بیماری صرع در بارداری، می توان کودکانی سالم داشت؟

صرع نیز مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر اگر بموقع تشخیص داده شود قابل کنترل خواهد بود به گونه‌ای که بسیاری از عوارض آن کاهش می‌یابد و بیمار می‌تواند مانند افراد طبیعی جامعه به زندگی عادی خود ادامه دهد.

اما موضوع مهمی که بسیاری از افراد جامعه را وادار به انکار و کتمان بیماری می‌کند باورهای غلطی است که هنوز در برخی نقاط کشور وجود دارد. این باورهای اشتباه نه تنها درمان بیمار را به تأخیر می‌اندازد بلکه باعث شده بسیاری از این بیماران در زمینه تحصیل، اشتغال و ازدواج با مشکل مواجه شوند، اما به راستی زنی که مبتلا به بیماری صرع است می‌تواند مادر نوزادی سالم باشد؟ برای یافتن پاسخ این سؤال با دکتر مرجان اسداللهی متخصص مغز و اعصاب به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم که می‌خوانید:

دکتر اسداللهی: صرع یک اختلال عصبی در مغز است که عموماً منشا ژنتیک ندارد از این رو احتمال انتقال آن از والدین به نوزاد بسیار نادر است. اما این بدان معنا نیست که هیچ خطری فرزند زنان مبتلا به صرع را تهدید نمی‌کند. به عبارت ساده تر، درست است که انتقال صرع از مادر به نوزاد به ندرت اتفاق می‌افتد اما حملات تشنجی ناشی از این بیماری فقط مادر را درگیر نمی‌کند و می‌تواند سلامت جنین را به خطر بیندازد.

این فلوشیب صرع تأکید می‌کند: زنان مبتلا به صرع با رعایت برخی از نکات می‌توانند فرزندانی سالم به دنیا بیاورند از این رو می‌توان گفت صرع مانعی برای مادر شدن مبتلایان به این بیماری نخواهد بود.

وی ادامه می‌دهد: زنانی که به بیماری صرع مبتلا هستند باید بدانند که نخستین شرط برای بارداری کنترل بیماری صرع است. منظور از کنترل بیماری این است که بیمار از حدود ۹ ماه قبل از تصمیم به بارداری حداکثر یک حمله تشنجی را تجربه کرده باشد. اگر بیماری مادر کنترل نشود و او در طی دوران بارداری دچار حملات تشنجی شود احتمال این‌که جنین در حین حمله دچار کمبود اکسیژن شده، آسیب ببیند، زیاد است.

دبیر پانزدهمین کنگره بین‌المللی صرع خاطرنشان می‌کند: هنگامی که زنی تصمیم به بارداری می‌گیرد باید بلافاصله پزشک خود را در جریان قرار دهد. پزشک متخصص داروهای مصرفی بیمار را به داروهایی تغییر می‌دهدکه حداقل ضرر را برای جنین به همراه داشته باشد. معمولاً ترجیح این است که یک ترکیب دارویی و با حداقل دوز مناسب برای بیمار تجویز شود.

دکتر اسداللهی معتقد است، اگر ترکیب دارویی بیمار مناسب نباشد یعنی بیمار از داروهای نامناسب استفاده کند یا این‌که رژیم‌های چند دارویی برای او تجویز شود، احتمال صدمه به جنین افزایش خواهد یافت.این استاد دانشگاه در ادامه توصیه می‌کند: بیماران باید حداقل سه ماه قبل از بارداری و تا سه ماه بعد از بارداری از فولیک اسید استفاده کنند و از اعمالی که باعث تشدید تشنج در آنها می‌شود مانند بی‌خوابی، گرسنگی، خستگی و استرس شدید اجتناب کنند. اما اگر بارداری ناخواسته اتفاق افتاد و مادر به محض اطلاع از بارداری باید مصرف اسید فولیک را آغاز کند چرا که طبیعتاً تشکیل ارگان‌های مهم بدن جنین در سه ماهه اول بارداری صورت می‌گیرد و جنین در این دوران آسیب پذیرتر خواهد بود.

این دسته از مادران باید بعد از پایان ماه سوم بارداری، سونوگرافی سه بعدی انجام دهند. انجام تست آلفا فیتو پروتئین (AFP) نیز اکیداً توصیه می‌شود. از طریق این تست می‌توان تا حدود زیادی نقایص لوله عصبی نوزاد را تشخیص داد.دبیر کنگره صرع می‌افزاید: در تمامی رفرنس‌ها و کتاب ها گفته شده، عوض کردن دارو برای آن دسته از زنانی که در ماه‌های ابتدایی متوجه بارداری شده‌اند، بسیار خطرناک است. چرا که عوض کردن دارو احتمال بروزحملات تشنجی را افزایش می‌دهد.

وی درخاتمه با تأکید بر اهمیت دوران بارداری در سلامت جنین می‌گوید: همه زنان و بخصوص زنان مبتلا به برخی بیماری‌ها مانند صرع حتماً باید توصیه‌های پزشک را جدی بگیرند و اگر دارویی مصرف می‌کنند به هیچ وجه خودسرانه آن را قطع نکنند یا در دوز مصرفی تغییر ندهند. همه این تغییرات دارویی باید تحت نظر مستقیم پزشک متخصص انجام شود.