مشکلات کودکان در مدرسه، روش‌هایی را برای کمک
در جامعه ما همه برای تحصیلات، اهمیت بسیاری قایلند و دوست دارند فرزندشان در مدرسه، خیلی خوب و درس خوان باشد.
در جامعه ما همه برای تحصیلات، اهمیت بسیاری قایلند و دوست دارند فرزندشان در مدرسه، خیلی خوب و درس خوان باشد؛ ولی گاهی وضعیت تحصیل کودک، بر وفق مراد پیش نمی‌رود و مسایلی به وجود می‌آید که باید به حل و رفع آنها پرداخت.
مشکل کودک شما در مدرسه ممکن است به مسایل آموزشی یا تربیتی مربوط باشد. این مسایل، از حرف زدن سرکلاس تا بی‌توجهی و بی‌اعتنایی کامل، از فراموش کردن انجام تکالیف تا مشکلات جدی در یادگیری و خودداری از رفتن به مدرسه تا بی‌فایده کردن زحمت معلم‌ها متفاوتند. در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که چگونه باید با این مسایل برخورد کنیم؟!در این فصل، روش‌هایی را برای کمک به کودک و همچنین، همکاری با آموزگاران او برای حل و رفع مشکلات مربوط به تحصیل فرزندتان پیشنهاد می‌کنیم.
۱- کودک نمی‌خواهد به مدرسه برود
«جوزی، برای سومین بار در این هفته دل درد و سردرد دارد و اصرار می‌کند که حالش برای رفتن به مدرسه خوب نیست؛ مارتی، از یک روش متفاوت استفاده می‌کند. او آن قدر نگران بیرون رفتن از خانه است که خودش را زیر تخت پنهان می‌کند تا کسی نتواند او را پیدا کند؛ تیم ده ساله، تصمیم می‌گیرد که دیگر به مدرسه نرود چون خوشش نمی‌آید.»
والدین، هیچگاه اطمینان ندارند که آیا به اجبار کودک را به مدرسه فرستادن، کار درستی است یا نه؟ آنها به طور دقیق نمی‌دانند که آیا کودک، واقعا احساس ضعف و بیماری می‌کند و یا مثل بسیاری از کودکان که گاهی دلشان نمی‌خواهد به مدرسه بروند، بهانه‌گیری می‌کند. در خانه‌هایی که مدرسه رفتن کودکشان به صورت یک مشکل درآمده، صبح‌های زود، مالامال از اشک و دعوا و سروصدا است.
بیشتر کودکانی که والدینشان آنها را برای مشاوره نزد ما می‌آورند، به دلایل کاملا واقعی و حقیقی از رفتن به مدرسه سرباز می‌زنند و تعداد کمی نیز دچار انواع مختلفی از ترس‌ها هستند. نمونه‌هایی از مسایل احساسی کودک، می‌تواند ترس از جدا شدن از پدر و مادر تا ترس از قلدر مدرسه باشد. کودکان، ممکن است هنوز نیاموخته باشند که چگونه تمام مسایل دنیای خارج را تجزیه و تحلیل و حل و رفع کنند. بنابراین، ترجیح می دهند که از روبرو شدن با آنها خودداری کنند. گاهی، این مشکل از خانه ناشی می شود. مثلا در یک خانواده متشنج، کودک ممکن است از ترس این‌که مبادا وقتی در خانه نیست اتفاق ناگواری بیفتد، دوست نداشته باشد به مدرسه برود و یا در بعضی موارد، ممکن است به طور ناخود آگاه حس کند اگر در منزل باشد، توجه والدینش به سوی او جلب خواهد شد و آنها دیگر با هم به جنگ و جدل نخواهند پرداخت. شما نمی‌توانید کودک را مجبور کنید که مدرسه را دوست داشته باشد؛ ولی می‌توانید باعث ایجاد اعتماد و امنیت در او شوید. می‌توانید کمک کنید با احساساتش کنار بیاید و او را به سوی راه‌حل احتمالی هدایت کنید. در عین حال، شما می‌توانید رفتارهایی را که به نحوی باعث ایجاد
مشکل شده‌اند، تغییر بدهید و یا حذف کنید
2- برای ماندن در منزل، شرایط خاصی را تعیین کنید
برای مدرسه نرفتن شرایط مشخصی تعیین کنید. برای مثال، کودک باید تب بالای ۵/۳۸درجه داشته باشد و نشانه‌های روشنی از ناخوشی را نیز نشان دهد. اگر کودک، بیمار است باید در رختخواب بماند، ولی چنانچه می‌بینید ناخوشی فرزندتان با رفتن سرویس مدرسه به طرز عجیبی ناپدید می‌شود، ترتیبی بدهید که آن روز به کودک خوش نگذرد. به این مفهوم که نگذارید آن روز را به بازی و تفریح و خوراکی خوردن بگذراند. برای او مکانی مناسب حال یک بیمار ایجاد کنید، به طوری که حق نداشته باشد با دوستانش بازی کند. او باید تمام روز در رختخواب بماند و فقط غذاهای مناسب یک بیمار را به او بدهید.
3- علت نرفتن به مدرسه را دریابید
کشف کنید چه عاملی در مدرسه آن قدر کودکتان را آزار می‌دهد که از رفتن به آنجا خودداری می‌کند.
4- با کودک صحبت کنید
کودک را تشویق کنید تا تمام خبرها و اتفاقاتی را که باعث می‌شوند تا او به مدرسه نرود، برای شما بگوید. این روش را هم بیازمایید: از کودک بخواهید فهرستی از آنچه در مدرسه، مورد علاقه‌اش است و آنچه را که دوست ندارد، با ذکر دلیل برای شما بگوید. ببینید آیا نشانه‌هایی از این که کودک از مدرسه رفتن نمی‌ترسد، ولی از ترک خانه واهمه دارد، می‌بینید یا خیر؟ ممکن است شما نتوانید به حل و رفع مشکل بپردازید ولی می‌توانید به کودک کمک کنید تا با احساساتش کنار بیاید. با نشان دادن علاقه‌تان و درک مسایلش به او اطمینان خاطر بدهید.
5- با دوستان و برادر و خواهرهای کودک صحبت کنید
شما اغلب می‌توانید با پرسش از کسانی که به نحوی با علل احتمالی نرفتن کودک به مدرسه سروکار داشته‌اند، از احساساتش آگاه شوید. گاهی برادر و یا خواهر بزرگ‌تر می‌تواند اطلاعات مفیدی به شما بدهد یا شما را در حل و رفع مسأله یاری کند.
6- با معلم کودکتان صحبت کنید
مشکل را با او در میان بگذارید. سرآغاز این رفتار، چه آموزشی و چه احساسی باشد، معلم باید از قضیه اطلاع داشته باشد و حتی ممکن است بتواند در حل و رفع آن مشکل، کمک بزرگی برای شما باشد.
7- کودک را به مدرسه و محیط آن علاقه‌مند کنید
راه‌ها را برای تشویق کودک برای رفتن به مدرسه بیازمایید.
8- با نظری مساعد درباره مدرسه صحبت کنید
روزهایی را که قراراست اتفاق خاصی در مدرسه بیفتد یا برنامه خاصی در مدرسه وجود دارد، در تقویم علامت بگذارید. مثلا به کودک بگویید: «این هفته قرار است تمام بچه‌های کلاستون رو برای بازدید از یک ایستگاه آتش نشانی ببرند، فکر می‌کنی چه چیزهای تازه‌ای ببینی؟ یادت باشه برای من همه‌اش رو تعریف کنی.» یا «شنبه دیگه قراره برید اردو، هی پسر، خیلی باید کیف داشته باشه.» به کودک کمک کنید وسایلی را پیدا کند و به مدرسه ببرد و به دوستانش نشان دهد و یا موضوع‌های جالبی را برای دوستانش تعریف کند. برای نمونه، اسباب‌بازی جدیدش را به دوستانش نشان دهد.
9- با کودکتان درباره چیزهایی که در مدرسه دوست دارد و می‌پسندد، صحبت کنید
از کودک بخواهید که تمام مسائلی را که درباره مدرسه و در ارتباط با مدرسه دوست دارد به شما بگوید و سپس، از همین اطلاعات برای تشویق کودک برای مدرسه رفتن استفاده کنید. برای نمونه: «امروز نقاشی دارید مگه نه؟، امروز خانم... قراره بیاد سر کلاستون مگه نه؟» و خلاصه آن‌که، به او یادآوری کنید که چیزهای مورد علاقه‌اش را در مدرسه خواهد دید.
10- کودک را به ایجاد دوستی‌های مدرسه‌ای تشویق کنید
به کودک کمک کنید با هم مدرسه‌ای‌هایش دوست شود و دوستی‌هایش را با آنان گسترش دهد. به ویژه اگر مدرسة او خیلی نزدیک نیست و دوستان زیادی در همسایگی منزل دارد باید بیشتر به این موضوع توجه کنید. برنامه‌هایی را برای آن که دوستان مدرسه‌ای کودک شما به منزلتان بیایند و با هم بازی کنند، ترتیب دهید و یا طوری برنامه‌ریزی کنید که دوستان هم مدرسه‌ای، هفته‌ای یک‌بار و هر بار در منزل یکی از آنها دور هم جمع شوند. برای کودکان بزرگ‌تر، راه‌هایی پیشنهاد کنید که با دوستانشان در خارج از مدرسه ملاقات داشته باشند. مثلا بگویید: «ژانت، چرا به سوزان تلفن نمی‌کنی که امشب با ما به سینما بیاد؟ »
11- کودک را به مدرسه برسانید
اگر می‌خواهید که کودکتان، به ویژه بعد از چند روز غیبت یا تعطیلی، مثل سابق و به طور مرتب به مدرسه برود، او را برسانید و سری هم به مدرسه بزنید تا اگر گردهم‌آیی یا جلسه‌ای هست در آن شرکت کنید یا با معلم‌های کودکتان صحبت کنید.
12- ترتیبی بدهید که کودک، هر چه زودتر و مرتب‌تر کارهای قبل از رفتن به مدرسه‌اش را انجام دهد
تمام تلاشتان را بر روی آماده کردن او، متمرکز کنید. هر چه برنامه دقیق‌تری برای صبح داشته باشید این کار راحت‌تر خواهد بود. ترتیبی بدهید که خوردن صبحانه و لباس پوشیدن برای کودکتان به صورت عادت در آید، به طوری که برای انجام آنها نیازی به فکر کردن نداشته باشد. اگر برنامه‌تان نقص دارد و باعث ناراحتی و زحمت کودک می‌شود، آن را تغییر دهید.
13- به غر زدن کودک توجه نکنید
به غرزدن‌های کودک درباره مدرسه و نظریات منفی او بی‌اعتنایی کنید و به جای آن، نظرات مثبت و اشتیاق کودک را به مدرسه رفتن تشویق کنید و به او پاداش بدهید.
در صورت لزوم، در تمام مراحل صبحگاهی، کودک را به انجام کارها و ادارید حتی اگر لازم است به زور این کار را انجام دهید. باید این کار را یکی از پدر و مادر که کم‌تر احساساتی است انجام دهد. حالت صورت شما باید جدی و مصمم، ولی کاملا مثبت و مهربان باشد. او را به مدرسه و در صورت امکان، سرکلاس ببرید و به سرعت آنجا را ترک کنید.
۱۴- رفتن مرتب و سر وقت به مدرسه را به صورت برنامه اصلی کودک درآورید
اگر کودکتان مدتی به مدرسه نرفته است و یا برای رفتن به مدرسه مقاومت می‌کند، ممکن است لازم باشد با معلم‌ها و ناظم‌ها و دیگر مسئولان مدرسه هماهنگی‌هایی انجام دهید. این پیشنهادها در مورد بسیاری از کودکان، نتیجه خوبی داده‌اند. ترتیبی بدهید که یکی از معلم‌ها یا ناظم‌ها کودکتان را که کنار در مدرسه مردد ایستاده است، ببیند و او را تا کلاس راهنمایی کند. البته این کار نباید باعث شود دیگر همکلاسی‌ها کودک را سرزنش یا مسخره کنند. طوری با مسئولان مدرسه هماهنگ کنید که کودک، در ابتدای سال تحصیلی جدید مدت کوتاهی مورد حمایت بیشتر آنها قرار گیرد. بدین ترتیب که مثلا اگر کودکی از رفتن به کلاس جدید واهمه دارد، در روز اول، با معلم سال گذشته‌اش باشد تا به تدریج به محیط عادت کند.
15- در روزهای تعطیل با کودکتان به مدرسه بروید
دیدن مدرسه در ساعات تعطیلی می‌تواند کمک خوبی باشد تا در زمان‌هایی که مدرسه پر از دانش‌آموز است، کودک راحت‌تر محیط را بپذیرد.
16- رفتار مثبت کودک را برای مدرسه رفتن مورد توجه قرار دهید و جایزه بدهید
به کودک نشان دهید که در نظر شما مدرسه رفتن او کار بسیار مهم و با ارزشی است و اهمیت فراوانی برای این مسأله قائلید. هر کاری را که مربوط به مدرسه رفتن است، از جمله آماده شدن، از خواب بیدار شدن، به موقع به سرویس رسیدن و ... بدون تشویق و جایزه نگذارید.
17- با توجه‌تان کودک را تشویق کنید
اگر فرزندتان با مدرسه نرفتن یا تنبلی در این مورد، مقدار زیادی از وقت شما را می‌گیرد، روش‌تان را تغییر دهید و توجه بیشتری به او نشان دهید. برای مثال، بعد از مدرسه با او ناهار بخورید یا بعد از مدرسه دنبال او بروید و با هم به گردش بروید.
18- روشی را برای جایزه دادن مرتب و رسمی پایه گذاری کنید
به کودکتان در ازای کارهای مفیدش برای مرتب رفتن به مدرسه، امتیاز بدهید. به یاد داشته باشید در شروع کار، نیاز به صرف نیروی بیشتری خواهید داشت تا به تدریج، کودک راه بیفتد. ممکن است لازم باشد بعد از تعطیلات با غیبت‌ها، روش جایزه دهی را تقویت کنید.
19- برای فوبیای مدرسه از یک متخصص کمک بخواهید
بعضی کودکان، برای رفتن به مدرسه، بی‌نهایت مقاومت می‌کنند. بدین معنا که به شدت تمام از مدرسه گریزان می‌شوند. اگر کودک شما این طور است، از یک متخصص کمک بخواهید تا این مشکل را از میان ببرد. بسیار مهم است که هر چه زودتر به متخصص مراجعه کنید، چون بسیاری از بزرگسالانی که از بودن در اجتماعات و فضاهای باز رنج می‌برند، در کودکی از مدرسه و بودن در میان جمع، گریزان بوده‌اند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼