ماهیچه راست روده در جای خود باقی می ماند، بنابراین مدفوع موجود در کیسه از مقعد به بیرون درز نمی کند. افرادی که این عمل جراحی را انجام می دهند قادر به کنترل حرکات روده هستند.
چه اتفاقی می افتد اگر بخشی از روده برداشته شود و منجر به سندرم روده کوتاه شود؟
روده ها به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کنند. جذب ناقص زمانی رخ می دهد که غذا به خوبی هضم نشده و مواد غذایی جذب بدن نشده باشند. این امر می تواند منجر به رشد و پرورش ضعیف شود. کودکان مبتلا به سندروم روده کوتاه توانایی کمتری برای جذب مواد مغذی از غذاهایی که می خورند دارند. جذب ناقص به این دلیل رخ می دهد که بخشی از روده ها خارج شده اند و یا درست کار نمی کنند.
علائم متداول جذب ناقص عبارتند از:
- اسهال
- اسهال چرب ( مقدار زیاد چربی در مدفوع)
- کاهش وزن و یا رشد ضعیف
- کم آبی
- کمبود ویتامین و مواد معدنی
اگر فرزند من سندرم روده کوتاه داشته باشد، تغذیه ویژه ای مورد نیاز است؟
از آنجا که اسهال نشانه اولیه سندرم روده کوتاه است، هدف برنامه رژیم غذایی، کمک به کنترل و یا کاهش اسهال و جذب ناقص است. راهنمایی هایی که ممکن است به کنترل اسهال کمک کند عبارتند از:
- وعده های غذایی کم و زیاد بخورید.
- در صورتی که سابقه حساسیت به لاکتوز دارید، از مصرف غذاهایی حاوی شیر و یا محصولات لبنی دارای لاکتوز، اجتناب کنید.
- مایعات را در دمای اتاق بخورید.
- مایعات را بین وعده های غذایی صرف کنید، نه همراه غذا.
- از کافئین دوری کنید.
- از مصرف غذاهای حاوی سوربیتول، زایلیتول و مانیتول پرهیز کنید.
- از مصرف شیرینی های متمرکز مانند شکلات، کیک و پای پرهیز کنید.
از غذاهای تولید کننده گاز مانند:
- لوبیا
- نخود
- بروکلی
- پیازها
- گل کل
- کلم
شامل منابع فیبر قابل حل مانند:
- موز
- برنج
- پوره سیب
- بلغور
دوری کنید.
کودکان مبتلا به سندروم روده کوتاه اغلب به تغذیه کامل تزریقی(TPN) برای کمک به برآورده کردن نیازهای غذایی خود نیاز دارند. TPN ترکیبی ویژه از گلوکز، پروتیین، چربی، ویتامین و مواد معدنی است که از طریق یک سوزن به رگ ها تزریق می شود. زمانی که کودک نمی تواند مواد مغذی را از غذاها جذب کرده یا غذا بخورد TPN مواد غذایی مورد نیاز کودک تان را تامین می کند. محلول TPN معمولا به طور مداوم در طول چند ساعت در روز تزریق می شود.
چشم انداز بلند مدت برای یک کودک مبتلا به بیماری کرون روده چیست؟
بیماری کرون روده یک بیماری مزمن است که ممکن است در زمان های مختلفی در طول عمر تکرار شود. کودکان ممکن است مشکلات جسمی، عاطفی، اجتماعی و خانوادگی را در نتیجه این بیماری تجربه کرده و اهمیت مدیریت مناسب و درمان این بیماری را متوجه شوند.
پ
منبع:
دکتر سلام
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼