احتمال حاملگی با کاندوم چقدر است؟

استفاده از کاندوم یکی از مطمئن‌ترین روش‌های پیشگیری از بارداری در زمان کنونی است.

احتمال بارداری با کاندوم در صورت رعایت نکاتی و استفاده صحیح از آن بسیار ناچیز است. بارداری در زمانی رخ می‌دهند که کاندوم دچار نشتی یا پارگی گردد.

استفاده از کاندوم یکی از مطمئن‌ترین روش‌های پیشگیری از بارداری در زمان کنونی است. فقط در ایالات متحده آمریکا سالانه چیزی بیش از ۴۵۰ میلیون کاندوم فروخته می‌شود که این خود شاهدی بر تاثیر گذاری این وسیله بهداشتی است. شاید کاندوم وسیله‌ای مطئمن برای جلوگیری از بارداری باشد، ولی این اطمینان ۱۰۰ درصد نخواهد بود.

استفاده از کاندوم جهت جلوگیری از بارداری ناخواسته

به دلیل مشکلات فراوان و یا سلایق شخصی، بیش از نیمی از زوجین جوان تمایلی به بارداری در سال‌های اولیه زندگی مشترک خود ندارند. همین عامل دلیل محکمی بر استفاده از انواع و اقسام راه‌های پیشگیری از بارداری همچون استفاده از کاندوم، مصرف قرص‌های اورژانسی، آی یو دی، اسفنج ضد بارداری و ... است. همانطور که در ابتدا ذکر شد استفاده از این نوع وسایل همچون کاندوم نتیجه ۱۰۰ درصد در پی نخواهد داشت. البته عوامل گوناگونی در این بین دخیل هستند که با ذکر هر دلیل به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

طبق آمار‌ها بارداری برای بیش از ۹۸ درصد از کسانی که از کاندوم به طور صحیح استفاده می‌کنند رخ نخواهد داد. احتمال بارداری با کاندوم کاملا به نحوه استفاده صحیح و درست از آن بستگی دارد. به طور مثال استفاده از کاندوم مردانه بر سر آلت تناسلی احتمال بارداری را تا ۸۲ درصد کاهش خواهد داد و استفاده از کاندوم‌های زنانه ۷۹ درصد منجر به جلوگیری از بارداری می‌شوند. احتمال بارداری با کاندوم زمانی بالا می‌رود که این وسیله بهداشتی دچار نشت و پارگی گردد.

عوامل پارگی کاندوم و افزایش احتمال بارداری

۱. قرار ندادن فضایی برسر آلت تناسلی برای خارج شدن منی

کاندوم را باید بر روی آلت در حال نعوظ کشید و از آن طوری استفاده کرد که فضای خالی کوچکی در انتهای آن باقی بماند تا در زمان انزال مایع منی در آن جمع شود. کاندوم باید تمامی طول آلت مردانه را تا ته بپوشاند. بلافاصله پس از انزال، در حالی که آلت هنوز در حالت نعوظ قرار دارد، باید نزدیکی را تمام کرد و کاندوم مردانه را درآورد. خروج بایستی با گرفتن لبه کاندوم صورت گیرد تا از سر خوردن کاندوم و نشت منی جلوگیری شود، در غیر این صورت احتمال بارداری با کاندوم به شدت افزایش می‌یابد.

۲. اتمام تاریخ مصرف کاندوم

کاندوم‌ها نیز به مانند تمام وسایل بهداشتی دارای تاریخ انقضا می‌باشند. در صورت گذشتن تاریخ مصرف، کاندوم‌ها شکننده شده و احتمال پارگی در آن بیشتر می‌گردد.

۳. نگهداری نامناسب کاندوم

کاندوم‌ها باید از حرارت، نور و رطوبت دور نگه داشته شوند، زیرا این عوامل احتمال پارگی یا سوراخ شدن آن را افزایش می‌دهند.

۴. پاره شدن کاندوم در حین رابطه جنسی

در زمان استفاده باید دقت کرد که کاندوم سوراخ نباشد و یا در اثر تماس با ناخن یا اجسام دیگر پاره نشود. هر کاندوم مردانه را باید تنها یک بار استفاده کرد و پس از مصرف از بین برد. در صورت پاره شدن کاندوم مردانه در حین مقاربت، باید مقاربت را بلافاصله متوقف کرده و از کاندوم جدیدی استفاده نمود.

تمامی موارد ذکر شده در بالا می‌توانند باعث افزایش احتمال بارداری شوند، ولی این نکته را نبایستی فراموش کرد که فرایند بارداری و حاملگی چندان ساده هم نخواهد بود.

۵. استفاده نکردن از ژل‌های روانساز (لوبریکانت) در کنار کاندوم

استفاده از ژل‌های لوبریکانت در کنار انواع کاندوم‌ها می‌تواند در حین برقراری رابطه جنسی احتمال پاره شدن کاندوم را به شدت کاهش دهد. دقت داشته باشید روانسازهای بر پایه آب مناسب ترین و لوبریکانت‌های بر پایه روغن (وازلین یا روغن بچه) نامناسب ترین هستند.

۶. از کاندوم سایز مناسب استفاده نمایید

آلت تناسلی برخی از مردان کوچکتر یا بزرگتر از اندازه طبیعی آن است، بنابراین بایستی در هنگام انتخاب سایز کاندوم دقت نموده و سایز مناسب را خریداری نمایید.

توجه:

اگر با توجه به موارد گفته شده، در حین رابطه جنسی کاندوم دچار نشتی و یا پارگی گردد، فرایند حاملگی به سادگی رخ نخواهد داد. عوامل و فاکتورهای فراوانی همچون باکره بودن، زمان انجام رابطه جنسی و ... می‌توانند احتمال بارداری با کاندوم آسیب دیده را نیز کاهش دهند.

فرایند بارداری چگونه است؟

در هنگام آمیزش جنسی حدود سیصد و پنجاه میلیون اسپرم که در مایع منی مرد وجود دارد رها می‌شود. برای شروع فرآیند حاملگی این اسپرم‌ها می‌بایست به عمق دستگاه تناسلی زن برود. اسپرم‌ها از مسیر دهانه رحم به طرف رحم و از آنجا به طرف لوله‌های شیپوری می‌روند.

در این حرکت بیشتر آن‌ها از بین می‌روند و فقط ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ عدد آن‌ها پس از داخل شدن در رحم به لوله‌های شیپوری می‌رسند. از طرف دیگر در زن، از زمان بلوغ تا زمان یائسگی به هر ماه در حدود روز چهاردهم قاعدگی یک تخمک آزاد شده که آماده باروری است از مسیر لوله شیپوری به طرف رحم می‌رود. این عمل را که هر ماه یک بار انجام می‌گیرد تخم‌گذاری می‌نامند.

اگر تخم‌گذاری در همان زمانی انجام گیرد که اسپرم‌ها در دستگاه تناسلی زن رها شده است و تخمک در لوله شیپوری آماده باشد، اسپرم مرد با تخمک زن تماس پیدا می‌کند و بدین صورت است که سر اسپرم به تخمک نفوذ می‌کند و هسته با آن یکی می‌شود و دم اسپرم از سر آن جدا می‌گردد. اگر در آن زمان، تخمک وجود نداشته باشد، اسپرم‌ها ممکن است در حدود ۷۲ ساعت به انتظار ورود تخمک زنده بمانند. از طرفی تخمک‌ها نیز تنها تا ۳۶ ساعت می‌توانند در لوله‌ی رحمی برای ملاقات با اسپرم و عمل لقاح سالم بمانند. بعد از آن تخمک‌ها پیر و از کار افتاده شده و احتمال باروری وجود ندارد.

در صورتی که نشانه‌های همچون علائم بارداری در خود مشاهده کردید می‌توانید از طریق تست بی بی چک از باردار بودن یا نبودن خود آگاهی یابید هرچند که این نوع تست‌ها نیز دارای خطا‌هایی همچون بی بی چک مثبت کاذب می‌باشند. برای اطمینان بیشتر آزمایش بتا توصیه می‌گردد.