تست خانگی حاملگی، قابل اعتماد است؟

روش‌های زیادی برای تشخیص بارداری یا عدم بارداری وجودد دارد؛ از روش‌های خرافاتی و غیر علمی گرفته که اتفاقا طرفدار دارند، تا روش‌های علمی قابل اعتماد. یکی از روش‌های علمی قابل اعتماد در مورد جواب بارداری، استفاده از تست حاملگی خانگی یا کیت‌های تشخیص بارداری است؛ اما این کیت‌ها تا چه اندازه قابل اعتماد هستند و چطور کار می‌کنند؟ در ادامه می‌خوانید.

جالب است بدانید در بدن هر خانمی که باردار می‌شود، هورمونی به نام «گونادوتروپین» ترشح می‌شود. این هورمون که به اسم hCG هم شناخته می‌شود، بعد از بارداری نه تنها در خون زن باردار مشاهده می‌شود؛ بلکه در ادرار او هم وجود خواهد داشت. اینجاست که تست حاملگی وارد می‌شود و وجود این هورمون را در ادرار تشخیص می‌دهد. این تست‌ها با نشان دادن علامت مثبت و منفی یا نوشتن کلمات Pregnant/Not pregnant یا نشان دادن یک یا دو خط، باردار بودن یا نبودن خانم‌ها را از طریق هورمون موجود در ادرارشان تشخیص می‌دهند.

نحوه استفاده از تست حاملگی
انواع تست‌های حاملگی، دستور العمل‌های متفاوتی دارند. برای مثال ممکن است در دستور العمل یک کیت بارداری آمده باشد که یک خط یا نوار روی تست باید در معرض ادرار خانم باردار قرار بگیرد؛ اما نمونه دیگر ممکن است ظرفی را برای قرار دادن ادرار در نظر بگیرد و از خانم باردار بخواهد تست حاملگی را در آن فرو ببرد. نمونه سومی هم هست که در آن می‌توان با استفاده از قطره‌چکان ادرار را روی تست چکاند. دقت داشته باشید که دستور استفاده از یک تست ممکن است با تست دیگر فرق کند. بنابراین دستورالعمل را به دقت مطالعه کنید.

واقعیت این است که دلایل متعددی می‌توانند باعث اشتباه شدن جواب تست حاملگی شوند. برای مثال بارداری پوچ یکی از دلایلی رایج این اتفاق است. گاهی هم تا چند وقت بعد از سقط جنین هورمون‌های بارداری در بدن وجود دارند و همچنان جواب را مثبت نشان می‌دهند. استفاده از بعضی داروها و وجود بعضی بیماری‌ها هم منجر به مثبت شدن تست حاملگی می‌شود. بنابراین ادعای اینکه تست‌های بارداری تا ۹۹ درصد دقیق هستند در صورتی است که موارد بالا وجود نداشته باشند و کیت هم از برند معتبری تهیه شده باشد.