با کودک پرخاشگر خود چه کنم؟

کودک زمانی که نتواند از لحاظ عاطفی تأمین شود و مورد بی توجهی از طرف والدین یا پرستار کودک قرار بگیرد نسبت به محیط اطراف چرخاشگری می کند.
از شروع هجده ماهگی در کودکان پرخاشگری شروع می شود و تا سن ۴ سالگی که به مرور کاهش می یابد وجود دارد در برخی از کودکان عصبانیت تا سنین بعد هم ادامه دارد.

در کودکان زمانی کج خلقی اتفاق می افتد که کودک در عین ناتوانی به سختی در حال تلاش برای تسلط یافتن بر محیط اطراف خود می باشد.
این مسیر برای کودک نوپا دشوار است .
۱- عدم رشد کامل قشر پیشانی
این قشر از پیشانی وظیفه شناخت اجتماعی ، رفتار ارتباطی و رفتار اخلاقی را بر عهده دارد. این بخش از مغز در کودکان تا ۴ سالگی رشد نمی کند.
۲- مسئولیت دستگاه لیمبیک در پرخاشگری کودک
این بخش از بدن کودکان با کنترل احساسات انسانی اصلی مثل ترس ، ناامیدی ، خشم و شادی در ارتباط است. قبل از رشد کامل سیستم لیمبیک کودکان نوپا گیج و ناتوان هستند .
کودکان قبل از این موضوع قادر نمی باشند احساسات خود را به طور دقیق بیان کنند و این موضوع باعث پرخاشگری و عصبانیت کودکان است.
۳- مسائل خلقی:
کودکانی که نسبت به سایر کودکان سفت و سخت بر خورد می کنند در بیان احساسات خود بد عمل می کنند. این کودکان همینطور نسبت به تغییرات محیط اطراف بی تحمل هستند و کج خلقی دارند.
۴- برقراری ارتباط در کودکان:
یکی از روش های برقراری ارتباط کودکان نوپا با والدین خود یا پرستار کودک کج خلقی است. کودکان نوپا به دلیل نداشتن توانایی برقراری ارتباط کلامی با اطرافیان گرسنگی، نا امیدی و خستگی استفاده می کنند.
۵- پرخاشگری کودک برای برای جلب توجه به نیازها
در صورتی که والدین کودک و یا پرستار کودک نتوانند نیازهای کودک را از نشانه هایی که کودک بیان می کنند درک و برطرف کنند کودک به پرخاشگری متوسل می شود تا توجه پدر و مادر و پرستار خود را جلب کند.
۶- سخت گیری زیاد والدین کودک
کودکانی که والدین سخت گیر دارند به طوری که برای یادگیری مرتکب اشتباه می شوند دچار یأس و ناامیدی خواهند شد و از طرق کج خلقی و پرخاشگری اعتراض خود را نشان می دهند.
۷- پرخاشگری کودک به دلیل حس سرخوردگی
کودکان در این سنین در حال یادگیری مهارت های فردی بسیاری هستند مانند گره زدن کفش های بندی خود ، یادگیری بازی و شعرهای مختلف. عدم توانایی در یادگیری هر کدام از این مهارت ها کودک را دچار حس درماندگی، شکست و ناتوانی می کند که زمینه پرخاشگری با والدین و پرستار کودک را ایجاد می کند.
۸- تأثیر محیط منزل و والدین بر پرخاشگری کودک
وجود عوامل استرس زا در منزل مانند دعوا و تنش بین پدر و مادر ، دعواهای والدین ، بروز طلاق والدین و یا بیماری هر یک از والدین می تواند بر روی کودک تأثیر منفی بگذارد.

شرایط ناشناخته:
کودکانی که در شرایط جدید قرار می گیرند ، مثل محیط های شلوغ که در آن با چهره های جدید مواجه می شوند دچار کج خلقی می شوند.
وجود چند مراقب :
ناراحتی کودک زمانی که پدر و مادر و یا پرستار کودک او را درک نمی کنند بیش تر خواهد شد. برای کودکانی که بیش از یک پرستار یا مراقب دارند ارتباط برقرار کردن دشوار است.
عدم توانایی در انتقال خود به دیگران
یکی از مهمترین دلائل پرخاشگری کودکان نوپا عدم توانایی در بیان خود به دیگران است ، این موضوع باعث احساس درماندگی در کودکان می شود و یکی از راه هایی که با آن ناراحتی خود را بروز می دهند پرخاشگری است.

پدر و مادر کودک و یا پرستار کودک در زمان هایی که کودک بدخلقی می می کند لازم است آرام باشند و سعی کنند بفهمند موضوع عصبانیت کودک چیست ؟سپس با برطرف کردن مشکل کودک سعی کنند کودک را از این بحران نجات دهند.
روش بی توجهی به پرخاشگری کودک
در زمان هایی که کودک بدخلقی می کند و در عین حال بی ادبی از خود بروز می دهد توجه خود را به موضوع دیگری معطوف کنید. توجه داشته باشد که برخی کودکان ممکن است پس از بی توجهی شما عکس العمل های شدید تری بروز بدهند مانند آسیب رساندن به خود در این صورت از روش های دیگری استفاده کنید.
لزوم حفظ خونسری والدین و پرستار کودک
همیشه آرام بودن کار آسانی نمی باشد و نیازمند تمرین است ، در این شرایط کودک را از مکانی که در آن قرار دارد دور کنید و به او چند گزینه که به آن علاقه دارد پیشنهاد دهید.
خشونت کودک را متوقف کنید:
در صورتی که کودک رفتارهای نا به هنجاری از جمله فریاد زدن ، لگدپرانی یا کتک زدن انجام می دهد هرگز به او ادامه انجام این حرکات خشونت آمیز را ندهید.کودک باید بداند که خشونت او در هیچ مرحله ای قابل قبول نیست همچنین خودتان هم متوقف کردن خشونت کودک را بدون خشونت انجام دهید .
نسبت به واکنش های کودک درک درستی داشته باشید.
هر زمان که کودک مایل است با شما ارتباط برقرارکند، خودتان هم با سوال پرسیدن ها سعی کنید زودتر او را به مقصودش برسانید. شما با این روش نا امیدی کودک را کم می کنید و آرامش را به او بر می گردانید.
کنترل عصبانیت در کودکان :
بگذارید کودک گریه کند.
در صورتی که کودک به دلیل ایجاد حساسیت به موضوعی اصرار دارد گریه کند با اینکه مشاهده این امر ممکن است برای والدین یا پرستار کودک دردناک باشد اما کودک را متوقف نکنید. گریه کردن سبب ترشح هورمون استرس در بدن می شود و کودک بعد از اتمام گریه حال بهتری پیدا خواهد کرد.

در صورتی که والدین کودک و یا پرستار کودک در برخورد با کودک کنترل خود را از دست بدهند و با عصبانیت برخورد کنند ، لازم است از او عذرخواهی کنند.من متأسفم نباید عصبانی می شدم.عذر می خوام نباید با این شدت واکنش نشون می دادم .در این صورت شما به کودک آموزش هم داده اید که اشتباه از هر کسی ممکن است سر بزند و عذر خواهی کردن اصلاً چیز بدی نیست.
لزوم حفظ تحکم :
کودک باید بداند که والدین یا پرستار کودک در صورتی که عذرخواهی می کنند به معنای عقب نشینی از تصمیمات شان نیست .اگر کودک خواهان چیزی است که نباید به او داده شود ، از موضع خود عقب نشینی نکنید، نه باید همیشه به معنای محکم بودن بر مواضع خود باشد.
پیشنهاد دادن به کودکان همیشه خوب است:
در مواقعی که کودک خشمگین است و اصرار به پرخاشگری دارد پرستار کودک یا والدین کودک با پیشنهاد مواردی که مورد علاقه کودک هستند می توانند او را آرام کنند.این پیشنهاد ها می تواند شامل غذا ، بازی یا فعالیت های مورد علاقه کودک باشند این یک روش توجه و برگرداندن احساس اعتماد به نفس به کودکان است چیزی که در این لحظات به آن احتیاج دارد .

در صورتی که عصبانیت و کج خلقی کودک درمان نشود موجب چه می شود؟
عدم درمان کج خلقی در کودکان مشکلات اساسی در سلامت آنان ایجاد می کند و با برخی از بیماری های روانی طولانی مدت یا مکرر، و یا خود-مخرب در ارتباط می باشد:عصبانیت و پرخاشگری می تواند کودکان را مبتلا به افسردگی و اختلال کم توجهی بیش فعالی ، یا اختلال مخالفت بکند.کودکانی که شدیدا پرخاشگر هستند، بیشتر از سایر بچه ها تنش دارند و مضطرب می باشند.برخی از کودکان برای درمان مشکل پرخاشگری نیاز به روانشناس پیدا می کنند.

برای درمان پرخاشگری و عصبانیت در کودکان کی به روانشناس مراجعه کنیم ؟
- در صورتی که کودک شما در طول یک روز به طور غیر عادی نسبت به پدر و مادر ، پرستار کودک یا حتی اسباب بازی هایش تندی می کند.
- کودکی که سعی می کند عمدا به خودش آسیب بزند، خودش را گاز بگیرد یا سرش را به دیوار بکوبد.
- کودکی که در هر بار که دچار کج خلقی می شود نزدیک به نیم ساعت این عادت را حفظ می کند یا در روز بیش از ۵ بار دچار کج خلقی می شود.
- کودک بعد از پایان کج خلقی اش هنوز نمی تواند آرام باشد و صحیح ارتباط برقرار کند.
- کودکی که برای آرام شدن از پدر و مادرش یا پرستار کودک درخواست رشوه می کند .
کلام آخر : ضروزرت دارد که والدین یا پرستار کودک نوپا توجه طلبی کودک را جدی بگیرند تا این موضوع در ادامه باعث پرخاشگری نشود.