صدا درآوردن کودکان، چطوری برطرفش کنیم؟
ملچ‌ملچ کردن لب‌ها، صاف کردن گلو و ... تنها برخی از صداهای عجیبی هستند که کودکان به‌عنوان روش‌های دفاعی از آن‌ها استفاده می‌کنند.
ملچ‌ملچ کردن لب‌ها، صاف کردن گلو، زدن دندان‌ها بر هم و خرخر کردن تنها برخی از صداهای عجیبی هستند که کودکان به‌عنوان روش‌های دفاعی از آن‌ها استفاده می‌کنند. مانند بسیاری دیگر از عادت‌های عصبی، صدا درآوردن، اغلب در طول دوره‌ای از تنش آغاز می‌شود؛ اما بعدها به‌صورت یک عادت همیشگی در هنگام بروز دردسر رخ می‌دهد.
یک پسر خردسال همیشه در هنگام نگرانی دندان‌هایش را بر هم می‌زد و دیگری به‌طور مداوم اطرافش را بو می‌کشید. هیچ‌کدام از این دو کودک از عمل خودآگاه نبودند.
اگر کودک شما صدای خاصی را بیشتر از یک ماه تکرار کرد یا شروع به درآوردن یک‌صدای عصبی جدید کرد، باید برای غلبه بر این وضعیت به او کمک کنید تا این رفتار در او ماندگار شود.
توجه: صداهایی که در اثر خروج ناگهانی و کنترل نشدۀ کلمات یا حرکات غیرعادی رخ می‌دهند، ممکن است نشانۀ یک مشکل عصبی باشند که در این صورت مداخلۀ پزشک، ضروری است.
کودک را از عملش آگاه نمایید
اگرچه کودک ممکن است با ایرادهای والدین یا اذیت و آزار کودکان دیگر روبه‌رو شده باشد؛ اما این مسئله الزاماً به معنای آگاهی کامل از زمان، مکان و چگونگی بروز این صداها نیست.
از کودک بخواهید آن صدا را در جلوی آینه، درحالی‌که خود را تماشا می‌کند، درآورد و سپس تمام حرکات درگیر برای ایجاد آن را شرح دهد. برای نمونه، کسی که با زبانش صدا درمی‌آورد، درخواهد یافت که روش او برای انجام این کار عبارت است از: چسباندن زبان به کام، نفس کشیدن و سپس جدا کردن زبان از کام؛ یا فردی که دائماً گلویش را صاف می‌کند، ابتدا لب‌هایش را بازکرده، سپس هوا را به‌صورت سرفه‌هایی ملایم از دهان خارج می‌کند. شما می‌توانید این صداها را ضبط کنید و برای کودک پخش‌کنید.
روش کسب آرامش تدریجی را به کودک بیاموزید
روش‌های عمومی کسب آرامش را به کودک بیاموزید و در تمرکز بر روی ماهیچه‌های صورت، آرواره و گلو به او کمک کنید. از مهارت او درروش تنفس ملایم مطمئن شوید. روش‌های کسب آرامش برای این کودکان بسیار مفید هستند و بهتر است تا مدتی پس از ترک عادت نیز تمرین شوند.
یک عمل مخالف را به کودک بیاموزید
پس از تجزیه‌وتحلیل مراحل ایجاد صدا، یک عملِ جایگزین برای ایجاد وقفه در این عادت را ابداع کنید. برای نمونه، در مورد کودکی که با زبانش صدا درمی‌آورد، دورنگه داشتن زبانش از کام، جلوی بروز صدا را خواهد گرفت.
او را مجبور کنید، بلافاصله پس از احساس تمایل برای صدا درآوردن، زبانش را سی ثانیه به دندان‌های فک پایین بفشارد یا در مورد کودکی که به‌طور ناخودآگاه بو می‌کشد، با یک دقیقه تنفس اجباری از دهان، از بروز عادت جلوگیری کند.
به کودک پاداش دهید
در تحسین کردن و پاداش دادن به کودک دست و دل‌باز باشید. در ابتدا، در صورت استفاده از روش‌های کسب آرامش و به کار بستن اعمال جایگزین و یا صدا درنیاوردن در مکان‌هایی خاص، به‌طور مداوم و به‌دفعات زیاد، او را تحسین کنید.
کم‌کم شرایط دریافت جایزه را مشکل‌تر کنید. برای مثال، اگر در مراحل اول با داشتن سه امتیاز مثبت یک شکلات جایزه می‌گرفت، اکنون، به پنج امتیاز نیاز داشته باشد.
حتی شرایط دریافت هر امتیاز را نیز سنگین‌تر کنید. برای نمونه، در اوایل کار یک ساعت بدون صدا درآوردن، یک امتیاز محسوب می‌شود؛ اما به‌تدریج این شرط را به یک روز افزایش دهید.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼