تشخیص کودک ترنس، نه روش

برای تشخیص کودک ترنس به گرایش‌های غیرجنسیتی کودک، بروز علائم نارضایتی در ارتباط با نقش جنسیتی، تحول و تغییر جنسیت و بررسی ثبات و پیگیری توجه کنید.
اگر فرزندتان رفتار‌هایی از خود نشان می‌دهد که مطابق با جنسیت وی نیست، ممکن است از خود بپرسید که آیا کودک من ترنس است یا خیر؟! به این دقت کنید که چطور کودک تان درباره هویت جنسیتی خود صحبت کرده و به گرایش‌هایی که مطابق با جنسیت وی نیستند توجه کنید. اما مراقب باشید که بیش از حد وسواس به خرج ندهید، زیرا بسیاری از هنجار‌های جنسیتی در واقع به نوعی کلیشه هستند. به عنوان مثال، یک پسر بچه که دوست دارد با عروسک بازی کند، لزوما ترنس نیست. در نهایت، به کودک خود کمک کنید تا احساسات و هویت واقعی خود را کشف کرده و اگر ترنس است، به وی عشق بورزید و از او حمایت کنید. در ادامه به روش‌های تشخیص کودک ترنس می‌پردازیم.

چطور یک کودک ترنس را تشخیص دهیم؟
با مشاهده و زیر نظر گرفتن کودک و همچنین بررسی نکات زیر می توانید ترنس بودن کودک را تشخیص دهید.
۱. بررسی گرایش‌های غیرجنسیتی کودک. توجه به گرایش‌های غیر جنسیتی یکی از روش‌های تشخیص کودک ترنس است. ممکن است دیده باشید که دختر شما دوست دارد با اسباب بازی‌های پسرانه مانند کامیون یا تفنگ بازی کند. توجه داشته باشید که این موضوع به این معنا نیست که وی ترنس است. با این حال، اگر کودک تمایل و گرایش شدید به چیز‌هایی دارد که مطابق با جنسیت وی نیستند، بهتر است وی را زیر نظر بگیرید.
-کودکی که نسبت به جنسیت خود، بسیار متفاوت عمل کرده و دوست ندارد کار‌هایی را انجام دهد که نسبت به جنسیت وی از او انتظار می‌رود، احتمالا ترنس است.
-به یاد داشته باشید که اکثر مفاهیم جنسیتی به نوعی کلیشه هستند. به عنوان مثال، پسران به طور ژنتیکی تمایل به رنگ آبی ندارند.
۲. بررسی علائم. یک کودک ترنس معمولا نشانه‌های بسیاری از جنسیت واقعی خود را نشان می‌دهد. بازی‌های خیالی، نوع لباس پوشیدن و نحوه آرایش کودک معمولا نشان دهنده جنسیت وی است. اگر کودک بسیاری از علائم زیر را نشان دهد، ممکن است ترنس باشد:
-اصرار به خرید در قسمت دختران/ پسران
-انتخاب یک اسم پسر یا دختر برای خود
-ترجیح دوستی با جنس مخالف
-ایجاد جنجال و الم شنگه در زمان اصلاح و آرایش مو
-جا زدن خود به جای شخصیت‌های یک کتاب یا فیلم که جنسیت مورد دلخواه وی را دارند
-نارضایتی از اندام‌های تناسلی خود
-درخواست برای کتاب یا اسباب بازی‌هایی که مختص دختران یا پسران است
-تمایل به تناسخ و تجسم در جنسیت واقعی خود
-شاد و خوشحال بودن در زمانی که به آن‌ها اجازه می‌دهید کار‌ها و فعالیت‌هایی را انجام دهند که مطابق با جنسیت آن‌ها نیست
۳. بروز علائم نارضایتی در ارتباط با نقش جنسیتی. بررسی رفتار و عکس العمل کودک در برابر ایده‌آل‌های کانون خانواده یا جامعه می‌تواند راه خوبی برای تشخیص کودک ترنس باشد. به عنوان مثال، اگر پسرتان در زمان اصلاح مو هایش داد و فریاد راه انداخته و نمی‌خواهد مو‌های خود را کوتاه کند یا اگر دخترتان گریه می‌کند وقتی به او می‌گویید که نمی‌تواند از قسمت پسر‌ها برای خود لباس انتخاب کند، این علائم ممکن است نشانه‌ای از ترنس بودن باشند. جنسیت مهم است. بنابراین، ممکن است کودک احساس کند دنیا به آخر رسیده اگر وانمود کند کس دیگری است.
-نسبت به بهانه گیری و خشم کودک در زمان کوتاهی مو، خرید لباس، انتخاب رنگ و دیگر موارد زیبایی و آرایشی دقت کنید.
-به بحث و گفتگو‌ها توجه کنید. به عنوان مثال، اگر شما بیان می‌کنید "پسران باید این طور لباس بپوشند" و کودک می‌گوید "اما من یک پسر نیستم! من دخترم! " پس، ممکن است کودک ترنس باشد.
-به دنبال مشکلات رفتاری، افسردگی و حالت‌های روحی باشید. کودکانی که مجبور هستند خلاف جنسیت واقعی خود رفتار کنند، ممکن است بسیار ناراحت و مضطرب باشند.
۴. توجه به نحوه تشخیص هویت کودک. کودک از کلمات برای تعیین هویت خود استفاده می‌کند. اگر کودک نسبت به جنسیت خود مطمئن باشد، ممکن است بگوید "من می‌دانم که یک پسر هستم" در حالی که دختر متولد شده است.
۵. تحول و تغییر جنسیت. جنسیت معمولا از سن ۳ سالگی آشکار می‌شود، اما ممکن است از ۲ سالگی یا ۱۸ ماهگی نیز شروع شود.
۶. بررسی ثبات و پیگیری. اگر فرزندتان اصرار داشت که برای مدت کوتاهی، او را مثلا "جان" بنامید، این امر لزوما نشانه ترنس بودن وی نیست. معمولا کودکان دوست دارند در مرحله‌ای از زندگی خود، تظاهر به جنس مخالف کنند. با این حال، اگر فرزند شما اصرار دارد که جنسیتی متفاوت دارد، این امر می‌تواند نشانه ترنس بودن باشد.
-تغییر جنسیت کودک می‌تواند به بهبود روابط اجتماعی، تمرکز در مدرسه و سلامت روحی و روانی وی کمک کرده و مشکلات رفتاری وی را کاهش دهد.
-در برخی از کودکان ممکن است روند تشخیص هویت، مدت زمان بیشتری طول بکشد. این مرحله به طور معمول در سن ۹ یا ۱۰ سالگی به پایان می‌رسد.
۷. برخی کودکان ممکن است تا زمان بلوغ، جنسیت خود را تشخیص ندهند. کودکان در سنین پایین ممکن است درباره هویت جنسیتی خود سوال نکنند. دوره بلوغ زمانی است که بیشتر نوجوانان، هویت جنسیتی خود را مورد سوال قرار می‌دهند. بروز تغییرات در بدن و هورمون‌ها باعث می‌شود که کودک نسبت به بدن خود آگاهی پیدا کند.
-دوره بلوغ و سال‌های پس از آن، زمانی است که کودک شروع به اکتشاف خود می‌کند. اگر کودک بیان و احساس می‌کند که جنسیت دیگری دارد، به او توجه کنید.
۸. در صورت تمایل کودک، یک آزمایش انجام دهید. آزمایش و خطا یکی دیگر از راه‌های تشخیص کودک ترنس است. به کودک اجازه دهید تا آزادانه، هویت جنسیتی خود را مورد بررسی قرار دهد. اگر فرزند شما فکر می‌کند که ترنس است، برای چند روز به او اجازه دهید تا جنس مخالف خود را آزمایش کند. به عنوان مثال، فرزند پسر خود را «جنیفر» نامیده و بگذارید لباس و آرایش دخترانه داشته باشد.
-اجازه دهید، خود کودک این آزمایش را مدیریت کرده و او را تحت فشار قرار ندهید.
-در زمان آزمایش، کودک خود را تحت نظر بگیرید. آیا احساس شادی و اعتماد به نفس بیشتری می‌کند؟
۹. اجازه دهید کودک درباره هویت جنسیتی خود با یک مشاور صحبت کند. ممکن است کودک نتواند با شما درباره احساس و هویت جنسیتی خود صحبت کند. سعی کنید از مشاوری کمک بگیرید که تجربه کار با کودکان ترنس را داشته باشد.

ترنس چیست؟
ترنس به این معنا است که فرد رفتار یا هویتی متفاوت از جنسیت کنونی خود داشته باشد. به یاد داشته باشید که کودکان، خود ترنس بودن را انتخاب نمی‌کنند و این موضوع ارتباطی با شیوه بزرگ کردن آن‌ها ندارد. بچه‌های ترنس این گونه متولد می‌شوند. ترنس بودن موضوعی غیر طبیعی نیست.
برخی کودکان ممکن است در سن ۳ سالگی، جنسیت واقعی خود را نشان دهند. اما، در برخی دیگر ممکن است این روند به دلایل زیر بیشتر زمان ببرد. مانند:
-عدم آگاهی
-ترس از عدم پذیرش و طرد شدن
-ترس از بدنامی و خفت
-مسخره شدن و مورد سرزنش قرار گرفتن

کمک به کودک ترنس
۱. کودک خود را الگو قرار دهید. اگر به کودک خود، خوب گوش کنید، فرزندتان به شما خواهد گفت که چه چیزی می‌خواهد. این موضوع به شما کمک می‌کند تا تفاوت میان زمانی که کودک می‌گوید "من یک دخترم" و زمانی که یک پسر بچه دوست دارد فقط لباس دخترانه بپوشد را متوجه شوید.
-انتخاب جنسیت باید بر اساس نیاز و احساس فرزند شما باشد، نه بر اساس آنچه شما فکر می‌کنید.
۲. حمایت از کودک ترنس. کودکان ترنسی که مورد حمایت خانواده‌های خود قرار می‌گیرند، کمتر دچار خودکشی، آوارگی یا مشکلات جدی روحی - روانی می‌شوند.
-برخی مطالعات نشان داده اند کودکان ترنسی که عمل تغییر جنسیت را انجام داده اند نسبت به کودکانی که انجام نداده اند، کمتر دچار مشکلات روحی - روانی هستند.
۳. توجه به علائم افسردگی یا اضطراب. یکی از بهترین روش‌های تشخیص کودک ترنس بررسی علائم اضطراب اوست. تمام کودکان ترنس در معرض ابتلا به مشکلات روحی - روانی قرار دارند. اگر علائم زیر را مشاهده کردید، با یک متخصص مشورت کنید. علائمی مانند:
-خواب بیش از حد
-کاهش یا افزایش ناگهانی وزن
-عدم علاقه به فعالیت‌هایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌برده است
-تغییرات خلقی قابل توجه
۴. اگر فرزندتان ترنس است، گزینه‌های پزشکی را بررسی کنید. ممکن است کودک بخواهد تغییراتی در بدن خود انجام دهد. گزینه‌های پزشکی به معنای درمان ترنس بودن نیستند، بلکه از فرزندتان حمایت می‌کنند. در مورد این گزینه‌ها با پزشک کودک مشورت کنید.