فیبروم رحم زنان، علل ایجاد و درمان
دلیل بوجود آمدن فیبروم رحم بطور دقیق معلوم نیست، اما آنچه مشخص است آنست که عامل رشد فیبروم‌ها ، تحریک هورمونهای استروژن زنانه است.
فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضله رحم،یکی از معمولترین تومورهای زنان میباشد که تقریباً ۲۵ تا ۴۵ درصد زنان را معمولاً در سن باروری یعنی بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی درگیر میکند .
دلیل بوجود آمدن فیبروم رحم بطور دقیق معلوم نیست، اما آنچه مشخص است آنست که عامل رشد فیبروم‌ها ، تحریک هورمونهای استروژن زنانه است. بنابراین در سنین باروری، فیبروم‌ها شروع خود را آغاز میکنند ، و پایان سن باروری رشد آنها متوقف می‌شود و حتی کوچکتر شده، علایم بیماری نیز بهبود می‌یابد.
انواع فیبروم رحمی
فیبروم ها بر اساس محل بوجود آمدن آنها در رحم طبقه بندی می شوند.
- فیبروم هایی که داخل عضله رحم رشد میکنند .
- ساب سروزال که بصورت توده برجسته خارج رحم و زیر .
- زیرمخاطی درون حفره رحم که از همه موارد نادرتر است با بیشترین تظاهرات بالینی از جمله منوراژی یا خونریزی شدید در دوران عادت ماهیانه و نازایی همراه است.
علایم فیبروم رحم
معمولا فیبروم رحم در اندازه های کوچکتر میتوانند بدون هیچ علامت خاصی باشند و فقط در زمان انجام سونوگرافی بصورت اتفاقی تشخیص داده شوند. اما در بیش از ۵۰ درصد موارد فیبروم رحم علایم خاص خود را دارد.
- خونریزی غیر طبیعی و زیاد در قاعدگی
- درد و فشار در قسمت لگن
- طولانی بودن خونریزی عادت ماهانه
- خونریزی و لکه بینی بین دوره های قاعدگی
- بزرگ شدن شکم
- کمردرد
- پا درد
- درد در زمان رابطه جنسی با همسر
- تکرر ادارار
- یبوست
درمان فیبروم رحم
اکثر فیبروم ها در رحم به اندازه کوچک بدون علامت میباشند و چنانچه در سونوگرافی دیده شوند اگر دارای علامت خاصی نباشند ، نیاز به اقدام خاصی نیست و بیمار بایستی هر سه تا شش ماه یک مرتبه جهت کنترل سایز فیبروم یا درصورت ایجاد علایم مانند دل درد و مشکلات قاعدگی، اقدام به درمان و بررسی نماید .
- درصورت بروز درد شدید و مداوم ، حتما بایستی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- اگربه فیبروم رحم مبتلا هستید از مصرف قرصهای ضد بارداری که دارای استروژن هستند خودداری کنید .
- درمان دارویی نیز در آن از داروهایی که اثرات ضد استروژنی دارند، استفاده میگردد. درمان دارویی موقت است و با قطع داروها رشد فیبروم دوباره شروع شده، علایم بیماری باز میگردد و همچنین این داروها عوارضی چون پوکی استخوان به دنبال دارند.
بسیاری از فیبروم های رحمی احتیاجی به عمل جراحی ندارند. اما درصورت نیاز جراحی شامل جراحی به روشهای مختلفی می باشد:
جراحی لاپاروسکوپی:
لاپاراسکوپی روش جدید جراحی بدون برش که از طریق ایجاد سوراخ‌های کوچک نیم و یا یک سانتی میتوان دوربین و وسایل جراحی را وارد کرد و جراحی را انجام داد.
جراحی هسیتروسکوپ:
که با استفاده از یون الکتریکی، فیبروم را خورد کرده ، به نرمی از دهانه رحم خارج میکنند. در این روش هیچگونه برش جراحی صورت نمی‌گیرد و هیچ دردی پس از عمل متوجه بیمار نیست و بیمار ظرف چند ساعت به فعالیت‌های روزانه خود باز میگردد.
جراحی باز:
در این روش نیز شکم به اندازه کافی کاملا باز شدن و عمل خارج سازی فیبروم انجام میگردد.
هیسترکتومی (hysterectomy):
بمعنی برداشتن کل رحم با روش جراحی. که این روش تنها روش تضمینی برای درمان فیبروم میباشد. این عمل درمورد خانمهایی که خونریزی خیلی شدید دارند،و اندازه فیبرومشان خیلی بزرگ است، و همینطورنزدیک به سن یائسگی میباشند یا یائسه میباشند و تصمیم به بارداری ندارند انجام میگیرد.
علل ایجاد فیبروم رحم
هنوز علت قطعی آن مشخص نیست اما محققان به عوامل زیر برای ایجاد فیبروم رحمی اشاره میکنند:
عوامل ژنتیکی:
در بسیاری موارد زنانی که خواهر یا مادر آنها دچار فیبروم بوده اند بیشتر در معرض فیبروم میباشند .
علل هورمونی:
ترشح هورمونهای استروژن و پروژسترون که رحم زن را برای بارداری آماده میکند ممکن است موجب رشد فیبروم نیز گردد.
عوامل شیمیایی:
بعضی از مواد که به نگهداری بافت‌های بدن کمک میکنند، ممکن است سبب رشد فیبروم شوند.
وراثت:
اگر مادر یا خواهر فرد به فیبروم رحمی مبتلا باشد، احتمال ابتلای وی هم بیشتر می‌شود.
نژاد:
تحقیقات نشان داده است که زنان سیاه پوست بیشتر با خطر فیبروم مواجه هستند تا زنان نژادهای دیگر. همچنین این دسته از زنان بیشتر در سنین پایینتر دچار فیبروم رحمی می‌شوند
چاقی :ریسک مبتلا شدن به فیبروم در زنان با وزن بالا بیشتر از سایرین است. زنان خیلی چاق هستند دو تا سه برابر سایر افراد درمعرض ابتلا به فیبروم هستند.
عادات تغذیه ای:
خوردن بیش از حد گوشت قرمز و ژامبون ریسک ابتلا به فیبروم را افزایش میدهد دارد. و مصرف مقدار زیاد سبزیجات ریسک ابتلا را کم میکند.
فیبروم ، بارداری و نازایی:
اگر شخص مبتلا به فیبروم رحم قصد بارداری داشته باشد ، ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا بارداری اتفاق بیفتد . و این قضیه نادرست است که افرادی که دارای فیبروم های رحمی هستند، نمی توانند باردار شوند. اگر تحت نظر پزشک رفتار کنند ، احتمال بارداری بیشتر خواهد شد . فقط نوع خاص و نادری از فیبروم رحمی است که میتواند منجر به نازایی گردد
آمارها نشان می دهد که بسیاری از افرادی که فیبروم های رحمی داشتند، توانستند باردار شوند و بارداری موفقی هم داشته اند.
در میان زنان مبتلا به نازایی و فیبروم رحمی، میزان شانس بارداری وابسته به محل فیبروم میباشد . فیبروم ساب سروز، به نظر نمی رسد نتایج باروری یا مامایی را تحت تاثیر قرار دهد در حالیکه فیبروم های داخل جداری و زیر مخاطی همراه با میزان پایینتر لانه گزینی و تولد زنده است. هم چنین در بیشترموارد، فیبروم ها باعث سقط جنین نمیشوند مگر آنکه تعداد آنها زیاد یا توده فیبروم بزرگ باشد ،که بیشتر فضای دورن رحم را اشغال کند که در اینصورت ممکن است باعث سقط جنین یا زایمان زودرس شوند.
منبع:
کودک آنلاین
