علت نرفتن کودک به مهد، چی کار کنم؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: سلام من یک دختر ۴ ساله دارم که خیلی علاقه ای به رفتن به مهد نداره در حقیقت اصلا دوست نداره بره مهد اما وقتی میبرمش راحت میره تو از فردا دوباره میگه نمیخواهم بروم مهد و دلیلش هم اینه که بچه ها اذیتم میکنند اما در مهد میگن نه وبا بچه ها کنار میاید الان هم بخاطر اینکه مهد نره یک هفته است رفته خانه ی عمه اش و میگه دنبالم نیایید ودلم هم براتون تنگ نشده البته باید بگویم که عمه ودختر عمهاش که بزرگسال هم هست خیلی باهاش بازی میکنند وبقول عمه اش اصلا وقت آزاد نداره که دلتنگ بشه من خیلی نگران ودلتنگش هستم میشه منو راهنمابی کنید من یک دختر ۹ ساله ی دیگم دارم اون هم به عمه اش علاقه داره اما نه دیگه اینطور .

پاسخ دکتر جمشید بیگدلی، روانشناس:

مادر عزیز معمولا بچه هایی که در خانه امتیاز زیادی از والدینشان می گیرند و بیش از اندازه مورد توجه هستند این مشکل را دارند. کودک در خانه در مرکز توجه است و همه نیازهایش بلافاصله برطرف می شود بنابراین مکانی مانند مهدکودک که بچه های دیگر در آنجا حضور دارند و او دیگر مرکز توجه نیست را دوست ندارد. بچه دلیلی نمی بیند که محیط امن راحت خانه را رها کند و به جایی برود که تحت استثمار افراد دیگر قرار بگیرد. او دوست دارد همیشه کانون توجه باشد. در ضمن کودکان در مهد نقاط ضعف خودشان را می بینند. در خانه مادر همه کارهای بچه را انجام می دهد ولی در مهدکودک مجبور است بعضی از کارها را خودش انجام بدهد. خب به طور طبیعی بچه ترجیح می دهد در خانه باشد اما والدین باید حواسشان باشد که در خانه توجه بیش از اندازه به کودک نداشته باشند. گاهی اوقات با خودشان خلوت کنند. در اتاق یا آشپزخانه بنشینند و از کودک بخواهند در اتاق دیگری مشغول بازی بشود . بچه باید بدانند مادر و پدر می توانند زمان هایی را بدون بچه برای خودشان باشند و استراحت کنند. نباید به بچه رشوه یا امتیاز اضافه بدهند. زیرا کودک باهوش است و می داند به هرحال والدین آنچه را او می خواهد برایش تهیه می کنند. از طرفی گاهی تغییرات مدیریتی باعث می شود که کودک دیگر نخواهد به مهد برود. مثلا ممکن است خاله مهد عوض شده باشد، خاله قبلی زیباتر و مهربانتر بوده و خاله جدید از نظر ظاهری کمی نامناسب تر یا کمی جدی تر است. بنابراین کودک می بیند محیط مهد جذابیت سابق را ندارد، به همین علت تصمیم می گیرد که در خانه بماند. نهایتا اینکه کودک نباید تصمیم گیرنده باشد. به بچه بگویید هرکس در خانه مسئولیت خاصی دارد. پدر به سر کار می رود، مادر یا به سرکار می رود و یا در خانه کارهای منزل را انجام می دهد و او هم باید به مهد برود. کودکان برای مهدکودک رفتن اجازه تصمیم گیری ندارند و باید این مسئله را درک کنند. مادر بچه را در مهد کودک بگذارد و به خانه باز گردد و در مهد نماند. چون در این صورت کودک همیشه یک نیم نگاهی به مادرش خواهد داشت. البته بهتر است این مادر سعی کند جز اولین مادرهایی باشد که به دنبال فرزندش می رود. مثلا حداقل ۱۵ دقیقه زودتر از بقیه مادرها برود و بچه را از مهد بیاورد. طوری نباشد که مادر دیر برود و بچه ببیند همه ی مادرها و بچه ها رفتند و اضطرابش بیشتر بشود.