طرز حرف زدن با کودک، لطفا فراموش نشود

شما می‌توانید به جای زیر سؤال بردن کودک خود از جملات توصیفی نیز استفاده کنید. می‌پرسید چگونه؟

شما بایستی در مواجه با یک موضوع که باعث رنجش شما شده مثلاً کودکتان شیشه شیر را روی زمین ریخته از کلمات توصیفی ماجرا استفاده کنید:

"شیر روی زمین ریخته ما به یک دستمال احتیاج داریم"

"شیشه شکسته! به یک جارو احتیاج دارم"

اگر به هرکدام از جملات بالا یک تو اضافه کنید متوجه تأثیر عکس و مطلوب شما خواهد شد. "تو شیر را ریختی؟!!" تمام این جملات حالت اتهام دارند و کودک حالت تدافعی به خود خواهد گرفت. از کودکان بخواهیم که بدانند مشکل چیست و چه راه‌حلی را پیش بگیرند.

در محاوره با کودکانمان از "لطفاً" استفاده کنیم:

مطمئناً استفاده از لطفاً به جای کلمات امری مثل "قاشق را بده" در خیلی از موارد می‌تواند کارگشا باشد ولی این‌طور کلمات تنها برای زمانی مناسب است که ما در آرامش به سر می‌بریم.

زمانی که احتیاج به لحن قاطع داریم استفاده از این مدل کلمات بی‌مورد است.

مادر : لطفاً از میز بالا نرو!

کودک: به بالا رفتن ادامه می‌دهد.

مادر با صدای بلندتر: گفتم لطفاً بالا نرو.

کودک به ادامه رفتار خویش می‌پردازد.

مادر ناگهان دست او را محکم می‌کشد و می‌گوید: گفتم لطفاً، نگفتم؟

وقتی شما بخواهید کودک فوراً کاری را انجام ندهد، بایستی با لحن قاطع و مؤدبانه و محکم ادا کنید. "میز جای بالا رفتن نیست بیا پایین!".

نگاه از روی تنفر و عصبانیت و همین‌طور لحن گفتار و کلماتی که به کار می‌بریم می‌تواند عمیقاً برای کودک آزاردهنده باشد. کلماتی مانند "احمق " "بی‌مسئولیت " "بی‌دقت " و ... روح کودک را آزرده و مجروح می‌کند . گاهی برخی کلمات اثرات طولانی‌مدت و مخربی به همراه دارد کودکان این کلمات را از میان صحبت‌های ما بیرون می‌کشند و همانند سلاحی بکار می‌برند.