قوه تخیل در کودکان، فکر و خیال بد می کند؟

علاوه بر حس و کوششی که کودک از آن استفاده می کند، موضوع تخیل و فکر و خیال بد موضوعی اساسی است.

آنها تفاوتی بین تخیل و واقعیت قائل نیستند یعنی آنچه را که در ذهن دارند واقعیت می دانند. بنابراین قسمت تصور و تخیل آنها بیش از هر عامل دیگری فعال است.

از دو سالگی این تخیل و تصور شدید می شود به طوری که در برخورد با ما همچنان تصورات و تخیلات خودش را با واقعیت مخلوط می کند و همۀ آنها را با هم ضبط می کند و برخی اوقات حرف هایی را می زند که از نظر ما دروغ است اما از نظر او واقعیت دارد.

زیرا در زمان اتفاق، احساس و تخیل خود را نیز با آنچه که بوده، همه را یک جا ضبط کرده و تفکیکی بین تخیلات و واقعیات نبوده. به همین دلیل و توانایی ذهنی که دارد تصور می کند دنیا را به نوعی در خدمت و اختیار دارد.

- متاسفانه چون اغلب رفتارهای کودک با موانع و مشکلاتی همراه است و بیشتر کارهایی که انجام می دهد می تواند خطرناک و بد باشد و هر کسی که اطراف کودک ۱ تا ۳ ساله است دائماً با گفتن کلمه "نه" باید او را به کار بی ضرر و بی خطری تشویق کند، کودک متوجه می شود که محیط اطراف مناسب او نیست و کسانی را که دوست خود می داند، دوستانه با او برخورد نمی کنند.

در حالی که احساس بدی نسبت به خود دارد و به فکر تنبیه و آزار خود می باشد، فکر و خیال بدی در مورد دیگران نیز دارد. بنابراین دوست دارد خواهر کوچکی که جدیداً پیدا کرده یا برادر بزرگی که او را اذیت می کند اصلاً وجود نداشتند و یا کلماتی در مورد آنها به کار ببرد و به آنها آسیب برساند و حتی به خودش نیز صدمه بزند.

ولی تصورات و تخیلات خود را پر و بال می دهد تا جایی که حتی فکر مرگ آنها را می کند در صورتی که بعداً پشیمان می شود. حتی در لحظه ای از مادر متنفر می شود و بعد دوباره پشیمان می گردد و می گوید شما مرا دوست ندارید.

همه و همه نشان دهندۀ آن است که کودک در این دوران با تخیل خود بیشترین مسئله را دارد و احساس منفی می کند.