چگونه بچه های خود را تربیت کنیم؟
اولین پاسخ در سوال شما که میفرمایید چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم؟ این است که در وهله ی اول والدین سختگیری نباشید.
در این مقاله میخواهیم ۱۱ روش از بهترین روش های کارشناسی شده از سوی روانشناسان را در مورد اینکه چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم ، منتشر کنیم.
همان گونه که در بالا گفته شد قصد این را داریم که دلایلی بیاوریم که گواهی میدهد چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم ؟ لازم به ذکر است که در این ۱۱ روشی که در ادامه خواهیم گفت مهم ترین دلایل را ذکر کرده ایم که همواره عمده ترین دلایل بوده و اگر این نکات را رعایت کردید و بازهم پاسخگو نبود،بهتر است به رواشناس مربوطه مراجعه نمایید.
1- والدین سخت نگیری نباشید:
اولین پاسخ در سوال شما که میفرمایید چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم؟ این است که در وهله ی اول والدین سختگیری نباشید.اولین قدم در پیشرفت کودکان این است که سعی کنیم والدینی باشیم تا به فرزندمان اجازه انتخاب دهیم و به آنها کمک کنیم تا کاستی ها را در دنیا و در وجودشان دربیابند.
آنرا بپذیرند. اما متاسفانه بسیاری از والدین مهربان و با نیت خوب،ندانسته به فرزندشان یاد میدهند تا مطلق باشند و فقط تصمیمات آنها را اجرا کنند که این بر خلاف قوانین تربیت کودکان است.
اگر فردی سختگیری هستید،فرزندتان از شما می آموزد که نسبت به دنیا مانند شما باشد.مهم ترین کار این است که به بچه ها بیاموزیم این دنیای پر از کاستی ها را بپذیرند.
برای این کار برای آنها الگو باشید.وقتی فرزندتان به خانه می آید و میگوید که نمره 17 گرفته،به او نگویید ((چرا به آن سوال ها اشتباه جواب دادی؟)) این وع حرف شما نوعی قتل نفس و عین سختگیری است.
۲- برکارهای درستی که انجام میدهد تاکید کنید:
دومین قدم براینکه چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم ، این است که او را همیشه تحسین کنید.وقتی فرزندتان کار درستی انجام میدهد،همان لحظه او را تشویق و تحسین کنید.
تربیت مناسب،فرزندتان را به سوی موفقیت هدایت میکند. لارم به ذکر است که اگر فرزندتان را در همان لحظه ای که باید تشویق شود،تشویق کنید،در ذهنش ماندگار خواهد بود.
3- اگر برای تو مهم است،برای من هم اهمیت دارد:
عشق را میتوان چنین معنی کرد: ((آنچه برای تو مهم است،برای من هم مهم است.)) شما دقیقا باید این حرف را در عمل به فرزندتان نشان دهید.فکرتان را متوجه فرزندتان سازید یعنی بایستی به حرف های او گوش دهید و برای او وقت صرف کنید.
وقتی فرزند سه ساله تان از مهد کودک به خانه می آید و کلمه کلمه درباره آنچه در روز گذشته است ، حرف میزند،شما بهترین راه حل این است که به او گوش دهید و به او دقت کنید.
۴- فاصله خود را با فرزندتان نگه دارید:
همیشه باید فاصله تان را با فرزندتان حفظ کنید به ای معنی که نباید همیشه او را تنبیه کرده و یا همیشه او را تشویق کنید. از قدیم هم گفتن که در هرکاری نباید افراط و تفریط کرد!
یادتان باشد که تنبیه باید به سود فرزندتان باشد ، یعنی قدری هم عاطفه نیز باید چاشنی آن باشد.دختر یا پسرمان تحت مالکیت ما نیستند بلکه امانتی میباشند که خداوند به ما داده است تا با پرورش خوبمان آنرا در جای خود به خوبی قرار دهیم.
5- بلند پروازی نکنید:
واقعا یکی از نکات بسیار مهمی میباشد که بنده خودم در دوستان و آشنایان به خوبی دیده ام. اینکه پدر و مادر فرزند خود را با گفته هایشان به جایگاهی میرسانند که واقعا از نظر عقلی امکان پذیر نیست و یا سخت است.
مثلا خانواده ای را دیدم که به فرزند خود میگفتن تو در آینده علی دایی شماره دو خواهی شد در صورتی که آن فرزند بویی از فوتبال ندیده و واقعا هیچ استعدادی درونش نبود و یا فرزند خود را به عنوان خوشگلترین بچه ی دنیا میدانند خب یه مقداری بلند پروازیتان را کم کنید!!
شما بهترین راه حلتان این است که بنشینید و آینده را به خوبی برایش روشن کنید که او واقعا چه کسی است و چه استعداد درونی ای دارد و در آینده میتواند در کدام زمینه ها موفق باشد.
ببینید در مقالات قبلی گفته بودم که راه پیشرفت دانش آموزان در کشورهایی مانند ژاپن این است که می آیند استعداد بچه را کشف و روی آن کار میکنند. چون میدانید که هر شخصی حداقل در یک زمینه ای استعداد شگرفی دارد که نیاز به کشف کردن آن است.
۶- او را تحسین کنید:
همانطور که در مورد شماره ۴ گفته شد باید فاصله تان را با او حفظ کنید و هرگز به زیاده روی در تشویق و یا تنبیه نپردازید. شما تنها نکته ای که باید رعایت کنید این است که در تشویق و تنبیه هایتان اصل تعادل را حفظ کنید. به جایش به او تذکر دهید و به جایش او را تحسین کنید.
۷- منظور حرفایتان را کاملا روشن کنید:
هنگام راهنمایی،صریح باشید.وقتی به فرزندتان میگویید: ((با احتیاط از خیابان عبور کن))کافی نیست.چون کلمه ((با احتیاط)) را میتوان به چند طریق معنی کرد.
بلکه با او بگویید به هر دو طرف خیابان نگاه کن.اگر اتومبیلی ندیدی سریع از خیابان عبور کند)) این واضح و روشن سخن گفتن را بیشتر مواقعی بکار ببرید که در مورد آینده او دارید سخن میگویید.
8- برای فرزندانتان الگو باشید:
طبق تحقیقات انچام شده اکثر پسر بچه ها الگوی خود را پدرشان قرار میدهند و همینطور دختر بچه ها مادرشان را. به همین دلیل است که بعد مدتی پسر بچه ها دوست دارند تا برای خودشان سیبیل بگذارند و دختر بچه ها چادر سرشان کنند.
پس یکی دیگر از دلایلی که حائز اهمیت است در اینکه چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم ،همین الگو بودمان برای فرزندان خویش است.
۹- با انصاف باشید:
اگر فرزند خود را به خاطر کار اشتباهی که انجام داده است تنبیه میکنید، در نظر داشته باشید که تنبیه شما مطابق با کار اشتباه او بوده و منصفانه و عادلانه برخورد کنید. بارها خودم به چشم دیده ام که کودکان یک کار خیلی کوچکی که واقعا خیلی هم اهمیت دارد را انجام میدهند ولی والدین آنرا بزرگ کرده و او را اساسی جریمه میکنند.
10- وعده های الکی ندهید:
هرگز و هرگز به فرزندتان وعده های الکی و پوچ ندهید.هیچ چیز به اندازه ی وفا نکردن به وعده ای که داده اید ،اعتبارتان را از بین نمیبرد. به جای وعده دادن به او بگویید: ((سعی خواهم کرد…)) و یا ((اگر بتوانم…)). فزندتان بنا بر تجربه خواهد آموخت که این حرف ها بسیار با ارزش هستند.
۱۱- دوستانه رفتار کنید و مانند دوست باشید:
بنا بر تجربه ها و تحقیقات انجام شده،والدینی که رفتار دوستانه با فرزند خود دارند بسیار موفق تر خواهند بود. چراکه مثلا شما فکر کنید فرزندتان در سن جوانی عاشق شده است و حالات روحی مناسبی ندارد به دنبال دوست صمیمی میگردد تا این موضوع را با او فاش کند و از او کمک بخواهد.
در این جا هیچ کس بهتر از دوست واقعی خود یعنی پدر و مادرش نمیتوانند او را راهنمایی کنند حال فکر کنید شما رفتاری خشمگین و نا عادلانه با او دارید او هرگز شما را در اسن صورت به عنوان دوست و راهنما انتخاب نمیکند. بنابراین سعی کنید با او مانند دوست صمیمی اش باشید.
منبع:
کودکان ما
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼