عوارض دبلیو نشستن کودک

رئیس انجمن جراحان ارتوپدی اطفال ایران اعلام کرد: نشستن کودکان به شکل W که زانو ها را خم کرده و دو زانو می نشینند و ناحیه باسن روی زمین بین دو پاشنه قرار می گیرد، می تواند منجر به مشکلات بسیار جدی در رشد و تکامل کودکان شود و به استخوان ها، مفاصل و عضلات آسیب برساند و زمینه ساز ایجاد بیماری های استخوانی در آنان شود.
تقی بغدادی با بیان این مطلب افزود: یکی از شایع ترین شکایات مادران پس از راه افتادن کودکانشان این است که پاها را به داخل قرار می دهند و معنی این شکایت قرار گرفتن انگشتان پا به صورت همگرا به هم بر روی زمین است که این حالت می تواند انحرافات چرخشی در سه بخش اندام تحتانی کودکان ایجاد کند.
وی به حالت های نشستن کودکان به شکل دبلیو اشاره کرد و گفت: حالت اول که شایع تر است به دلیل چرخش ران به داخل در بدو تولد ایجاد و به مرور زمان اصلاح می شود. اما اگر کودک در زمان نشستن از حدود ۸ تا ۹ ماهگی پاها را به صورت دبلیو(قورباغه ای) قرار دهد، اصلاح چرخش مورد انتظار طبیعی اتفاق نمی افتد و به مرور مشکل را بیشتر می کند و اگر به اندام کودکان از روبه رو نگاه کنیم، استخوان کشکک رو به داخل بوده و این حالت به عنوان اشکال چرخشی اندام محسوب می شود.
وی افزود: این مشکل تا سن ۹ تا۱۰ سالگی در صورت تغییر وضع نشستن اصلاح می شود و در صورتی که اصلاح نشود و ظاهر راه رفتن تغییر کند بعد از ده سالگی فقط با جراحی قابل اصلاح است.
رئیس انجمن جراحان ارتوپدی اطفال ایران ادامه داد: در حالت دوم، نزدیک شدن پاها در کودکان ممکن است مرتبط با انحراف داخل ساق پا باشد که نسبت به حالت اول نادر و جزئی از ناهنجاری یا مشکلی باشد که درمان شده یا نشده است و در حال سوم کودکان با داخل گذاشتن اندام به کف پا جلوی پا، انگشتان به عقب پا داخل قرار می گیرد که به درمان جواب کامل نمی دهد و اگر خود به طور مستقل و قابلیت انعطاف داشته باشد با کفش طبی و در صورت عدم قابلیت انعطاف بعد از چهار تا پنج سالگی با جراحی قابل اصلاح است.
وی تصریح کرد: نشستن کودکان به شکل W می تواند منجر به توقف در رشد و تکامل آن ها شود .
بغدادی با بیان این که نشستن کودکان به شکل دبلیو عضلات میان تنه را ضعیف می کند و موجب دررفتگی استخوان لگن می شود، گفت: این مدل نشستن، ستون پشتی بدنی کودک را گسترده کرده و در مقایسه با سایر اشکال نشستن، موجب می شود وقتی کودک سرگرم
آمارها نشان می دهد از هر یک هزار تولد، تعداد سه نوزاد به افتادگی لگن مبتلا می شود که این رقم بسیار بزرگ است و نیاز به توجه علائم، تشخیص و درمان آن دارد
بازی و حرکت است، نیاز کمتری به جابجایی وزن بدن، کنترل وضعیت بدنی و تعادل داشته باشد و مشکلات استخوانی برای کودک به بارآید.

جدیت در منع W نشستن کودکان بهترین راه پیشگیری است
رئیس انجمن جراحان ارتوپدی اطفال ایران بیان کرد: بهترین کار برای پیشگیری از نحوه نشستن دبلیو در کودکان، تداوم و جدیت در منع آن است. هر وقت که کودک شما به این شکل نشست، به کودک باید توصیه شود تا چهارزانو بنشیند، یا پاهایش را دراز کند و یا آنها را در یک طرف قرار دهد و اگر کنترل وضعیت نشستن فرزندتان برای شما دشوار است، می توان از کمک یک کاردرمانگر برای تمرین های روزانه استفاده کرد.

تشخیص افتادگی لگن در نوزادان با انجام سونوگرافی در بدو تولد
وی با بیان این که افتادگی و دررفتگی لگن شایع ترین بیماری حوزه ارتوپدی در نوزادان است، گفت: وقتی نوزاد در بیمارستان متولد می شود ، ابتدا توسط یک متخصص درد لگن و کمر، فشار بر ابداکتورهای لگن، زردپی های پشت زانو، چرخنده های داخلی و تاندون های پاشنه از عوارض نشستن کودکان به شکل W است که ممکن است در رشد مهارت های دستی و تسلط در پریدن، پرتاب کردن و شوت زدن تاخیر داشته باشند.
اطفال مورد معاینه از لگن نوزاد هنگام تولد از سوی پزشک قرار می گیرد و پزشک چنانچه در معاینات مشکوک به بیماری افتادگی لگن و یا تشخیص قطعی آن شد، کودک به یک متخصص ارتوپدی نوزاد ارجاع داده می شود.
رئیس انجمن جراحان ارتوپدی اطفال ایران افزود: چنانچه افتادگی لگن در بدو تولد تشخیص داده شود به راحتی و درکمترین زمان قابل درمان است ، اما عدم تشخیص درست ، با افزایش سن روش درمان و پاسخ به درمان در نوزادان با مشکلاتی همراه خواهد شد، هرچند که در نهایت قابل درمان است.
بغدادی در خصوص میزان شیوع افتادگی لگن در نوزادان، گفت: آمارها نشان می دهد از هر یک هزار تولد، تعداد سه نوزاد به افتادگی لگن مبتلا می شود که این رقم بسیار بزرگ است و نیاز به توجه علائم، تشخیص و درمان آن دارد.
رئیس انجمن جراحان ارتوپدی اطفال ایران، اظهار داشت: برخی معاینات مشکلات لگن به چشم با وضوح مشخص است ، اما در برخی موارد نیاز به انجام سونوگرافی از مفاصل لگن دارد. بنابراین متخصصان اطفال باید به علائم این بیماری توجه بسیاری داشته باشند تا در صورت مشاهده هر یک و مشکوک شدن به بیماری نوزاد را به ارتوپدهای کودکان ارجاع دهند.