با خیال پردازی کودک چه کنیم؟
خیال پردازی کودک مهم ترین عامل برای رشد شخصیت و مهارت های ارتباطی کودک با دیگران است.
خیال پردازی کودک مهم ترین عامل برای رشد شخصیت و مهارت های ارتباطی کودک با دیگران است. کودک از طریق خیالات خود با شما صحبت می کند و جهان را به شکل خودش تفسیر می کند. والدین باید کاملا در این زمینه هوشیارانه عمل کنند و نگذارند خیالات کودک افسار گسیخته یا سرکوب شود. لازم است که در این زمینه با روانشناس و مشاوره کودک در ارتباط باشید و نحوه برخورد با خیال پردازی کودک را یاد بگیرید. در این مطلب درباره اینکه خیال پردازی کودک نشانه چیست، چگونه بروز پیدا می کند و واکنش ما باید چگونه باشد صحبت کرده ایم.
خیال پردازی چیست؟
خیال پردازی در کودکان، تصاویر و فکر هایی هستند که در ذهن کودک می باشد ولی واقعی نیستند و در دنیای حقیقی وجود خارجی ندارند. کودک با استفاده از خیال پردازی خود سعی در ارتباط با شما و بیان افکار خود دارد. منظور از غیر واقعی این است که تصاویر ذهنی، مصداق و نمود بیرونی و در دنیای واقعی ندارد. به عنوان مثال خیال پردازی درباره یک اسب شاخدار که شب ها در تختخواب کودک می خوابد یک نمونه از خیال پردازی کودکان است که کودک با این خیال پردازی سعی در بیان افکار خود دارد.
خیال پردازی کودک خوب است یا بد؟
وابستگی به تخیل، باعث جدا شدن کودک از دنیای واقعی می شود. تخیل و رویا ها تا اندازه ای که بی آزار باشند و روی کودک اثر منفی نگذارد، مفید است اما اگر باعث شب بیداری، شب ادراری، ترس و ناامنی، انزوا و مختل شدن روابط ارتباطی کودک شود لازم است که والدین از یک روانشناس کودک درخواست راهنمایی کنید.
تخیل و دوستان خیالی، مزیت های زیادی دارد و به رشد و توسعه تخیل کودک و بهبود کیفیت روابط در بزرگسالی کمک می کند اما اگر دوست خیالی کودک، تنها دوست او می باشد، لازم است نگران کودک خود باشید. برای مطالعه در زمینه دوستان خیالی کودک کلیک کنید.
والدین باید تلاش کنند مرز بین واقعیت و خیال را برای کودک مشخص کنند. تفاوت آن ها را به او آموزش دهند و علاوه بر کمک به پرورش تخیل او، کنترل اوضاع را در دست بگیرند
تخیل کودک از چه چیز هایی ناشی می شود؟
عوامل مختلفی در تعیین میزان، نوع و شدت تخیل کودک دخیل هستند. عواملی مثل ژنتیک، تربیت، محیط و ...
ممکن است کودک ژن خلاقیت و رویاپردازی را از والدین یا افراد دیگری دریافت کند و لازم است که والدین آن ها را کشف و پرورش دهند. برای آگاهی از راه های پرورش خلاقیت کودک کلیک کنید.
همچنین عوامل محیطی نقش بسیار مهمی در تربیت تفکر خلاقانه کودک دارد. محیط مدرسه، محیط بازی، گروه دوستان و همسالان، همچنین اطرافیان و اقوامی که می تواند باعث شکوفایی خلاقیت یا سرکوب آن شوند. والدین باید به گونه ای اوضاع را کنترل کنند که خلاقیت کودک به او فشار روانی وارد نکند و در مسیر درست از آن استفاده کند.
خیال پردازی نشانه چیست؟
انیشتین می گوید تخیل از علم و دانش بهتر است. تخیلات، دری به سوی ساختن فضای ذهنی کودک است. کودک با استفاده از تخیلاتش با شما صحبت می کند، افکار و دغدغه های خودش را نشان می دهد و لازم است که والدین با این مسئله بسیار هوشیارانه برخورد کنند. طبیعتا خیال پردازی نشانه ساختار سالم و پیشرفته مغز و عملکرد مناسب هوش کودک است، اما اگر کنترل نشود و محدوده آن مشخص نشود می تواند آسیب برساند.
چگونه بفهمیم کودکان خیال پرداز است؟
مهم ترین تیپ خیال پردازی برای کودکان، داشتن دوست خیالی است. به علاوه آن موارد زیر را می توانید بررسی کنید و بفهمید کودک خیال پردازی دارید یا نه:
سوالات کودک:
گاهی کودکان سوالاتی از شما می پرسند که نمی دانید چگونه و از کجا وارد ذهن آن ها شده است. سوالاتی در مورد جهان، خدا، تولد فرزند، فلسفه زندگی و از این دست سوالات نشان دهنده این است که کودک شما خیال پرداز است.
رویا ها:
خواب ها و رویاهای شبانه کودک بسیار در درک فضای ذهنی او مهم است. کودک توانایی تمایز خیال و واقعیت را ندارد و لازم است والدین رویا های کودک را جدی بگیرند. خواب دیدن را برای او تعریف کنند که کودک بداند اتفاقاتی که در خواب می بیند واقعی نیستند.
نقاشی:
یکی دیگر از منابعی که کودک، خیالات خود را در آن پیاده می کند و از طریق آن با شما صحبت می کند نقاشی های اوست. ممکن است گاهی در نقاشی های کودک چیزهایی ببینید که کودک هیچوقت آن ها را ندیده است. بنابراین واکنش شما به نقاشی های او باید کاملا تشویق کننده و هوشمندانه باشد. از او بخواهید راجع به نقاشی خود به شما توضیح دهد و با هم آن را بررسی کنید. در زمینه تفسیر نقاشی کودکتان نیز می توانید با متخصصین روانشناسی کودک در ارتباط باشید.
بازی ها:
کودکان بلند بلند فکر می کنند. مخصوصا هنگام تنها بازی کردن ممکن است داستان های زیادی را برای خود بسازند و بر اساس آن با اسباب بازی های خود کار کنند. سعی بر این باشد که فضای بازی کودک در اتاق خود او باشد تا بتواند ساختار خیال پردازی منسجم و منظمی داشته باشد. کودک در بازی هایش، جهانی که دوست دارد را می سازد و تخیل و تصور هایش را روی جهان خودش پیاده می کند.
استدلال ها:
ممکن است زمانی که از کودک سوالی می پرسید یا سعی در بازخواست او دارید، جواب هایی بشنوید که در اوج عصبانیت باعث خنده شما شود. کودک به شما دروغ نمی گوید، بلکه در ذهن او زندگی شکل دیگری دارد و از نظر او هیچ کار اشتباهی صورت نگرفته. استدلال ها و توضیحات کودکتان در مقابل سوالات شما، می تواند نشان دهنده میزان خیال پردازی او باشد.
سخن آخر
باید سعی کنید فضای مناسبی برای پرورش خلاقیت کودک فراهم کنید. تخیلات کودک می تواند تا بی نهایت ادامه داشته باشد و این وظیفه والدین است که با صبوری، پذیرش، توجه و عدم سرکوب و تنبیه، فضای ذهنی او را کنترل کنند و باعث نشوند که یا بیش از حد درگیر خیالات شوند یا اینقدر خیالات خود را سرکوب کنند که عملکرد زندگیشان مختل شود.
منبع:
هنر زندگی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼