کودک دو ساله، چگونگی هماهنگی دست و چشم هایش

بهتر شدن هماهنگی چشم و دست و قوی شدن حافظه، به کودک دو سالۀ شما این امکان را می‌دهد تا دنیای اطراف خود را به روش‌های جدیدی تجربه و کشف کند.

به‌ عنوان‌ مثال، کودک یک ساله ممکن است با یک جورچین ساده، بارها و بارها با روشی ثابت بازی کند و از تکرار کار خود لذت ببرد، اما کودک دو ساله‌ای که به تدریج آموخته شکل‌های مختلف را در مکان خود جای دهد، در بسیاری از اوقات می‌تواند مراحلی را که درگذشته آموخته است به خاطر بیاورد و بر اساس تجربه‌های قبلی خود چیزهای جدیدی بیاموزد.

بچه‌های دوساله به‌سرعت در کارهای پیچیدۀ حرکتی، مهارت کسب می‌کنند و والدین خود را به حیرت وامی‌دارند. مهارت آن‌ها از آنجا ناشی می‌شود که می‌توانند اطلاعاتی را که از تجربۀ مستیم خود به دست آورده‌اند، نگهداری کنند.

کودک دو ساله معمولاً نمی‌تواند تجربۀ خود را از یک حیطه به حیطۀ دیگر تعمیم دهد. اگر در بازی با یک اسباب‌بازی مهارت کسب کرده است، لزوماً نمی‌تواند بدون تمرین قبلی با یک اسباب‌بازی مشابه، ماهرانه بازی کند.

به همین دلیل هنوز برای این کودکان لازم است در فرصت‌های متعدد با چیزهای خاصی به‌صورت مکرر بازی کنند و به همین دلیل است که بچه‌های دو ساله از بازی با اسباب‌بازی‌هایی که از نظر والدینشان شبیه هم هستند، لذت می‌برند. حتی اگر فعالیتی تغییر بسیار کوچکی یابد، این فعالیت از نظر کودک دو ساله فعالیتی جدید محسوب می‌شود.

اگر به کودک دو ساله‌تان به هنگام استفاده از دست‌هایش توجه کنید، تفاوت‌های آشکاری بین توانایی‌های او و توانایی‌های بچه‌های کوچک‌تر از او خواهید دید. او می‌تواند باظرافت و دقت از انگشتان خود استفاده کند و هنگام استفاده از تمامی دست خود کنترل بیشتری دارد.

کودک دو ساله می‌تواند به‌وسیلۀ یک قاشق یا چنگال کوچک غذا بخورد و درنهایت بیشتر غذا به دهان او راه پیدا می‌کند. احتمالاً می‌تواند یک ظرف دردار را باز کند.

بسیاری از بچه‌های دو ساله می‌توانند از پس باز کردن درِ شیشه‌های دارو بربیایند، حتی اگر طوری طراحی‌شده باشند که بچه‌ها نتوانند آن‌ها را باز کنند و خود بزرگسالان نیز در باز کردن آن‌ها دچار مشکل شوند!

کودک دو ساله می‌تواند مداد شمعی را در دست بگیرد و سطح کاغذ را با کشیدن دایره‌های بزرگ و کوچک خط‌خطی کند و اگر از او بخواهید خارج از کاغذ، خط‌ها را نکشد به‌خوبی ابعاد و اندازۀ ورق را متوجه می‌شود. بچه‌های دو ساله در بسیاری از اوقات می‌توانند حرکات دست یک بزرگسال را تماشا کنند و حرکتی را که دیدند به دقت تقلید کنند.

فرزندتان احتمالاً ترجیح می‌دهد بیشتر کارها را با یکی از دو دست خود انجام دهد، اما ممکن است گاهی از دست چپ و گاهی از دست راست خود استفاده کند. هیچ دلیلی ندارد که او را تشویق کنید به‌جای استفاده از یک دست، از دست دیگر استفاده کند.

اگر او را وادار کنید از دستی استفاده کند که خودش مایل به استفاده از آن نیست ممکن است این کار به رشد عمومی او لطمه بزند.

با افزایش مهارت‌های ظریف حرکتی، مهارت هماهنگی دست، نیز در او افزایش می‌یابد. اما علت دیگر افزایش مهارت هماهنگی دست این است که کودک می‌تواند بیش‌ازپیش به حرکت دست‌های خود نگاه کند، به کاری که انجام می‌دهد بیندیشد و به نتیجۀ کار خود فکر کند.

این توانایی را هماهنگی دست و چشم می‌نامند که به‌تدریج افزایش می‌یابد. سطح هماهنگی فرزندتان را دو چیز تعیین می‌کند: رشد عصب‌شناختی او و فرصت‌هایی که در اختیار او قرار می‌دهید تا با اشیاء گوناگون بازی و تمرین کند.

کودک دو سالۀ شما از بازی با اسباب‌بازی‌هایی که قطعات آن را می‌شود در هم فرو و از هم جدا کرد، لذت می‌برد: مکعب‌های کوچک، حلقه‌های پلاستیکی که در هم فرو می‌روند، پازل‌های سادۀ چهار تا شش قطعه‌ای یا قطعاتی که می‌توان روی‌هم چید یا به نخ کشید.

کودک دو ساله از روند استفادۀ ماهرانه از دست‌های خود و از شرکت شما در بازی با این اسباب‌بازی‌ها لذت می‌برد. البته اگر یک بزرگسال نخواهد به او نشان بدهد که چگونه چیزی را درست کند یا چگونه کاری را درست انجام دهد، احتمالاً برای مدت طولانی‌تری با اسباب‌بازی‌ها، بازی خواهد کرد و از آن‌ها چیزهای بیشتری خواهد آموخت.

علایق کودکان دو ساله در مقایسه با هم بسیار متفاوت است. کار عاقلانه آن است که قبل از خرید یک اسباب‌بازی از اسباب‌بازی‌فروشی، به او اجازه بدهید ابتدا در خانۀ دوست خود با آن اسباب‌بازی، بازی کند.

علاوه بر بازی با اسباب‌بازی‌ها، کودک دو ساله بهروش‌های دیگری نیز هماهنگی‌های ظریف حرکتی و مهارت‌های ادراکی خود را پرورش می‌دهد.

می‌توانید از او بخواهید با انگشت خود به شکل‌های داخل کتاب اشاره کند، به او یاد بدهید که چگونه انگشت خود را دور یک شکل بکشد و مهارت‌هایی را مانند ریختن آب در لیوان یا پر کردن یک ظرف از ماسه، تمرین کند.

فرزند دو سالۀ شما از هر تجربه چیزی می‌آموزد. اگر هر بار که خواست چیز جدیدی را امتحان کند او را تشویق کنید، با این کار مسیر یادگیری او را هموارتر کرده‌اید.

البته هنگامی‌که فرزندتان می‌خواهد مهارت‌های خود را تقویت کند، در بسیاری از اوقات هم کُند کار می‌کند و هم کثیف کاری که باید این مسائل را نیز تحمل‌کنید. اما اگر والدی صبور باشد این امکان را در طولانی‌مدت برای فرزند خود فراهم می‌کند که از توانایی‌های بیشتری برخوردار شود.

منبع: کودک آنلاین