با نوزادی که غریبی میکند چه کنیم؟

کودک تا حوالی ۶ ماهگی معمولا از آنکه در آغوش دوستان خانوادگی یا افراد غریبه باشد خشنود است.حتی ممکن است وقتی والدینش او را در آغوش شخص غریبه ای می گذارند،لبخند بزند و با او بازی کند. اما بین ۷ تا ۹ ماهگی ،نسبت به نزدیک شدن به افرادی غیر از والدینش مقاومت نشان داده و غریبی می کند و حتی زمانی که شخصی غیر از پدر و مادر می خواهند او را بغل کنند گریه کرده و می خواهد دوباره خودش را در آغوش والدینش بیندازد.در این دوره حتی برخی از کودکان در برخورد با پدربزرگ ، مادربزرگ و یا پرستار خود دچار احساس اضطراب می شوند .

غریبی کردن بخشی از روند دوران رشد کودک است!

این واکنشها در مقابل افراد غریبه کاملا طبیعی بوده و بخشی از دوران رشد کودک و در نتیجه افزایش آگاهی او از دنیای اطرافش است. او پدر و مادر خود را به عنوان افرادی خاص و متفاوت از دیگران در نظر گرفته و با لذت به آنها نگاه می کند. کودک در کنار پدر و مادر احساس خوبی دارد و بر عکس با افراد غریبه راحت نبوده و نمی تواند به آنها اعتماد کند یا به اصطلاح غریبی می کند. در این سن کودک در می یابد که فقط تا زمانی که چیزی را می بیند آن چیز وجود دارد، بنابراین وقتی والدینش از دایره دید او خارج می شوند مضطرب شده و شروع به گریه کردن می کند. این مرحله از رشد می تواند برای والدین مشکل ساز باشد زیرا گاهی کمک گرفتن از دیگران برای انجام امور را سخت می کند.

در این مواقع برخی از بزرگسالان والدین را متهم می کنند که " بچه را بیش از حد به خود چسباندی و او را لوس کرده ای "

یا سعی میکنند کودک را به زور در آغوش خود بگیرند و می گویند باید به دیگران هم عادت کند.

به یاد داشته باشید که در این مرحله از رشد اضطراب در برابر افراد غریبه و جدایی از والدین کاملا طبیعی است.لازم نیست کودک را مجبور کنید در آغوش دیگران قرار بگیرد فقط سعی کنید نیازهایش را بر طرف کرده و همان طور که او در آغوش شماست دیگران با او حرف زده و یا با او بازی کنند .

در این دوران بسیاری از کودکان در هنگام رفتن به مهد کودک و یا ماندن نزد پرستار از والدین خود سخت جدا می شوند.برای پرستار شرایط را شرح داده و از او بخواهید با شما همکاری کند .

همیشه یک خداحافظی سریع بهتر است!

در صورتی که چاره ای جز سپردن کودک به مهد کودک و یا پرستار ندارید به هیچ عنوان یواشکی کودک را ترک نکنید. این اصلا روش مناسبی نیست.

بهترین کار این است که وقتی کاملا آماده جدا شدن از کودک هستید، او را ببوسید و خیلی سریع از او خداحافظی کنید.

به خاطر داشته باشید که که اگر کودک گریه کرد، نباید برگردید.کودک کم کم به این روال عادت کرده و ترس او از افراد غریبه ( پرستار و مربیان مهد کودک) کمتر می شود و زمانی می رسد که او با شادمانی جدا شده و به سوی کسی که به استقبالش آمده رفته و همچنین اعتماد به والدین خود را نیز از دست نداده است.